THE HITMAN BLUES BAND - CALLING LONG DISTANCE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Amerikaan Russell Alexander is de oprichter en bedenker van The Hitman Blues Band. Hij groeide op met zijn heel muzikale vader Ray Alexander, die jazz drummer was en speelde met heel wat jazz grootheden. Ray ontving een Lifetime Archievment Doctoraat aan het Long Island Five Towns College. Op dertien jarige leeftijd begon Russell te werken als roadie voor Stuart White van Steven Scott Music, een groot amusement management met enkele tientallen bands. Op vijftien werd hij professioneel muzikant bij een coverband. Zijn eerste zelf opgerichte band was Childhood's End, een progressieve rockband. Daarna kwam Candy, een new wave band die lokaal heel populair was. In 1989 richtte Russell, The Hitman Blues Band op waarmee hij al verschillende albums opnam. Het debuut album 'Blooztown' verscheen in het jaar 2000, de opvolger 'Angel

In The Shadows' volgde drie jaar later en in 2006 verscheen het live album 'Live At Stonybrook University'. Het leverde de band ook buiten de USA erkenning op en er volgden tournees in de UK in 2004, 2005 en 2006. Een grote Europese tournee volgde twee jaar later. Hun meest succesrijkste album 'Pale Rider' verscheen in 2009, het was in de running was voor vier grammy nominaties. Er werden meer dan vierduizend cd's van verkocht en meer dan honderdduizend digitale verkoop en downloads. 'Blues Enough' uit 2013 kon dat succes niet bevestigen. In mei 2016 verscheen 'The World Moves On' en in het voorjaar van 2021 'Not My Circus, Not My Monkey'. Sinds begin 2024 ligt 'Hey, Can You Guys Play .....' in de winkelrekken. Het is een album met acht covers, waarvan de meesten  door The Hitman Blues Band in een ander jasje worden gestoken. De overige twee songs zijn traditionals, waarvoorvoor Russell Hitman Alexander nieuwe arrangementen schreef. Behalve 'Sunday Morning' verschenen alle nummers al op vorige albums van The Hitman Blues Band. 'Hey, Can You Guys Play ...' wordt opgedragen ter nagedachtenis aan Joan Alexander en Carol Goodman.  'Calling Long Distance' dat op zeventien december verschijnt is al het zevende album van de band en hun tweede album dit jaar. Er staan twaalf songs op het album, waarvan er acht werden geschreven door Russell Alexander.  

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de titeltrack 'Long Distance Call', een swingende rocksong met een geweldig verhaal, die uitnodigt om te dansen. Drummer Guy LaFountaine en bassist Bob Stander zorgen voor de heerlijke uptempo groove. De vierkoppige ritmesectie, met John Kelly op altsaxofoon, Tom Mineo op tenorsaxofoon, Eric Altarac op trompet en Al Alpert op trombone, blazen de juiste dosis soul en power in 'Long Distance Call'. In dit bijna vijf minuten durende nummer krijgen we ook heel wat solowerk te horen. Russell Alexander op gitaar, Mike Katzman op zijn keyboards, John Kelly op alt saxofoon en Tom Mineo op tenor saxofoon laten tijdens deze solo's meteen horen dat ze klasse muzikanten zijn. The Hitman Blues Band blijft swingen met 'Edge Of The Bed', een rhythm & blues song met Mardi Gras invloeden. Russell zingt hier over de problemen die je hebt als je bijna uit het bed wordt geduwd. Ook hier zijn de blazers weer weelderig en uitstekend aanwezig. Met hun soulvolle stemmen vormen de zangeressen Joanna Alexander en Nancy Hampton de perfecte aanvulling voor de stem van Russell Alexander. De verschroeiende orgelsolo van Mike Katzman en de machtige saxofoon solo van Tom Mineo geven 'Edge Of The Bed' nog meer cachet. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Met een opwindende drumbeat bepaalt drummer Guy LaFountaine de sound van het instrumentale 'Blood Alley'. Verder is het genieten van de zware, pompende baslijn van Mike Porter, de psychedelische orgelklanken van Mike Katzman, het snedige gitaarwerk van Russell Alexander en de stevige saxsolo van John Kelly. The Hitman Blues Band weet de covers die ze spelen meestal in een eigenzinnig nieuw jasje te steken. Dat is ook het geval met de Johnny Cash cover 'Folsom Prison Blues'. Ze maken van deze countrysong een onvervalst bluesnummer. Russell vertelt zijn verhaal meer dan dat hij het zingt en hij doet dat met veel passie en overtuiging. Instrumentaal is het andermaal genieten van de uitgebreide bezetting van The Hitman Blues Band. Alle instrumenten bewijzen hun meerwaarde. In de lome boogierocker 'Side Pocket For A Toad' zingt Russell over zijn favoriete bier. Met een pittige snarensolo op de gitaar zet hij zijn woorden nog wat kracht bij. In 'Foolish Pride' zingt Russell dat hij geraakt is in zijn trots. De blazers etaleren andermaal hun meerwaarde voor de muziek van The Hitman Blues Band. Toch is het frontman Russell Alexander die de hoofdrol speelt met zijn emotievolle stem en gevoelvolle gitaarsolo. 

