TORONZO CANNON - SHUT UP AND PLAY

 

 

 

 

 

ttps://www.toronzocannon.com/ 

 

 

 

 

 

 

 

 

Toronzo Cannon werd geboren op 14 februari 1968 in Chicago en groeide op in de schaduw van Theresa's Lounge, één van de beroemdste South Side Blues Clubs van Chicago. Als kind ging Toronzo stiekem kijken wanneer jongens als Buddy Guy of Junior Wells er aan het spelen waren. Hij luisterde thuis naar alle soorten populaire muziek en de blues leerde hij kennen bij zijn grootvader. Hij kreeg zijn eerste gitaar op de leeftijd van tweeëntwintig jaar en leerde op vrij korte tijd het instrument te bespelen. Zijn eerste focus was reggae muziek, maar na een tijd voelde hij zich toch meer aangetrokken door de blues muziek. Door te luisteren naar Albert Collins, Hound Dog Taylor, BB King, Albert King, Freddie King, Jimi Hendrix enz. leerde hij de klanken en stijlen. Eerst was hij nog sideman van Wayne Baker Brooks en Joanna Connor, maar in 2001 besliste hij zelf de frontman van zijn band te worden. Zijn eerste album 'My Woman' verscheen in 2007. Delmark Records was onder de indruk en gaf Cannon een platencontract. Op dat label verschenen in 2011 'Leaving Mood' en in 2013 'John The Conqueror Root'. Dit laatste album kreeg een nominatie voor beste bluesrock album op de Blues Music Awards in 2013. In 2015 tekende Toronzo bij Alligator Records en het resultaat 'The Chicago Way' verscheen op 26 februari 2016. Dit album kreeg veel aandacht en CNN ging Cannon zelfs filmen tijdens een tour door bluesclubs in Chicago en zond het stuk vervolgens over de hele wereld uit. Het Engelse MOJO magazine koos, net als de lezers van het tijdschrift Living Blues, het album 'The Chicago Way' als beste blues album van 2016. In 2017 werden het album en Cannon genomineerd voor vier Blues Music Awards. Op twintig september 2019 verscheen met 'The Preacher, The Politician Or The Pimp', het tweede album van Toronzo bij Alligator Records. Met dit album brengt Cannon zijn boodschap luid en duidelijk. De twaalf originele, zelf geschreven songs zijn levendig, en ze worden voorzien van een soulvolle stem en zinderend snarenwerk. Het Britse Mojo Magazine riep het het album uit tot tweede beste bluesalbum van 2019. Vrijdag zeven juni verschijnt zijn nieuwe album 'Shut Up And Play', zijn derde album bij Alligator Records. 'Shut Up And Play' bevat twaalf originele, door Toronzo Cannon geschreven nummers. Volgens Toronzo weerspiegelen de twaalf songs wat er in zijn leven gebeurd is sinds 2019. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Meteen worden alle registers open getrokken voor het energieke, funky getinte bluesrock nummer 'Can't Fix The World', waarin Cannon zijn ongenoegen uit tegen de hypocrisie en de traagheid van de politiek en tegen het wapengeweld in de moderne samenleving. Toronzo zingt het nummer met veel kracht en overtuiging en zijn vlijmscherpe gitaarvullingen en solo gaan door merg en been. Drummer Jason 'Jroc' Edwards en bassist Brian Quinn zorgen voor de verschroeiende groove waarop Toronzo en Cole DeGenova kunnen uithalen met fantastisch solowerk op de gitaar en de clavinet. Toronzo zingt dat hij de wereld nu niet kan veranderen, want dat hij  nu deze blues moet spelen. 'Can't Fix The World' is een topopener en maakt je nieuwsgierig naar meer. Dat er nog meer frustratie en ongenoegen in het hart van Toronzo Cannon zit horen we in de fantastische slowblues 'I Hate Love', waarin hij zich richt tegen onoprechte mensen. Het is eveneens een klaagzang over zijn grote verdriet en de gevolgen en menselijk leed die een liefdesbreuk met zich meebrengt. Het is de eerste single uit dit album. Er zit zelfs meer woede in de brandende en vurige gitaarklanken van Cannon dan in de woorden die hij zingt. Toetsenist Cole DeGenova schittert met zijn knap pianospel en de vlijmscherpe gitaarsolo van Toronzo raakt je tot in de kleinste vezel van je lichaam. 

 

 

 

 

 

 

 

