TERRY DONAGHUE - LOOKING FOR REDEMPTION

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Terry Donaghue werd geboren en groeide op in Sault Ste. Marie, Ontario. Momenteel woont hij in Toronto.  Hij is sinds zijn vroege tienerjaren met muziek bezig. Hij herinnert zich nog levendig de muziek die hij in de jaren vijftig en zestig op de radio hoorde. Het waren de lokale stations met hun mix van country en pop en verre oorden als Chicago, Detroit en Wheeling West Virginia die zijn broer en hij s' nachts bij mooi weer op een oude buizenradio konden aanzetten. Het was zijn oudere broer die hem een  echt een instrument leerde bespelen. Hij speelde elektrische gitaar en speelde groots op Dwayne Eddy, de Ventures en de rock & roll uit de jaren vijftig/begin jaren zestig. Ergens hoorde Terry het titelloze eerste album van Gordon Lightfoot. Hij kocht het album en een Guild twaalfsnarige gitaar (die hij nog steeds heeft) en werd een folkmuzikant. Terry begon folk en bluegrass te spelen op de banjo, later pakte hij de gitaar op en meer recentelijk de mandoline. Dit alles leidde tot de folkgroepen in Sault Ste Marie, waar hij en zijn broer samen in zaten. Als The Natural Men waren ze samen met een aantal vrienden één van de beste folkgroepen in de Sault. Al die muziek is hem bijgebleven en maakt deel uit van zijn muzikale DNA. Een grote verandering in zijn muzikale leven vond plaats in zijn vroege jaren op de universiteit toen hij een concert bijwoonde van de Paul Butterfield Blues Band. Ze bliezen het dak van de bezadigde oude Grant Hall. Terwijl Terry tijdens de folkrevival van de jaren zestig had genoten van de countryblues van Sonny Terry en Brownie McGee, Lead Belly en anderen, opende dat concert zijn oren en geest voor de muziek van Howlin' Wolf, BB King, John Lee Hooker, Buddy Guy en zoveel anderen. De blues in zijn vele vormen is voor mij een grote muzikale invloed. Twintig jaar geleden begon hij wekelijks met enkele vrienden te jammen en dat evolueerde naar de band Vintage Debris. Ze speelden een eclectische mix van covers en origineel materiaal in een breed scala aan stijlen. De afgelopen vijftien jaar schreef hij liedjes in verschillende stijlen, van folk, bluegrass, rootsrock, rockabilly, blues, maar ook door R&B en reggae beïnvloede nummers. Solo bracht Terry, met 'Songs Of Love And Longing' (2020), 'Northern Reflections' (2022) en  'Shades Of Blue' (2023) al drie soloalbums uit. Alle drie de albums zijn opgenomen en geproduceerd door Vezi Tayyeb in zijn legendarische studio, Kensington Sound. Op zes september verschijnt zijn nieuwe album 'Looking For Redemption'. Er staan negen, originele door Terry Donaghue geschreven songs op dit conceptalbum. Ze vormen een liedjescyclus waarvan hij elk nummer ziet als een scène uit een noir style film.

 

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met een zeer kort instrumentaal nummer met de titel 'Prelude'. Sean O'Connor neemt dit amper veertig seconden durendenummer solo voor zijn rekening met zijn ingetogen blaaswerk op de saxofoon. De titeltrack 'Looking For Redemption' is een vloeiend nummer, dat begint met knap vingerwerk van Donaghue op de akoestische gitaar. Donaghue vertelt zijn verhaal over verlossing meer dan dat hij het zingt. 'Looking For Redemption' doet wat aan de muziek van Leonard Cohen denken. Sean O'Connor is het ganse nummer weer uitstekend aanwezig en met een mooie sax solo speelt hij zich andermaal in de kijker. Terry Donaghue blijft verder vertellen in het emotionele en ingetogen 'Stevie'. Ook hier zijn de akoestische gitaar en de saxofoon de belangrijkste instrumenten om de stem van Donaghue te begeleiden. De muziek en de vertelmodus blijven  ongeveer hetzelfde in 'Motel Room', dat een knappe intro met de synthesizer heeft. Er hangt altijd een zweem van eenzaamheid en melancholie in de nummers van Terry Donaghue en dat is in het mooie 'Take Me Home' en 'The Old Road' niet anders. Drummer Al Cross en bassist Vezi Tayyeb zorgen voor de rustige, ingetogen groove en saxofonist Sean O'Connor's saxofoonwerk past perfect bij de sfeer en lijkt in het nummer gegoten. In 'Take Me Home' komt voor de eerste maal het toetsenwerk van Vezi meer op de voorgrond. 

 

 

 

 

 

 

 

 

In 'If I Hat A Choice'' maken we voor het eerst kennis met de prachtige stem van Isabel Fryszberg. Zij zingt samen met Terry en daardoor komt er iets meer helderheid in de songs van Donaghue. Vezi Tayyeb draagt de melodie met zijn warme Hammondklanken en O'Connor is ook hier weer een bepalende factor op de saxofoon. Het laatste nummer op het album is 'A New Road' en het is meteen het meest opgewekte lied op dit album. De saxofoon heeft plaats gemaakt voor de fluit van Debbie Danbrook en de piano van Vezi Tayyeb komt in de plaats van het Hammond B3. Terry ziet de toekomst weer zitten in deze 'A New Road'. Het is voor mij ook de beste song op het album. Met 'Looking For Redemption (reprise)' krijgen we nog een kort bonusnummer, dat door Terry Donaghue en Isabel Fryszberg samen wordt gezongen. Terry Donaghue brengt met zijn nieuwste album 'Looking For Redemption' een diepgaande en intieme luisterervaring die de luisteraar meeneemt op een emotionele reis. Het album, dat bestaat uit zes originele nummers, aangevuld met een preludium en een coda, en verkent thema’s als verlies, eenzaamheid, en uiteindelijk hoop. (7,5/10)

 

 

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

 

01. Prelude

02. Looking For Redemption

03. Stevie

04. Motel Room

05. Take Me Home

06. The Old Road

07. If I Had A Choice

08. A New Road

09. Looking For Redemption (Reprise)

 

 

 

Terry Donaghue: Zang en akoestische  gitaar

Al Cross: Drums

Debbie Danbrook: Fluit

Isabel Fryszberg: Harmonie Zang (7,8,9)

Sean O'Connor: Saxofoon

Vezi Tayyeb: Bas, Hammond B3, piano, akoestische gitaar en synthesizer