 

 

 

 

 

 

 

Als alles in het honderd loopt en je geen uitweg meer ziet dan is er volgens Russell Alexander maar één oplossing, namelijk een feestje bouwen en dat doet hij ook tijdens het soulvolle 'We're Gonna Party Tonight'. De New York Horns zorgen in ieder geval voor de feestelijke en vrolijke stemming en Mike Katzman schittert op de piano. Voor 'I Know You Rider' schreef Russell Alexander nieuwe arrangementen op een bestaande traditional. In de versie van The Hitman Blues Band is 'I Know You Rider' een lome boogie, met een snedige gitaarsolo van Russell, een machtige saxsolo van Tom Minei en heerlijk toetsenwerk van Mike Katzman op de piano. De zangeressen Joanna Alexander en Nancy Hampton maken het vocale werk van Russell helemaal af. De slowblues 'Back To The Blues' begint met een heel fijne gitaarintro."Of mijn weg nu eindigt in de hemel of in de hel, ik nam de eenzame weg om terug te keren naar de blues" zingt Russell Alexander met veel emotie in zijn stem. De vierkoppige blazerssectie blaast de nodige soul in het nummer en Tom Mineo zet de blazers nog meer in de spotlightst met een uitstekende solo op zijn saxofoon. De cover 'Watch That Thing' van S. Maxwell wordt omgetoverd in een mix van jump blues en rock'n roll. Het is een ideaal nummer om de beentjes los te gooien op de dansvloer. De saxofoons stonden eerder in the picture met hun uitstekend solowerk. In 'Watch That Thing' is het de beurt aan trompettist Eric Altarac en trombonespeler Al Alpert om solo hun klasse te etaleren. 

 

 

 

 

 

 

 

Het meest bekende nummer op het album is ongetwijfeld de Kris Kristofferson cover 'Sunday Morning Coming Down' uit 1970. The Hitman Blues Band maakt er een soulvol bluesnummer van. De blazers zijn weer uitdrukkelijk aanwezig en de gruizige snarensolo van Russell op de gitaar is een lust voor het oor. Pianist Mike Katzman zorgt met frivool toetsenwerk voor de instrumentale afwerking. Het album wordt afgesloten met het ietwat donkere en mystieke 'Wide Old River'. Drummer Guy LaFountaine met een uitmuntende drumbeat op de toms en bassist Mike Porter met een diepe baslijn zorgen voor de knappe groove en de duistere sfeer. Russell Alexander kruidt het nummer met prachtig psychedelisch gitaarwerk. 'Calling Long Distance' van The Hitman Blues Band is een sterk album, dat de essentie van de blues viert en tegelijkertijd nieuwe wegen verkent. Het bewijst dat The Hitman Blues Band niet alleen de traditie eert, maar ook de toekomst van het genre in eigen handen neemt. De instrumentatie is rijk, maar nooit overweldigend. Elk instrument krijgt de ruimte om te schitteren, van de gruizige gitaarriffs tot de subtiele Hammondorgel en pianopartijen. De zang is doordrenkt van emotie en heeft een doorleefde kwaliteit die perfect past bij het bluesgenre. De toevoeging van blazers en backing vocals in verschillende nummers geeft het album een extra laag diepte. (8,5/10)

 

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

1. Calling Long Distance 

2. Edge Of The Bed 

3. Blood Alley 

4. Folsom Prison Blues ( J. Cash)

5. Side Pocket For A Toad

6. Foolish Pride

7. We’re Gonna Party Tonight

8. I Know You Rider  (traditional)

9. Back To The Blues 

10. Watch That Thing! (S. Maxwell)

11. Sunday Morning Coming Down (K. Kristofferson)

12. Wide Old River

 

 

Russell “Hitman” Alexander – Gitaren, zang en backing vocals 

Mike Katzman -Keyboards

Mike Porter – Bas en backup vocals

Bob Stander – Bas op 'Calling Long Distance' en 'Edge Of The Bed

Guy LaFountaine – Drums

John Kelly – Alt saxofoon

Tom Mineo – Tenor saxofoon

Eric Altarac – Trompet

Al Alpert – Trombone

Joanna Alexander, Nancy Hampton – Backup vocals