Liefdesproblemen zijn ook het onderwerp in het lekker groovende, funky getinte 'Him'. Deze keer kan de vrouw haar vorige partner niet helemaal vergeten. Toronzo zingt dat hij hij haar wil en stelt de vrouw uiteindelijk voor de keuze. Brian Quinn zorgt met een funky baslijn voor een heerlijke groove en de linkshandige gitaarvirtuoos Toronzo Cannon etaleert andermaal zijn grote klasse op de sixstring. De melodie en sound van 'Him' doen aan de muziek van Ana Popovic denken. Ook nog vermelden dat voor 'Him' en het volgende nummer Phillip 'Dante' Burgess, Jr. achter het drumstel zit. Het swingende en handklappende 'Had To Go Trough It To Get It' is een aantrekkelijk en aanstekelig autobiografisch gospel nummer met als conclusie dat Toronzo Cannon vandaag een trotse zwarte man is. Het heeft een mooie funky gitaarinto en het handgeklapte ritme geeft het nummer een extra touch. 'Had To Go Trough It To Get It' swingt op de mooie lopende baslijn van Brian Quin. Toronzo haalt weer uitstekend uit met een snarensolo en Cole DeGenova schittert andermaal met zijn pittig piano en orgelspel. Toronzo voelt zich duidelijk goed in vel tijdens de opwindende bluesrockshuffle 'Something To Do Man'. Drummer Jason Edwards en bassist Brian Quinn zorgen voor de stuwende shufflegroove en Toronzo Cannon en Cole DeGenova etaleren andermaal hun instrumentale virtuositeit met uitstekend werk op de gitaar en de piano. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het heel emotionele en autobiografische 'Message To My Daughter' is een soulvolle ballade, waarin Toronzo heel duidelijk zijn liefde voor zijn dochter betuigt en haar laat weten dat hij er altijd voor haar zal zijn. Hij begrijpt dat het moeilijk voor haar was na de scheiding van haar ouders en hij is heel blij dat ze zich goed heeft aangepast. Met fantastisch toetsenwerk bewijst Cole DeGenova andermaal dat hij een belangrijke bijdrage levert aan dit album. Hij geeft het nummer een extra touch. Natuurlijk ontbreekt in dit emotionele nummer ook geen uitstekende en gevoelvolle gitaarsolo van Cannon. Bassist Brian Quinn en drummer Jason Edwards zetten een stuwend tempo neer op de Chicago bluesshuffle 'Unlovable', een verhaal waarin Toronzo tegen een aardige vrouw zegt dat ze na een paar fout gelopen relaties nog steeds in zichzelf en de liefde moet blijven geloven. Cole DeGenova beukt op de ivoren klavieren van zijn piano en Toronzo begeestert met weergaloos slidewerk op de gitaar. In 'Guilty' zingt Toronzo dat we niet te snel over mensen mogen oordelen en hen beschuldigen, want tenslotte heeft iedereen iets te verbergen. 'Guilty' heeft dankzij Brian Quinn een schitterende baslijn en het fijne gitaarwerk van Toronzo doet bij momenten aan Robert Cray denken. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het gaspedaal wordt stevig ingeduwd voor de verschroeiende rocker 'Got Me By The Short Hairs'. Het is een verhaal over een one night stand, waar Toronzo een geestige draai aan geeft. Cole DeGenova schittert met Jerry Lee Lewis getint pianowerk en Cannon kruidt het nummer andermaal met een pittige en snedige solo op de gitaar. Toronzo gaat de akoestische Deltablues weg op met 'My Woman Loves Me Too Much', met Toronzo op de akoestische gitaar en zang, Brian Quinn op de contrabas en een grootse Matthew Skoller op mondharmonica. Deze laatste is met fijn en subtiel blaas en zuigwerk op de mondharmonica de ster van dit nummer. 'I'm Always Wrong' heeft een mooie toetsenintro, met eerst alleen de piano en even later ook het orgel. Toronzo vertelt zijn verhaal meer dan dat hij het zingt en zijn vurige, vingervlugge gitaarsolo is weer een lust voor het oor. Het album sluit af met de titeltrack 'Shut Up And Play'. Het is een midtempo bluesrocker waarin heel wat frustratie zit. Men zei Toronzo altijd dat hij moest entertainen en dat hij zijn problemen en sociale kwesties voor zichzelf moest houden. Met de titeltrack 'Shut Up And Play' komt hij hiertegen in opstand. Hij liet zich voor dit nummer inspireren door racisme en de Black Lives Matter beweging. Cannon's frustraties hoor je in elk woord dat hij zingt en in elke noot en akkoord die hij speelt op zijn gitaar. Cole DeGenova weet op een fantastische wijze zijn wervelend toetsenwerk in de melodie van dit nummer te weven.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Shut Up and Play' is een geweldig album dat de veelzijdigheid en het talent van Toronzo Cannon perfect weergeeft. Het is een aanrader voor zowel diehard bluesrockfans als voor nieuwkomers in het genre. Cannon weet de luisteraar te boeien met zijn technische vaardigheden, zijn pakkende verhalen en zijn onmiskenbare passie voor de muziek. Dit album bevestigt opnieuw dat de bluesrock springlevend is en blijft evolueren dankzij artiesten als Toronzo Cannon. Toronzo Cannon's 'Shut Up and Play' is een must have voor iedereen die de essentie van de moderne blues wil ervaren, zonder de wortels en tradities van het genre uit het oog te verliezen. (9/10)

 

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

 

01. Can’t Fix The World 4:15

02. I Hate Love 4:27

03. Him 4:44

04. Had To Go Through It To Get To It 3:54

05. Something To Do Man 4:08

06. Message To My Daughter 5:47

07. Unlovable 3:28

08. Guilty 4:07

09. Got Me By The Short Hairs 3:44

10. My Woman Loves Me Too Much 3:48

11. If I’m Always Wrong 3:55

12. Shut Up And Play! 5:58

 

 

 

 

 

Toronzo Cannon: Guitars, Vocals, Percussion and Handclaps

Brian Quinn: Electric and Upright Bass

Cole DeGenova: Piano, Organ, Nord and Clavinet

Jason “Jroc” Edwards: Drums

Phillip “Dante” Burgess, Jr.: Drums on “Him” and “Had To Go Through It”

Matthew Skoller: Harmonica on “My Woman Loves Me Too Much”