MOJO MAN - LOVE & REVOLUTION

Album Review

Album: 
MOJO MAN - LOVE & REVOLUTION
Artist: 
Mojo Man
Record Label: 
Continental Record Services
Style: 
Soul, Funk, Rock
Date: 
18/10/2024
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
MOJO MAN  - LOVE & REVOLUTION
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mei 2014 was het eerste live optreden van Mojo Man. Vijf songs in het radio/tv programma Live uit Loyd voor RTV Rijnmond. Iets meer dan een jaar later komt de band met hun debuut cd 'Balls & Howls', met daarop muziek die heel bekend klinkt voor iedereen die z’n blues, rock en soul    abc’s kent. Grote helden als Jimi Hendrix, Otis Redding en The Rolling Stones zijn overduidelijke invloeden. Zanger/ gitarist en songwriter Marcel Duprix is de eerste om dat te erkennen. Oprichters Reinier Zervaas en Marcel Duprix wilden muziek maken voor een groot publiek met een seventies sound van blues, rock en soul. Zervaas: Wat echt anders aan ons is, is de combinatie van een rock’n  roll band met een vijfmans blazerssectie. Balls And Howls, zoals wij het graag noemen. We hebben vanaf het begin meteen heel veel optredens gedaan waardoor we onze sound live konden ontwikkelen. Het lijkt erop dat de energie van onze shows zowel een jong als een oud publiek aanspreekt. Die energie hebben we geprobeerd te vangen in de studio.  Songschrijver Marcel Duprix zegt hierover het volgende: Als schrijver probeer je om een plaat te maken met alleen maar topgave songs. Voor ons was het veel belangrijker om ons lekker uit te leven. We hebben alles gewoon in een keer ingespeeld. Af en toe stinkt het een beetje. Het is zeker niet perfect, maar het is wel eerlijk. Het is een plaat waar we de ballen uit onze broek voor gewerkt hebben. Kort na de opnames van hun onuitgebrachte tweede album in 2017 ging de band uit elkaar. Nu staat Mojo Man er terug met 'Love & Revolution. Volgens zanger Marcel Duprix is het een heel persoonlijk album. Marcel had niet de beste start in het leven. Hij was verslaafd als tiener en werd op zijn tweeëntwintigste dakloos. Toen hij opgroeide, luisterde hij naar de bands uit de jaren 60 en 70: The Rolling Stones, Isley Brothers, Otis Redding, Led Zeppelin. Het is muziek die Marcel door de donkere tijden heen heeft geholpen. Dit album is een eerbetoon en een bedankje! Er staan twaalf door Marcel Duprix geschreven nummers op 'Love & Revolution'. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Al van bij het begin trekt de elfkoppige band alle registers open voor de energieke en opwindende titeltrack 'Love Revolution'. In deze opwindende mix van soul, rhythm & blues en rock zijn de zeskoppige blazerssectie, met de saxofonisten Reinier Zervaas, Henk Bruggeman,Robert van der Laarse en Emiel van der Heide en de trompettisten Robin Bogert en Marco Muusz, heel het nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig. Zij blazen de nodige soul en energie in 'Love Revolution'. Marcel Duprix zingt het nummer met veel overgave. Drummer Mark Eshuis en bassist Dennis Hemstra zorgen voor de gedreven groove. Bas van der Wal strooit gretig rond met vurige gitaarriffs en zijn snedige gitaarsoko is een lust voor het oor. Toetsenist Co Vergauwen leeft zich helemaal uit op zijn klavieren. Het tempo vertraagt een beetje, maar het het soulvol in 'Happiness', een nummer dat al eerder als single verscheen om het album te promoten. Hoewel 'Happiness' een positieve titel is, kan je dat niet vertalen in de tekst van het nummer. Het is eerder een pessimistisch verhaal. Bas van der Wal met knap en priemend gitaarwerk en Emiel van der Heide met een machtige saxsolo  zorgen voor de instrumentale hoogstandjes. De emotionele en meeslepende ballade 'Jealousy' gaat zoals de titel al laat vermoeden over jaloezie. Er klinkt veel pijn en verdriet in de stem van Marcel wanneer hij deze ballade zingt. De prachtige toetsensolo van Co Vergouwen past perfect in deze prachtige ballade. De ingetogen blazers versterken de sfeer van verdriet en hartenpijn nog.
 
