NIENKE DINGEMANS - DEVIL ON MY SHOULDER

Album Review

Album: 
NIENKE DINGEMANS - DEVIL ON MY SHOULDER
Artist: 
Nienke Dingemans
Record Label: 
Howlin’ Chicken Records
Style: 
Blues, New Orleans Blues, Delta Blues, Swampy Blues
Date: 
15/12/2021
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
NIENKE DINGEMANS - DEVIL ON MY SHOULDER
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nienke Dingemans is een jonge Brabantse singer/songwriter uit Ossendrecht. Hoewel ze nog maar zeventien jaar is heeft ze toch al heel wat podiumervaring. Sinds haar vijftiende is ze frontvrouw van de bluesband Mindblow, maar ze treedt ook regelmatig solo op. Nienke beschikt over een fantastische en volwassen stem en ze schrijft ook haar eigen nummers. Op vijftien december 2021 verscheen bij Howlin' Chicken Records haar debuut EP 'Devil On My Shoulder', met daarop zes originele zelf geschreven songs. 'Devil On My Shoulder' werd opgenomen en geproduceerd door twee door de wol geverfde multi instrumentalisten Joost Verbraak en Jan van Bijnen.
 
 
 
 
 
 
Dat Nienke een fantastische stem heeft, laat ze meteen horen in het mysterieus en swampy countryblues nummer 'Why The Caged Bird Sings'.  Het is een zalig nummer waarin veel spanning heerst en daar heeft het imponerende werk van Jan van Bijnen op de resonator gitaar een heel groot aandeel in. Bassist Sanne Verbogt en drummer Joost Verbraak zorgen voor de heerlijke groove. Vanaf het moment dat Nienke begon te zingen was ik onder de indruk van haar geweldige en volle stem. Als je niet moest weten dat de zangeres nog maar zeventien jaar is, zou je dat ook nooit geloven als je haar hoort zingen. Nienke's donkere en volle stem klinkt zo volwassen, dat je ze nooit zou associëren met een jong meisje.  'Why The Caged Bird Sings' is een fantastische opener. Het wordt vloeiender en dansbaarder in 'Heartache Train', een mix van bluegrass en country. In de mooie instrumentale intro is multi instrumentalist Jan van Bijnen weer uitdrukkelijk aanwezig op de akoestische gitaar en de mandoline. De prachtige baslijn komt uit de contrabas van Reyer Zwart. Buiten het slagwerk neemt drummer Joost Verbraak ook de trompet voor zijn rekening. Het uitstekende solo werk van Jan van Bijnen op de pedalsteel gitaar geeft 'Heartache Train' nog meer cachet. Het catchy refrein van 'Heartache Train' nodigt uit om mee te dansen en mee te zingen. Nienke zingt het nummer weer met veel klasse en overtuiging en tijdens het refrein zorgen Jan van Bijnen en Joost Verbraak voor de smaakvolle backing vocals.
 
 
 
 
 
 
Wat stijl en sfeer betreft ligt het op single verschenen 'Tennessee River' dicht bij de opener 'Why The Caged Bird Sings'. Het is zowat het eerste lied dat Nienke schreef. Ze zingt in dit lied over de moeilijkheden en obstakels die je onderweg naar je doelen tegenkomt. Zonder dat je deze obstakels overwint zal je nooit je doelen bereiken. Jan van Bijnen schittert weer op de resonator gitaar, dobro, banjo, basgitaar en de akoestische gitaar en hij is net als percussionist Joost Verbraak weer heel bepalend voor de sfeer die er in 'Tennessee River' heerst. Nienke beperkt zich niet tot één bepaalde stijl en met het loom swingende 'Love labours Lost' neemt ze ons mee naar New Orleans. Joost Verbraack neemt hier niet alleen het slagwerk en de percussie voor zijn rekening. Met de trombone, trompet en de sousafoon is hij heel bepalend voor de sound en de sfeer van 'Love Labours Lost' en bovendien tilt hij met zijn uitstekend werk op deze blaasinstrumenten het lied naar een hoger niveau. Nienke zingt het nummer weer met veel passie en overtuiging. Naast haar geweldige stem beschikt Nienke ook nog over andere troeven. In 'Love Labours Lost' laat ze haar instrumentale kwaliteiten horen op de piano en in 'Mississippi Road Blues' doet ze dat op de elektrische gitaar. In deze laatste song neemt ze ons mee naar de Mississippi Delta in het diepe Zuiden van de USA. In deze Delta blues song gaat Nienke op zoek naar een plaats die ze thuis kan noemen. Ze klinkt weer heel volwassen en weet de nodige weemoed in het nummer te leggen. Joris Verbogt zorgt voor de mooie baslijn en Jan van Bijnen schittert weer op de resonator gitaar.
 
 
 
 
 
 
Met strak slagwerk trekt drummer Joost Verbraak de afsluitende titeltrack 'Devil On My Shoulder' op gang. Hier komt dan meer de soulvolle kant van Nienke's stem aan de beurt. Jan van Bijnen draagt de melodie van 'Devil On My Shoulder' met zijn warme Hammond klanken en hij zet de kroon  op zijn instrumentale werk met knappe gevoelvolle snaren riffs en een pittige en bijtende gitaar solo, die perfect in het nummer past. Als je zoals Nienke Dingemans een debuut EP kan afleveren als Devil On My Shoulder', dan bezit je heel wat klasse en kwaliteit. Deze EP vraagt gewoon naar meer, maar ook naar bevestiging. Hopelijk houdt deze jonge muzikante de druk van zich af en blijft ze muziek maken waar ze zelf achter staat en waar ze zichzelf goed bij voelt. Met deze EP bewijst Nienke Dingemans dat ze niet alleen een fantastische zangeres is, maar dat ze ook sterke nummers kan schrijven. Met de debuut EP 'Devil On My Shoulder' komt Nienke Dingemans de Nederlandse muziekwereld binnen langs de grote poort. Als ze kan bevestigen zal Nederland vlug te klein zijn voor deze talentvolle muzikante. Daar de EP nog niet te koop is in de grote webshops is het voor de geïnteresseerden misschien moeilijk om er eentje aan te schaffen. Ook daar heeft Nienke aan gedacht, want via een mailtje naar Nienkedingemans@gmail.com kan je deze schitterende EP bij de zangeres zelf bestellen. (8,5/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
01. Why The Caged Bird Sings
02. Heartache Train
03. Tennessee River
04. Love Labours Lost
05. Mississippi Road Blues
06. Devil On My Shoulder
 
Line-up:
Nienke Dingemans – zang, piano, elektrische gitaar
Jan van Bijnen – akoestische en elektrische bas, pedal steel, resonator en tricone resonator gitaar, dobro, banjo, lapsteel, mandoline, piano, Hammond orgel, harmonica, backing vocals
Joost Verbraak – drums, percussie, trompet, trombone, sousafoon, backing vocals
Reyer Zwart – contrabas (track 2)
Joris Verboot – bas (5,6)
Sanne Verbogt – bas (track 1)
Arend Bouwmeester – bariton saxofoon (track 3)