Drie avonden achtereen is de AB uitverkocht voor een jongen van amper 22 jaar. Mijn zonen zijn 21 en 23 jaar, ik kan mij dus goed inbeelden wat het leven is van zulk een jonge gast. Tamino is een Antwerpenaar met Vlaams-Egyptische roots en met een totale eigen muzikale stijl. Als winnaar van De Nieuwe Lichting van Studio Brussel twee jaar geleden, kan hij nu rekenen op de liefde van een groot publiek. Als ik rond mij kijk, zie ik voornamelijk jonge dames tussen 20 en 35 jaar.

Als voorprogramma heeft hij Tristan meegenomen. Eindelijk nog eens een voorprogramma die er mag wezen. Al bij het eerste nummer was het even schrikken. Wat hebben we nu? Een transgender? Neen, dat kan niet. En inderdaad, Tristan is een jongedame die ons bij het eerste nummer meteen beetneemt. Het was maar elektronica en stemvervorming. Maar alles is nog goed gekomen. Mooie stem als een zanglijster heeft ze. Al lijkt ze wat onwennig, zodra ze begint te zingen valt alles in zijn plooi.

Na 25 minuten voorprogramma, eindelijk “Le moment suprème”. Met z’n drieën stappen ze op scène om er een onvergetelijke avond van te maken.

Tamino is de kleinzoon van, Moharam Foauad, een zanger en filmacteur die tussen de jaren’50 en ’80 erg populair was in de Arabische wereld. Ze noemden hem zelfs de Egyptische Frank Sinatra. Je vindt die multiculturele achtergrond meteen terug in zijn muziek, maar opgediend met heel wat finesse.

Met zijn hit “Habibi” heeft Tamino zelfs buiten onze landsgrenzen een overdonderend succes. De verwachtingen zijn dus wel heel hoog voor dit concert en zijn allereerste LP “Amir”.

Samen met drummer Ruben Vanhoutte en toetsenman Hardy Van Gyseghem, houden ze het erg sober. Als opener hebben ze gekozen voor ‘Persephone’, een nummer van Leonard Cohen. Tamino zal deze avond vele vrouwenharten doen breken, cutie dat hij is.

Heel subtiel brengt hij met zijn gitaar en zijn stem een Oosterse sfeer. Je droomt er zomaar mee weg. Van zijn stem kan ik alleen maar zeggen dat hij mij doet denken aan Tom Yorke van Radiohead. Het zit dus wel heel goed. Daarentegen heb ik toch wat uptempo nummers gemist, of een vollere orkestratie. Maar begrijp mij zeker niet mis, Tamino is een exponent van muzikale schoonheid.

Afsluiten doet hij met zijn hit “Habibi” uiteraard, dit tot groot jolijt van zijn fans. Tamino gaat een veelbelovende carriëre tegemoet. Nu al mogen we hem in een rijtje plaatsen met Jeff en Tim Buckley, Leonard Cohen, Bob Dylan. Maar zeker ook bij jongens zoals een Eddie Vedder en Tom Yorke.

Ik ben benieuwd.

Michel van Rhijn