JOANNE SHAW TAYLOR - BLACK & GOLD

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Joanne Shaw Taylor groeide op in het Engelse Birmingham en was al vroeg door de bluesrock microbe gebeten. Toen ze gitaristen als Stevie Ray Vaughan, Albert Collins en Jimi Hendrix bezig hoorde wist ze al dat zij ook dat soort muziek wilde brengen. Toen ze nog maar zestien jaar was werd ze ontdekt door Dave Stewart, de mannelijke helft van The Eurythmics. Dave was danig onder de indruk van Joanne, want hij zei toen over haar: Ik draai al jaren mee in de muziekwereld, ik heb zelfs een film gemaakt en ben ook naar Mississippi getrokken om daar met legendarische gitaristen samen te spelen. Maar bij Joanne Shaw Taylor hoorde ik iets van wat ik dacht dat ik dat nooit zou horen, namelijk een Brits blank meisje van zestien dat zo intens en hartstochtelijk de blues speelde op haar gitaar. De haren op de achterkant van mijn nek gingen rechtop staan. Hij nam haar dan ook mee op tour als gitariste in zijn super band D.U.P., tijdens hun Europese tour in 2002. Er werd haar ook een contract aangeboden door een platenmaatschappij, maar die ging failliet. Maar talent blijft altijd boven drijven en zeven jaar later, ze is dan drieëntwintig jaar, kwam haar debuut album 'White Sugar' er dan toch op het platen label RUF Records. Ze had voor dit album de hulp gekregen van ster producer Jim Gaines, waar ze een enorme bewondering voor had en nog steeds heeft. Jim was al producer op albums van Carlos Santana, Stevie Ray Vaughan, Luther Allison en Jonny Lang. Ze nodigde de ervaren studio muzikanten Steve Potts op drums en Dave Smith op bas uit om samen met haar te spelen op 'White Sugar'. Het debuut album van Joanne sloeg gensters, het werd meteen het best verkochte album ooit bij RUF Records voor een debuterend artiest. Een hele rits optredens volgde en ze won in 2010 de Award als beste zangeres op de Britse Blues Awards. Ondanks haar drukke agenda slaagde Joanne er toch in om in 2010 een nieuw album op de markt te brengen. De sound op 'Diamonds In The Dirt' is iets ruiger en deed het heel goed in de USA. Dat bracht een hoop optredens in clubs en festivals mee in Amerika, waardoor de muzikante een verblijfplaats zocht en vond in Detroit Michigan. In 2012 verscheen 'Almost Always Never' dat ook weer een voltreffer werd. Dan volgde er nog in de reeks 'Songs From The Road' van RUF Records een live cd/dvd van Joanne. De opnames vonden plaats in The Borderline te Londen op 12 mei 2013. In 2014 verscheen Joanne's vierde studio album dat de titel 'The Dirty Truth' meekreeg. Het album verscheen niet meer op RUF Records, maar op haar eigen Axehouse Music Ltd label. Op dat label verscheen in 2016 ook het album 'Wild'. Daarna tekende Joanne een contract bij het Sony Music label, waar op vijftien maart 2019 het album 'Reckless Heart' verscheen. Na Nobody's Fool (2022) en 'Heavy Soul (2024)' verschijnt op 6 juni bij Joe Bonamassa's Journeyman Records  het tiende studioalbum van Joanne. Het kreeg als titel 'Black & Gold' en er staan elf songs op het album, waarvan Joanne Shaw Taylor negen songs schreef. Twee daarvan in samenwerking met Philip Whitfield. De meeste nummers zijn al bekend bij de fans omdat ze al op single verschenen. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de emotionele swampy bluesrocker 'Hold Of My Heart', waarin het hoofdpersonage voor de keuze staat om een heel goede vriend te vertellen dat zij meer voelt dan vriendschap voor hem. Durft ze het risico nemen om hem dat te vertellen en daardoor misschien zijn vriendschap te verliezen. 'Hold Of My Heart' heeft dankzij drummer Anton Fig en bassist Alison Prestwood een aanstekelijke groove en bevat veel en uitstekend gitaarwerk. Met haar ietwat hese stem weet Joanne het nummer heel overtuigend te brengen. Het sterke en opwindende refrein geeft 'Hold Of My Heart' nog een extra touch. Met Joanne, Doug Lancio en Audley Freed heeft de band drie sterke gitaristen en dat merk je al vanaf dit openingsnummer, waarin zowel knap vingerwerk als subliem werk met de bottleneck te horen is. Top opener.  Met 'All The Things I Said' kijkt Joanne terug naar een stukgelopen relatie en zoekt uit wat ze verkeerd deed en wat ze moet vermijden in een volgende relatie. Het is een catchy radiovriendelijk nummer, met een poppy touch, dat voor een breed publiek bereikbaar is. De prachtige, cleane gitaarsolo van Joe Bonamassa past perfect in 'All The Things I Said'. De melodie van 'All The Things I Said' nestelt zich vlug in je hersenpan en voordat je het zelf weet ben je het catchy refrein aan het meezingen. 

