THE SCABS - 40 YEARS - CULTUREEL CENTRUM HASSELT 3 MEI 2019 - Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

In januari 2019 gaven The Scabs het startschot van hun uitverkochte theater tournee '40 Years' in De Roma te Antwerpen. Vrijdag 3 mei, bijna vijf maanden en meer dan twintig uitverkochte optredens later, waren The Scabs te gast in het Cultureel Centrum te Hasselt. Tijdens deze theater tournee is er heel wat gebeurd en het concert in Hasselt zal niet het concert zijn dat The Scabs en hun fans begin dit jaar in gedachten hadden. In de Roma was Willy Willy nog als gitarist aanwezig op het podium, maar op 13 februari 2019 overleed hij aan kanker en in Hasselt was alleen nog zijn gitaar aanwezig op het podium. Even werd in februari nog gedacht om de theater tour te annuleren, maar omdat Willy Willy het zo graag wilde, werd beslist om de theater tour toch verder te zetten.

 

 

 

 

 

Het werd vrijdag zo goed als een thuismatch voor The Scabs, want Hasselt is bijna een buurgemeente van hun thuisbasis Diest. Rond kwart na acht kwamen zanger/gitarist Guy Swinnen, drummer Frankie Saenen, bassist Geert Schurmans, toetsenist Patrick Cuyvers en gitarist David Piedfort onder daverend applaus het podium op van een zo goed als uitverkocht CC Hasselt. Het vijftal begon met een aangepaste versie van 'Matchbox Car', dat gekruid werd met prachtig slide werk van David Piedfort. Drummer Frankie Saenen en bassist Geert Schurmans zorgden voor de heerlijke meeslepende groove en de kenmerkende stem van Guy Swinnen bleek zoals altijd in een uitstekende conditie. 'Tracy' is een nummer uit 'Jumping The Tracks' uit 1991 en tot deze theater tour hadden The Scabs dit nummer nog nooit live gebracht. Dit rustige nummer was meteen een verrassing voor de aanwezigen. Aan het applaus te horen viel 'Tracy' ook erg in de smaak van het publiek. Volgens Guy hebben hij en de andere Scabs leden hun voorliefde voor losbandige vrouwen nooit onder stoelen of banken gestoken. Die woorden waren meteen het startsein voor de pittige rocker 'Crime Wave'. Instrumentaal zat het nummer weer erg knap in elkaar en met toetsenist Patrick Cuyvers en gitarist David Piedfort hadden The Scabs heel wat instrumentale virtuositeit in hun rangen. Het eerste hoogtepunt kwam er met een prachtige versie van de vloeiende rocker 'Don't You Know'. De prachtige en melodieuze melodie, vormde samen met het sterke meezing refrein de kracht van dit nummer. De mandoline van David Piedfort gaf nog een extra touch aan het nummer. Er kwamen niet alleen oudere songs aan bod, want met 'Low Tide' volgde een nummer uit het recentste studio album 'Ways Of A Wild Heart' uit 2015. Met dit nummer wilden The Scabs de klimaat activisten een hart onder de riem steken. David Piedfort kruidde het nummer met knap werk op de Lapsteel gitaar.

 

 

 

 

 

