SEAN WEBSTER BAND – GOUDEN LEEUW – DONGEN 25 AUGUSTUS 2019 – Berry Rombouts

Terwijl buiten de mussen bijna van het dak af tuimelden, was het in Cafe de Gouden Leeuw in Dongen  aardig druk. Deze bezoekers hadden ook wel een heel goede reden om naar dit cafe te gaan, de Brit Sean Webster en zijn Nederlandse muziek kompanen openden het nieuwe blues seizoen in Dongen.  En gelukkig was de temperatuur binnen aangenamer dan buiten. Sean nam deze middag meteen de gelegenheid te baat om zijn nieuwe live album ‘Three Nights Live’ onofficieel  te presenteren.  De officiele release is nl op 2 september.

De songs op dit live album komen van zijn laatste 2 albums, ‘See it Through’  (2014)  en ‘Leave your heart at the Door.(2017).  Dit album is in maart  opgenomen in 3 verschillende zalen in Engeland. Een jaar of 10 geleden  had Sean al eens een live album uitgebracht. Sean vond dat het weer tijd was voor een live album, omdat je je als persoon en muzikant blijft ontwikkelen. Een live album opnemen met je band en publiek is toch weer een mijlpaal in je carriere.

Met het melodieuze en catchy ‘Give me the Truth’ wordt het publiek meteen in een goede sfeer gebracht.  Het krachtige wat lage, maar mooie stemgeluid van Sean en de backing vocals van de andere 3 mannen kleuren goed bij elkaar. Midden in de song pakt Sean uit met een beschaafde solo op zijn Gibson.  In het strakke ‘Hands of Time’ een mid tempo song, wordt het publiek verwend met scherpe gitaarsolo’s van Sean, en met vloeiende maar stevige organklanken van Hilbrand Bos. De ritmesectie bestaande uit bassist Floris Poesse en drummer Roel Gielen, is groovend en strak, gewoon top dus. Sean is altijd al een meester geweest in het coveren van andermans liedjes. De 1^e cover is van John Clayton Mayer, ‘Slow dancing in a burning Room’. Deze lange song wordt gevoelig gezongen door Sean, en voorzien van mooi subtiel gitaarspel, met wat echo erop. De band begeleid Sean eveneens met ingetogen spel, wat op het einde uitmondt in een kleine climax. Geweldig.  

Sean en zijn band blijven nog even in gevoelige sferen met ‘Heart still Bleeds’, maar algauw zet Roel met een paar slagen het swingende deel in, met mooie strakke breaks erin. Hilbrand valt op met lekker organspel, en Sean is nog even mean op zijn Gibson.  De temperatuur begint ondertussen binnen ook op te lopen. In de groovende  power blues song ‘Hear me Now’  hoor je goed dat Sean een flink bereik heeft met zijn stem. Met onheilspellend snaren spel op zijn Gibson zet Sean het rockende ‘The Mayor’ in gang. De stuwende ritmesectie laat Sean en Hilbrand uit  blinken op gitaar en organ.

Er is een drinkpauze ingelast vanwege het warme weer. Dat vindt Sean niet erg, want drinken op een warme namiddag  heeft als voordeel dat je dan al vroeg je nest kan induiken. Die Sean heeft trouwens wel regelmatig een praatje met het publiek, leuk.

Na de pauze vraagt Sean het publiek om stil te zijn als hij zijn bekende gevoelige  cover I’d rather go Blind’ van Chicken Shack wil spelen. Sean heeft een klein dreigementje achter de hand, hij stopt als het niet stil is. In deze rock ballad  komt alles voorbij , gevoelige zang en gitaarspel van Sean. Subtiel pianospel van Hilbrand en gedragen bas en drumspel van Floris en Roel. Compliment voor het publiek dat zelfs muisstil is.  De nieuwe song ‘Don’t feel the Same en de 3^e cover van vanmiddag  ‘Till summer comes Around’ worden met dezelfde passie  en vakmanschap gespeeld als de vorige songs. 

Dan nodigt Sean  Kars van Nus (organisatie Dongen en frontman bij Detonics) uit om in 2  up tempo songs mee te spelen op zijn  blues harp. Dit is goed, de band en het publiek genieten er zichtbaar van.

 Met de stomende rocksong ‘Highway Man’ wordt deze set afgesloten. De gelikte gitaarriffs en solo’s van Sean en massief organspel van Hilbrand zijn weer klasse. Maar dat geldt ook voor Roel en Floris met hun geweldige bas en drum skills.

Het enthousiaste publiek wordt met ‘You got to Know’ getrakteerd op een swingende uitsmijter. En nu zit Hilbrand Bos in de spotlights met een wervelende organsolo. Het publiek heeft er nog niet genoeg van en met ‘Gravity’ volgt het toetje. In deze slow opgebouwde song  plaatst Sean zichzelf in de spots met een jankende gitaarsolo op zijn Gibson.

Het publiek heeft een geweldig op dreef zijnde band gezien, die zich ondanks de warmte in de zaal voor meer als 100% gegeven hebben. Het was grote klasse vanmiddag.

Verslag en foto’s: Berry Rombouts