 

 

 

 

 

 

 

De eerste van de twee covers op het album is de titeltrack 'Black & Gold'. Met dit nummer kende de Australische zanger Sam Sparro in 2008 zijn internationale doorbraak. Joanne Shaw Taylor drukt haar stempel op 'Black & Gold' en maakt van dit emotionele elektropop nummer een vloeiende mix van blues, soul en pop. Met zijn dwingende drumbeat bepaalt Anton Fig het tempo van 'Black & Gold'. Het ingetogen en kwetsbare 'Who's Gonna Love Me Now?' is het meest intieme nummer op het album. Anton Fig schittert met prachtig slagwerk op zijn toms. De ingetogen en gevoelvolle snarensolo van gitarist Joe Bonamassa raakt je tot in de kleinste vezel van je lichaam. De synthesizer klanken passen perfect bij dit kwetsbare nummer over verlies. Hoe kwetsbaar 'Who's Gonna Love Me Now?' is zo rauw is 'I Gotta Stop Letting You Let Me Down'. Een zelfzekere en kordate Joanne zegt wat ze te zeggen heeft in 'I Gotta Stop Letting You Let Me Down'. Het begint met een gruizige slide intro op de gitaar en even later is de song helemaal vertrokken. Instrumentaal is het genieten van de uitstekend jammerende orgelklanken van Jimmy Wallace en van het snedige en priemende slide en vingerwerk op de gitaar van Joanne, Doug en Audley. 

 

 

 

 

 

 

 

'Summer Love' is de meest recente single uit het album en met dit vloeiende complexloze popnummer over een vakantieliefde zou Joanne Shaw Taylor wel eens veel zendtijd kunnen krijgen op de grote populaire radiostations. Het heeft een zoete en aantrekkelijke melodie en een sterk en catchy refrein en dito gitaarsolo. De gitaristen weten heel het nummer te kruiden met frisse en subtiele gitaarvullingen. Joanne schreef samen met Philip Withfield de emotionele ballade 'Grayer Shade Of Blue'. Het is een heel persoonlijk nummer van Joanne. Dit nummer gaat over een hechte vriendschap die zij meer dan tien jaar had en die plotseling eindigde. De persoon in kwestie stopte gewoon met communiceren. Het maakte haar begrijpelijkerwijs erg verdrietig, maar dit nummer is haar poging om de situatie af te sluiten. Ze is blij met hoe het is afgelopen en ze is nu heel blij dat ze dat hoofdstuk kon afsluiten. 'Grayer Shade Of Blue' heeft die mystieke en verdrietige touch die ook in de muziek van Stevie Nicks te vinden is. Het prachtige vioolspel van Savannah Madigan brengt een beetje country/Americana in 'Grayer Shade Of Blue'. Verder is het genieten van de akoestische gitaren van Joanne, Doug en Audley. 