 
 
 
 
 
 
 
De zeskoppige blazerssectie, met Reinier, Emiel, Robert, Henk, Robin en Marco, zijn samen met toetsenist Co Vergouwen de instrumentale smaakmakers van het soulvolle 'Some People'. Het is een heel dansbaar nummer dat gerant staat voor een volle dansvloer. Het gaspedaal wordt helemaal ingeduwd voor het verschroeiende 'Sexy Lady'. Het hoofdpersonage zijn fantasie slaagt op hol en hij wil zijn wildste dromen beleven met deze 'Sexy Lady' en dat hoor je ook op de manier waarop Marcel het nummer zingt. Met energiek en opwindend slagwerk bepaalt drummer Mark Eshuis het tempo van 'Sexy Lady'. Bas van der Wal pakt uit met een verschroeiende, vingervlugge snarensolo en geeft daarmee 'Sexy Lady' nog meer cachet. De meer dan vier minuten durende emotionele ballade 'The Losing Blues' is voor mij het hoogtepunt op het album. 'The Losing Blues' baadt in een trieste en troosteloze sfeer met weinig hoop op een betere toekomst en dat hoor je hoor in de stem van Marcel. Bas van der Wal drukt zijn instrumentale stempel op het nummer met een vlijmscherpe en gevoelvolle solo op de gitaar. De bijdrage van de blazers zijn ook hier weer van uitstekende kwaliteit. 'R.I.P.' is een energieke soulrocker met een erg knappe groove en toont de sterkte van deze soulvolle bigband. De zeskoppige blazerssectie blaast ook hier de juiste dosis soul en energie in het nummer. Bas van der Wal schittert andermaal met een heel fijne snarensolo. 
 
 
 
 
 
 
 
 
In 'Utopia' vraagt Marcel Duprix zich af of 'Utopia' een droom is of juist een verzinsel van zijn geest. Met een knappe en energieke drumbeat bepaalt drummer Mark Eshuis het tempo van 'Utopia'. Co Vergouwen is heel het nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig. In het laatste gedeelte bloeit 'Utopia' helemaal open. Het nummer wordt veel levendiger en dat geeft 'Utopia' een extra touch. Daarna pakt Bas van der Wal nog uit met knap psychedelisch gitaarwerk. Pieter van der Pluim op de mondharmonica speelt de instrumentale hoofdrol in de donkere bluesy ballade 'Before We Forgot', waarin Marcel zingt over een verloren gegane liefde. De ritmesectie, met drummer Mark Eshuis en bassist Dennis Hemstra, zorgen voor een prachtig stompende groove en Marcel zorgt voor subliem slidewerk op de dobro gitaar. 'Untitled' is een kort, nog geen vijftig seconden durend,  intermezzo met alleen maar de stem van Marcel en de instrumenten van de zes jongens van de blazerssectie. In 'Seventeen' kijkt Marcel andermaal terug naar het verleden. Hij zingt met veel gevoel en melancholie over een verloren gegane tienerliefde. Het prachtige slide werk op de gitaar is van gastgitarist Theo van Niel Jr..  Mojo Man sluit hun nieuwe album af met een oproep tot revolutie in het opdwepende 'Revolution'. Ook hier bewijzen de uitstekende blazers opnieuw hun meerwaarde voor de muziek van Mojo Man. Bas van der Wal etaleert nogmaals zijn grote klasse als gitarist met snedig en vlijmscherp gitaarwerk. 
 
 
 
 
 
 
 
Na negen jaar wachten heeft Mojo man met 'Love & Revolution' eindelijk een nieuw album op de markt gebracht en dat album lost alle verwachtingen in. Met 'Love & Revolution' brengt Mojo Man een krachtige mix van rock, funk en soul die niet alleen de oren streelt, maar ook de geest uitdaagt. Dit album onderstreept hun muzikale evolutie onderstreept. 'Love & Revolution' is een ode aan de liefde en een pleidooi voor verandering. Het is een ervaring die de luisteraar meeneemt op een reis door emotie en energie. De instrumentatie is rijk en gevarieerd, met een sterke nadruk op zowel op de gitaar, als op de blazerssectie. De gelaagdheid van de nummers zorgt ervoor dat elk element, van de ritmische baslijnen tot de soulvolle zang, perfect in balans is. Met zijn krachtige en soulvolle stem weet Marcel Duprix zowel kwetsbaarheid als kracht over te brengen. (8,5/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
 
01. Love Revolution
02. Happiness
03. Jealousy
04. Some People
05. Sexy Lady
06. The Losing Blues
07. R. I. P.
08. Utopia
09. Before We Forget
10. Untitled
11. Seventeen
12. Revolution
 
 
Marcel Duprix – Lead Vocals, Acoestic, slide en rhythm Guitar
Mark Eshuis -Drums
Dennis Hemstra – Bass, Vocals
Bas van der Wal – Lead Guitar, Vocals
Co Vergouwen  – Hammond, Wurlitzer, piano en rhodes
Reinier Zervaas – Tenor Sax
Emiel van der Heide - Lead Tenor Sax
Robert van der Laarse – Tenor Sax
Robin Bogert – Trumpet
Marco Muusz – Trumpet
Henk Brüggemann -Bariton Sax
 
 
Arjan Muusz - Tambourine & bongo's
Theo Van Niel Jr. - Slide guitar (11)
Pieter Van Der Pluim - Blues Harp