In het kader van zot zijn doet geen zeer en ge leeft maar ene keer ging ik vanavond voor de tweede keer deze week naar een concert van dezelfde groep. Omdat het maandag in de AB zo'n uniek once in a lifetime concert was, ging ik vanavond dan ook graag nog eens naar Strand Of Oaks zien. Niet dat ik nog eens dezelfde ervaring verwachtte, want zo'n ervaring als maandag in de AB was uniek omdat alles daar en toen op de juiste plaats viel. Er hing magic in the air. Dit tweede concert in de Zwerver in Leffinge had dan ook niet meer dat overrompelende van maandag, maar toch zat dit concert opnieuw vol passie en overgave. Het was weer heerlijk meedeinen op de psychedelische gitaargolven die van het podium rolden. En frontman Timothy Showalter is zo'n ontzettend lieve, échte, pure mens; een teddybeer van een vent die je met z'n muziek en woorden zo'n energieboost geeft waar je dagen later nog op teert. Zo'n positieve, goeie kerel als Showalter brengt mensen ook weer samen, en ik was dan ook zo blij als een kind om vriend Phil na jaren nog eens te zien tijdens een concert. Anderhalf uur lang voelden deze 2 oude rockers zich opnieuw 20 jaar jonger. Verder was het ook goed om vrienden Sven en Elke wat verderop te zien stralen en genieten van dit concert. Ja, de muziek van Strand Of Oaks doet wat met een mens. De volgende afspraak met Timothy & co is op het Best Kept Secret festival. Ondertussen hebben we gelukkig zijn sweet songs to play.