 

 

 

 

 

 

 

Nu dat pijnlijke hoofdstuk afgesloten is gooien Joanne en haar band alle remmingen overboord en trekken ze alle registers open in de verschroeiende rocker 'Hell Of A Good Time'. De pompende ritmesectie en de gillende gitaren zullen zeker in de smaak vallen bij het publiek tijdens de concerten van Joanne Shaw Taylor. 'Look What I've Become' gaat volgens Joanne over verslaving en de noodzaak om serieuze keuzes te maken in je levensstijl. Haar rokerige hese stem is perfect gemaakt om dit soort songs te zingen. Toetsenist Jimmy Wallace is het gehele nummer uitstekend aanwezig. De scheurende en splijtende gitaarsolo zegt misschien nog meer dan de woorden die Joanne zingt. Ook in de rocker 'What Are You Gonna Do Now?' zingt Joanne over een vroegere relatie, ditmaal met een narcist. Jimmy Wallace schittert op de toetsen, terwijl Joanne haar woorden met veel kracht en zelfzeker zingt. Ronnie Lane, Rod Stewart en Ron Wood schreven in 1971 het nummer 'Loves Lives Here' en ze brachten het in november van datzelfde jaar uit met hun band The Faces. Joanne die een grote Rod Stewart fan is sluit met 'Love Lives Here' haar nieuwe album af. Joanne zingt deze piano gedreven ballade met veel passie en de vlijmscherpe snarensolo op de gitaar tilt deze cover nog een paar niveaus omhoog. 

 

 

 

 

 

 

 

'Black & Gold' is het tiende studioalbum van de Britse bluesrockgitariste en zangeres Joanne Shaw Taylor. Het album laat haar evolutie zien als een veelzijdige artiest die moeiteloos schakelt tussen rauwe blues, energieke rock en soulvolle ballads. Met haar kenmerkende gitaarspel en krachtige, hese stem weet Taylor opnieuw te overtuigen en haar muzikale diepgang te tonen. Wat meteen opvalt is de rauwe, authentieke sound die het album kenmerkt. Joanne Shaw Taylor weet een perfecte balans te vinden tussen technische virtuositeit en emotionele expressie. 'Black & Gold' is een krachtig en veelzijdig album dat Joanne Shaw Taylor bevestigt als een van de meest getalenteerde en authentieke bluesrockartiesten van haar generatie. Het album straalt een rauwe energie uit, gecombineerd met emotionele diepgang en technische virtuositeit. Of je nu fan bent van blues, rock of soul, Black and Gold biedt voor ieder wat wils en laat zien dat Joanne Shaw Taylor zich blijft ontwikkelen en vernieuwen. Kortom, dit album is een aanrader voor iedereen die houdt van oprechte, meeslepende muziek met een sterke gitaarfocus en een krachtige stem. Het is een bewijs van haar muzikale groei en haar vermogen om haar luisteraars te raken met haar authentieke geluid. (8,5/10)

 

 

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Hold Of My Heart

02. All The Things I Said

03. Black & Gold

04. Who’s Gonna Love Me Now?

05. I Gotta Stop Letting You Let Me Down

06. Summer Love

07. Grayer Shade Of Blue

08. Hell Of A Good Time

09. Look What I’ve Become

10. What Are You Gonna Do Now?

11. Love Lives Here

 

 

Joanne Shaw Taylor: Zang en gitaar

Anton Fig: Drums

Alison Prestwood: Bas

Jimmy Wallace: Toetsen

Doug Lancio: Gitaar

Audley Freed: Gitaar

 

Gastmuzikanten

Joe Bonamassa: Gitaar op 2 en 4

Savannah Madigan: Viool op 1 en 7

 

Joanne Shaw Taylor, Sheridan Gates en Savannah Madigan: Backing vocals