Ook tijdens 'Can't Call Me Yours' bleef David zijn Lapsteel bespelen en hij had met een prachtige solo een groot aandeel in de mooie sound van dit nummer. The Scabs droegen 'Can't Call Me Yours' op aan Fons Sijmons, hun bassist die in 2013 overleed. Guy Swinnen praatte het concert op een aangename en uitstekende wijze aan elkaar en wanneer hij vertelde dat hij de volgende song vroeger aankondigde als, this is a song about drugs, wisten de echte Scabs fans al meteen dat 'Medicine Man' volgde. De kracht en de finesse van de ritmesectie, met drummer Frankie Saenen en bassist Geert Schurmans, kwam in dit nummer weer volledig tot zijn recht en Patrick Cuyvers voegde op zijn melodica nog een speciaal accent toe aan 'Medicine Man'. In de oorspronkelijke versie van deze theater tour zou Willy Willy nu op dit moment op het podium gekomen zijn om de resterende vijf nummers van set één mee te spelen. 'Mesaboogie Feedback' een nummer over hem zou hij zelfs zingen. Nu zong Guy het en het kwintet op het podium droeg 'Meesaboogie Feedback' op aan hun overleden vriend en gitarist. Het zorgde voor een emotioneel moment in het Cultureel Centrum van Hasselt. Met een lange uitstekende toesten intro trok Patrick Cuyvers het begeesterende 'Stay' op gang. Geert Schurmans had zijn staande bas genomen en David Piedfort gaf het nummer nog meer cachet met zijn knappe mandoline riffjes. Bij de vloeiende country rocker 'Crystal Eyes' hoorde ook een verhaal van Willy Willy. Hij kwam vier uur te laat op een repetitie, maar bracht als cadeautje wel de melodie van 'Crystal Eyes' mee naar de repetitie en zijn zonde was dadelijk vergeven door pastoors Guy en Frankie. Na dat verhaal liet David Piedfort nogmaals zijn klasse horen op de Lapsteel gitaar. Guy wist te vertellen dat The Scabs vroeger heel wat covers speelden. Na er een paar opgenoemd te hebben, die ze in Hasselt toch niet gingen spelen, viel de naam van 'Rock'n Roll Heart'. Deze Lou Reed cover werd het voorlaatste nummer van set één. Deze sloten ze af met het minder bekende 'Credit Cards', een nummer uit hun beginperiode, dat op het album 'Skintight' te vinden is. Het nummer werd opgefleurd door het heerlijke accordeon geluid van een uitstekende Patrick Cuyvers.

 

 

 

 

 

 

Na twintig minuten pauze werd aan set twee begonnen met 'Is This Life', een nummer psychedelisch rocknummer uit hun debuut EP 'Here's To You Gang' uit 1983. Het orgelgeluid van Patrick Cuyvers deed wat aan het orgelgeluid van The Doors denken. Geert Schurmans pakte weer uit met een knappe baslijn op zijn staande bas en Frankie bespeelde heel energiek en in hoog tempo zijn cymbalen. Daarna volgde een soulvolle versie van 'Hello Lonesome', een minder bekend nummer, maar daarom niet minder mooi dan de grote hits van The Scabs. Frankie Saenen zorgde met strak en knap slagwerk voor een uitstekende groove en zijn maatje Guy Swinnen zong het nummer met veel gevoel. Patrick Cuyvers op orgel en David Piedfort op gitaar waren het gehele nummer weer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig. The Scabs bleven in het verleden graven met hun eerste singletje 'So Called Friends' uit 1981. Toen waren The Scabs nog een echte punkband en werd hun muziek vergeleken met die van The Clash. We kregen in Hasselt een cleanere versie van de originele punkversie. In Hasselt werden de rauwe en hardere kantjes van de originele versie achterwege gelaten en dat gaf 'So Called Friends' een nieuw elan. Het werd een vloeiende catchy poppy rocker, die erg mooi klonk. Na drie minder bekende nummers vonden Frankie en Guy het hoog tijd om met 'Four Aces', één van hun vele grote hits los te laten op het Hasselts publiek. Instrumentaal was het weer genieten van het sublieme toetsen en gitaar spel van Patrick en David. Aan het applaus te horen viel dit heel herkenbare nummer duidelijk in de smaak van de enthousiaste aanwezigen. Net voor The Scabs in 1997 uit elkaar gingen verscheen het laatste studio album 'Sunset Over Wasteland' met daarop het akoestische 'Tonight'. Guy Swinnen zong dit nummer met heel veel gevoel in zijn stem en David Piedfort slaagde er in om met een prachtige intense snarensolo datzelfde gevoel over te brengen met zijn instrument. 'Ways Of A Wild Heart' is de titeltrack van het laatste recentste studioalbum van The Scabs en het werd op gang getrokken door de mondharmonica van Guy Swinnen. Volgens Frankie Saenen is dit één van de beste nummers die hij ooit schreef en ook voor mij was het één van de hoogtepunten van het concert in Hasselt.

 

 

 

Voor meer foto's van The Scabs in het CC te Hasselt, klik op de link van mijn flickralbum : https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/sets/72157704928762042

 

 

 

 

Guy Swinnen stelde Frankie Saenen uitgebreid voor en daarna begon Patrick op het orgel aan het energieke en funky 'Turn It Up', dat ook op het album 'Ways Of A Wild Heart' te vinden is. Met een uitstekende en aanstekelige drumbeat zorgde Frankie Saenen, samen met de pompende baslijn van Geert Schurmans voor de opdwepende groove, waarop David Piedfort weer erg knap kon uithalen met scheurende en splijtende gitaar riffs, die je raakten tot in de kleinste vezel van je lichaam. De laatste noot van 'Turn It Up' was nog niet uitgestorven of het publiek hoorde al de bekende riff van 'Nothing On My Radio' uit de luidsprekers rollen. Bijna dertig jaar oud maar het heeft nog niets van zijn klasse en aantrekkelijkheid verloren. Het erg catchy refrein werd door velen in het CC meegezongen en David Piedfort zorgde op de mandoline voor de erg aanstekelige riffjes. Op het orgel trok Patrick Cuyvers met een lang uitgesponnen intro 'Time' op gang, voor mij nog steeds één van de beste songs van The Scabs. Het publiek begon spontaan ritmisch in de handen te klappen. 'Time' was één van de singles uit het geweldige album 'Royality In Exile' uit 1990, de gouden periode van deze Diestse punkrockband. Voor veel mensen blijft 'Hard Times' het beste nummer van The Scabs en dat was meteen aan de reactie van het publiek te horen bij de aanvang van de heel herkenbare gitaar riff van 'Hard Times'. The Scabs brachten een prachtige, iets ingetogen versie van het nummer. De heel herkenbare gitaar riff en de prachtige snarensolo van David, het prachtige blaaswerk van Patrick Cuyvers op melodica en de mondharmonica van Guy Swinnen kleurden de sound van 'Hard Times' erg mooi in. Het concert werd afgesloten met twee nummers uit het album 'Hard To Forget' uit 1996. Eerst was er het verschroeiende 'She's Jivin'', met een waanzinnig sterke Frankie Saenen op drums en percussie. De absolute afsluiter was 'I Need You', waarvoor de band andere aangepaste arrangementen had geschreven en waarin Guy weer knap de intro verzorgde op de mondharmonica. 'I Need You' werd ook het meezing moment van deze uitstekende concertavond. Guy Swinnen moest het publiek in Hasselt niet pushen om mee te zingen, integendeel het dankbare publiek ging graag in op zijn vraag en het merendeel van de aanwezigen zong uit volle borst 'I Need You' mee. Toen The Scabs het podium verlieten kregen ze een minuten durende staande ovatie van het enthousiast publiek in Hasselt.

 

 

 

 

 

 

Natuurlijk kwamen The Scabs terug voor een paar bisnummers. Frankie nam geen plaats achter zijn drumstel, maar ging rug aan rug zitten bij Patrick Cuyvers, zodat we twee toetsenisten kregen voor het beklijvende 'Better Off Whithout You'. Geert Schurmans toverde op zijn staande bas prachtige diepe geluiden uit zijn snaarinstrument. Het intense en gevoelvolle vingerwerk van David Piedfort leverde beklijvend snarenwerk op, dat samen met de sublieme vocale prestatie van frontman Guy Swinnen door merg en been ging. Als afsluiter werd nogmaals ode gebracht aan Willy Willy met 'Robbin' The Liquor Store', dat opgebouwd werd rond een riffje van Willy Lambregt. De intro van deze geweldige en sfeervolle song was voor de resonator en de bottleneck van David Piedfort. Frankie Saenen had inmiddels terug plaats genomen achter zijn trommels en cymbalen en met een paar rake slagen trok hij het nummer helemaal op gang. Bassist Geert Schurmans zorgde met zijn voet voor het geluid van de koebel, dat te horen was tijdens het refrein. Patrick Cuyvers was het gehele nummer door sterk aanwezig met wervelend toetsenwerk en David Piedfort haalde nogmaals zinderend uit op zijn sixstring. 'Robbin' The Liquor Store' was de ideale song om dit prachtige concert te beëindigen. Nog vier concerten en de Theater Tour 40 Years zit er op, wat er daarna volgt weet niemand. De band had voor deze tour al besloten om een jaar pauze te nemen. Door de dood van Willy Willy weet momenteel niemand hoe het verder moet met The Scabs. Hopelijk komt er nog een vervolg, want het zou pijnlijk zijn om definitief afscheid te moeten nemen van een groep die toch een hoofdrol gespeeld heeft en nog steeds speelt in de Belgische muziekgeschiedenis. Als deze tour dan toch het afscheid van The Scabs moet zijn, dan kijk ik toch met een blij hart terug op dit prachtige concert en wil ik de jongens van The Scabs bedanken voor al de mooie momenten die deze band mij en nog vele andere muziekliefhebbers gegeven heeft. 

 

 

 

Verslag en foto's: Walter vanheuckelom