JIM ROBERTS AND THE RESONANTS - BENEATH THE BLOOD MOON
Album Review
Album:
JIM ROBERTS AND THE RESONANTS - BENEATH THE BLOOD MOON
Artist:
Jim Roberts And The Resonants
Record Label:
KKP Records
Style:
Southern Blues, Southern Rock
Date:
15/05/2017
Reviewed by:
Walter Vanheuckelom
JIM ROBERTS AND THE RESONANTS - BENEATH THE BLOOD MOON
Jim Roberts schreef al eigen nummers en trad al op in de jaren zeventig. In de jaren negentig trok hij zich terug uit de muziek om er te zijn als vader en man voor zijn gezin. Hij werd een tijdje officier bij de politie, maar sinds enkele jaren is Jim terug met muziek bezig en met Jim Roberts en The Resonants telt hij weer mee op de muzikale scene. Hun geluid is een stevige mix van het diepe zuiden en de MidWest van de USA, waar Americana, roots, rock en blues gespeeld wordt via slide gitaar om het landschap te definiëren. De muziek van Jim Roberts heeft sterke zuidelijke thema's die een verhaal vertellen en zijn werk op de slide gitaar voegt vuur en finesse toe aan de mix. Roberts gebruikt ook de driesnarige cigarbox, die de muziek een primitief en spookachtig geluid geeft. In 2014 bracht Jim het album 'Devil On A Dirt Road' uit, maar toen noemde de band nog The Jack Roberts Harvey Band. 'Beneath The Blood Moon' van Jim Roberts And The Resonants verscheen op vijftien mei en bevat tien songs, waarvan Jim Roberts zeven nummers zelf schreef en bij de andere drie kreeg hij hulp.
Het album opent met de titeltrack 'Beneath The Blood Moon', en dat nummer zet meteen de toon voor het hele album, namelijk een rauwe swampy sound met Zuidelijke wortels. De vlijmscherpe slide gitaar van Jim snijdt door merg en been. Bassist Tony Jack Grigsby en drummer Mike Harvey zorgen voor de opwindende groove en Mick Finnigan is uitstekend aanwezig op het B3 Hammond. De swampy Zuiderse invloeden blijven aanwezig in het stomende 'Dog Done Bit My Baby', dat begint met een vette gitaar riff. Bassist Rick Hollander zorgt voor de pompende baslijn waarop Jim Roberts en Grant Cihlar samen het nummer kruiden met knap slide werk. Zelfs de grommende hond is te horen in de persoon van Randy Doodles. Rick Hollander zorgt voor de funky beat in 'Tupelo Fool', dat weer op een knappe wijze gezongen wordt door frontman Jim Roberts. Bayou geluiden zorgen voor de intro van het middelmatige 'Bayou Beau', gelukkig is er nog de intense gitaar solo van Jim. De ballade 'May All Your Regrets Be Small' is een nummer dat geschreven werd door een zoon, die vader werd en die het beste advies dat hij kreeg van zijn vader kreeg in gedachten houdt en het op een erg mooie wijze weergeeft en zingt. Het uitstekend werk op de accordeon van Nathan Rivera past als gegoten in deze mijmerende ballade, met een mooie melodie.
Daarna wordt het rauwer in 'Gold Train Fever', het verhaal van een treinrover, die de ultieme prijs betaald voor deze daad. De cigarbox verstrekt het rauwe gevoel in dit knap opgebouwd nummer nog meer en Mike Finnigan die op zijn Hammond B3 voor de tweede keer op dit album in actie komt weet weer te bekoren. Hij had voor mij best in wat meer nummers een rol mogen spelen. Het verhaal van 'Red Lips And High Heels', dat in de lijn van zijn voorganger ligt, gaat over iets dat altijd al bestaan heeft, namelijk de verleiding. Het is een nummer dat mooi opgebouwd wordt en echt op zijn best is tijdens het knappe catchy refrein, waarin Mike Finnigan zijn Hammond inruilt voor de piano en ook hier schittert hij met zijn barrelhouse piano geluiden. Zonder twijfel één van de beste songs op het album. Het Zuiden van De Verenigde Staten is bekend om zijn gastvrijheid en dat is ook het onderwerp van het Southern Rock getinte 'Southern Hospitality'. In de donkere en dreigende midtempo rocker 'Dark Down On The Delta' vertelt Jim meer dan dat hij zingt. Het is een boeiend nummer en de snedige gitaar solo geeft het nummer extra cachet. Het album wordt afgesloten met het semi akoestische 'The Hell Hound's Due', een Southern blues nummer, waarin de zware dreigende basdrum constant aanwezig is. Jim heeft de resonator in de hand genomen voor deze knappe afsluiter en gastmuzikant Felix Flanagan op de bluesharp is een enorme verrijking voor dit klasse nummer. 'Beneath The Blood Moon' van Jim Roberts And The resonators is een aangenaam album geworden. (7/10)
Walter Vanheuckelom
Tracks:
01. Beneath The Blood Moon
02. Dog Done Bit My Baby
03. Tupelo Fool
04. Bayou Beau
05. May All Your Regrets Be Small
06. Gold Train Fever
07. Red lips And High Heels
08. Southern Hospitality
09. Dark Down In The Delta
10. The Hell Hound’s Due
Jim Roberts vocals, slide guitar, cigar box guitar
Mike Harvey drums, percussion
Rick Hollander bass on #2, #3,# 4, #8
Tony Jack Grigsby bass on #1, #5, #6, #7, #9
Grant Cihlar slide guitar on #2
Nathan Rivera accordion on #5
Felix Flanagan harmonica on #10
Mike Finnigan Hammond B-3 on #1, #6, #7, piano on #7