ROBERT JON & THE WRECK - WILD IN HET PARK FESTIVAL - HERENT 7 MEI 2022 - Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

Na hun optreden bij GoeZot in Oud Turnhout (28 april) en Spirit Of 66 in Verviers (2 mei) waren Robert Jon & The Wreck zaterdag 7 mei te gast in Herent, meer bepaald op het Wild In Het Park Festival. De jongens hebben een druk schema want tijdens hun iets meer dan twee maanden durende Europese tournee spelen ze maar liefst 67 concerten in 9 landen. Die drukke agenda was ook de reden dat ze in Herent al om vijf uur het podium op moesten om de festivaldag te openen. Dezelfde avond moesten ze nog optreden op het Moulin Blues Festival in Ospel. Op 29 juni zijn ze terug in België om een live album op te nemen in de AB in Brussel. Achter de toetsen zat de Nederlander Bob Fridzema, hij verving Steve Maggiora die momenteel met Toto op tournee is. 

 

 

 

 

 

 

Het vijftal begon hun concert in Herent met de verschroeiende Southern rocker 'She's A Fighter', een nieuw nummer dat bijna niemand in de zaal kende. Het is te vinden op het album 'Wrekcage Vol. 2', een nieuw album dat je bij de merchandise stand meteen kon kopen. Nieuwkomer Bob Fridzema leverde al meteen een stevige en uitstekende bijdrage en Henry James bewees dat zijn goede vingers prima in orde waren en geen opwarming meer nodig hadden. Met bassist Warren Murrel en drummer Andrew Espantman beschikt de band over een geweldige ritmesectie. Het vijftal bleef hun aanstekelige Southern Rock from The West Coast op het publiek afvuren met 'Hey Hey Mama', een sterk melodieus nummer dat dadelijk de harten van het publiek in Herent veroverde. De ritmesectie met drummer Andrew Espantman en bassist Warren Muriel zorgden voor de stomende groove en Henri James haalde nogmaals zinderend uit op zijn Gibson Firebird. Robert Jon wist de nummers op een heel overtuigende wijze te zingen en zorgde op de ritme gitaar voor de instrumentale afwerking. Er werd wat gas teruggenomen met het prachtige 'Oh Miss Carolina', een melodieuze Southern ballade. De zoete en soulvolle stem van Robert Jon werd ondersteund door het uitstekende samenspel van de melodieuze gitaren van Henry James en Robert Jon. Bob Fridzema wist op een geweldige wijze de sound van 'Oh Miss Carolina' te kleuren met zijn frisse en levendige toetsen riffs. Henry James is een erg goede gitarist en hij haalde nogmaals uit met een knappe en verschroeiende snarensolo. Veel songs van Robert Jon & The Wreck hebben een ijzersterk, catchy en melodieus refrein en dat was in 'Oh Miss Carolina' niet anders. 

 

 

 

Voor meer foto's van Robert Jon & The Wreck op het Wild In Het Park Festival, klik je op de link van mijn fotoalbum: https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72177720298741899

 

 

 

 

De Corona periode en de bijbehorende lockdowns hebben er ook ingehakt bij Robert Jon & The Wreck. Ze schreven er het aanstekelige nummer 'Everyday' over.  Het onderwerp in 'Everyday' is de wens om terug vrienden te ontmoeten om samen een pintje te drinken en samen muziek te maken. Het is een mix van blues, Southern rock en gospel en de jongens van Robert Jon & The Wreck wisten deze stijlen op een erg knappe wijze te vermengen tot een heel aantrekkelijk geheel. Bob Fridzema leverde weer uitstekend werk af op de toetsen en Henry James liet op zijn Gibson Firebird nogmaals horen dat hij een fantastisch gitarist is. De uitstekende, harmonieuze samenzang en het geweldige instrumentale werk maakten van deze 'Everyday' een onweerstaanbaar feestje. 'Met 'