SABIEN TIELS - NATURAL WOMAN , A TRIBUTE TO CAROLE KING - CC DE MUZE , HEUSDEN- ZOLDER 20 SEPTEMBER 2019 - Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

Voor wie net als ik in de jaren zestig en zeventig zijn jeugdjaren beleefde is Carole King zeker geen onbekende. Deze in 1942 geboren Amerikaanse singer/songwriter schreef een groot aantal onvergetelijke hits voor anderen, maar ook voor zichzelf. Vele van die songs werden geschreven samen met haar eerste echtgenoot Gerry Goffin. In deze samenwerking schreef Goffin meestal de teksten en Carole de muziek. Carole was nog maar achttien, wanneer ze met het door The Shirelles gezongen 'Will You Love Me Tomorrow' een eerste wereldhit scoorde. Haar grootste succes als zangeres had Carole met haar tweede solo album 'Tapestry' uit 1971. Het album wordt beschouwd als één van de beste elpees in de popmuziek van de jaren zeventig. Zes jaar zou het album in de Amerikaanse hitlijst staan. Onze eigen Sabien Tiels is ook verliefd op de songs van Carole King en ze wilde graag een ode brengen aan deze grote Amerikaanse dame. Sabien deelde haar ideeën met bassist Roman Korolik en gitarist Marco Cirone en dat resulteerde in 'Natural Woman, A Tribute To Carole King', een concert met allemaal songs van Carole King, waarmee Sabien momenteel een reeks concerten afwerkt in de Culturele Centra in Vlaanderen. De première vond plaats in CC De Muze in Heuden-Zolder en wij van Concertmonkey mochten er bij zijn.

 

 

 

 

 

 

Rond half negen betraden Roman en Marco het podium van een goedgevuld CC De Muze. Op Sabien was het nog eventjes wachten, die kwam pas na een grappige opmerking van iemand uit het publiek. Ze nam plaats achter haar zwarte vleugelpiano. Het podium was ingericht als een gezellige huiskamer. Het trio begon meteen met het opwindende soul nummer 'I Feel the Earth Move' en dat nummer viel meteen in de smaak van het publiek, zodat er meteen een band was tussen de muzikanten en het publiek. Na dit nummer vertelde Sabien wie Carole King was en dat was vooral voor de jongere bezoekers heel nuttige informatie. Het was ook een mooi bindmiddel tussen de songs, want op deze manier kon de zangeres ook een ideale link leggen naar de volgende song. Nu was dat naar 'Will You Still Love Me Tomorrow', een prachtige lovesong, die in de versie van Sabien wel heel intens en intiem was. De backing vocals van Marco Cirone vormden een heel mooie aanvulling op de prachtige stem van Sabien. Er waren ook nummers van Carole die wat ritme en melodie betreft heel kort bij elkaar aanleunen en daar maakte Sabien dankbaar gebruik van om twee nummers naadloos in elkaar te laten vloeien. 'It Might As Well Rain' en 'Take Good Care' waren daar een goed voorbeeld van. In de ballade 'Home Again' uit het succesvolle album 'Tapestry' etaleerde Sabien zowel haar vocale als instrumentale klasse. Bij het vloeiende poppy 'It's Too Late' was het publiek al helemaal in de stemming en hier en daar begonnen al mensen ritmisch mee te klappen in hun handen. Net als bij mij zal deze muziek bij veel mensen in het publiek prettige en misschien ook minder leuke jeugdervaringen opgeroepen hebben.

 

 

 

 

 

 

'Breaking Up Is Hard' was één van de weinige nummers in dit concert die niet door Carole King geschreven werd, maar wel door Neil Sedaka en Howard Greenfield. Zij nam het, net als een heleboel andere artiesten wel op. Een leuk weetje is misschien wel dat Neil Sedaka een oogje had op Carole King en dat hij zijn wereldhit 'O Carol' speciaal voor haar schreef. Terug naar vrijdagavond en 'Breaking Up Is Hard'. Sabien bracht het nummer solo, met behulp van een loopstation.  Niet dat ik fan ben van deze moderne truukjes, maar het gaf wel een leuk resultaat. Terwijl Sabien een slokje nam, maakte gitarist Marco Cirone nog een grapje over het loopstation van Sabien. Hij zei dat je dat in elke muziekwinkel kon kopen als 'Sabien in een doosje'. Het wondermooie liefdesduet 'You Can Close Your Eyes' werd door Carole's goede vriend James Taylor geschreven. De stemmen van Marco en Sabien vloeiden op een prachtige wijze samen. De pareltjes bleven elkaar opvolgen met het schitterende 'Up On The Roof', waarmee Carole in 1970 een wereldhit scoorde. De prachtige stem van Sabien kwam hier nogmaals volledig tot haar recht. Set één werd afgesloten met 'Smackwater Jack'. Omdat ze geen drummer bij hadden vroeg Sabien voor dit laatste nummer hulp aan het publiek. De vraag om het ritme met handgeklap te doen was nog maar amper gesteld, of de zangeres werd al op haar wenken bediend door de volledige zaal.

 

 

Voor meer foto's van Sabien Tiels in CC De Muze, klik op de link van mijn fotoalbum: https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72157710996341822

 

 

 

Gezeten aan haar vleugelpiano begon Sabien solo aan set twee met de mooie ballade 'So Far Away' en het prachtige melodieuze 'Beautiful'. De frontvrouw zette haar twee muzikanten aan het werk en beloofde hen dat zij hen zou volgen tijdens 'Where You Lead', waarin de prachtige samenzang tussen Sabien en Marco het nummer nog een extra touch gaf. De meeslepende en emotionele ballade 'Crying In The Rain', dat Carole King in samenwerking met Howard Greenfield schreef was voor mij één van de hoogtepunten van de avond. Roman Korolik begon op zijn zessnarige bas aan de vloeiende popsong 'I'm Into Something Good'. Roman was het gehele nummer de enige begeleiding voor Sabien's stem. Daarna werden Marco en Roman door mevrouw Tiels bejubeld voor hun instrumentale klasse, maar ook voor de jarenlange vriendschap die er tussen hun drie bestaat. De ouderen onder ons voelden het al aankomen, want die vriendschap was natuurlijk het ideale onderwerp om één van Carole's mooiste songs 'You've Got A Friend' aan te kondigen. In het begin van de jaren zestig schreven Carole King en Gerry Goffin het nummer 'Chains', dat door The Everly Brothers werd opgenomen, maar echt een hit werd in 1962 voor de Amerikaanse meidengroep The Cookies. Daarna was het weer tijd om Sabien in een doosje boven te halen. Deze versie met het loopstation was voor mij het minst geslaagde nummer van de avond, maar ik was blijkbaar de enige die daar zo over dacht, want in het tweede gedeelte van de song begon het publiek spontaan ritmisch in de handen mee te klappen. De hits bleven elkaar opvolgen en het was net of we aan de jukebox stonden en alleen maar de juiste combinatie moesten indrukken om de ene hit na de andere te krijgen. 'One Fine Day' was de volgende kraker op de setlist. Een nummer waarmee de Amerikaanse meidengroep The Chiffons in 1963 een wereldhit scoorden. Ook Carole scoorde er nog erg goed mee toen ze het in 1980 opnam.

 

 

 

 

 

 

'Natural Woman' is één van de mooiste liefdesliedjes, die ooit geschreven werden. Sabien zong het nummer op een weergaloze wijze en ook haar pianospel kon erg bekoren. Naar het einde toe voegde Marco er nog een geweldig mooie snarensolo aan toe. Het laatste nummer op de setlist was de Little Eve klassieker 'The Locomotion'. Jaja, ook dat nummer werd door Carole King en Gerry Goffin geschreven. Sabien vond dat iedereen moest rechtstaan en het bijpassende dansje samen met haar moest doen. Dat zorgde voor heel wat ambiance en een schitterend slot van deze Tribute To Carole King. Het trio kreeg een daverend applaus en Sabien kreeg van haar fans nog een paar mooie ruikers bloemen. Er kwamen nog twee toegiften met de zoete ballade 'Tapestry' en het vloeiende en erg dansbare 'Hardrock Cafe'. Nog had het publiek in CC De Muze niet genoeg, de staande ovatie duurde minuten lang. Sabien, Marco en Roman besloten daarom te eindigen, zoals ze begonnen waren. Alleen waren er nu bij 'I Feel The Earth' minder zenuwen dan in het begin van het concert. 'Natural Woman - A Tribute To Carole King' was een schitterend en zeer gevarieerd concert en dat had twee redenen. Eerst de ongelofelijke lijst aan wereldnummers die Carole King geschreven heeft en ten tweede aan de klasse van de drie muzikanten op het podium. Wie dit concert van Sabien Tiels nog live wil meemaken kan dat op 15 november in CC Achterolmen in Maaseik, op 1 februari 2020 in CC Den Blank in Overijse, op 12 maart 2020 in CC De Velinx in Tongeren en op 7 mei 2020 in CC Jan Tervaert in Hamme.

 

 

 

Verslag en foto's : Walter Vanheuckelom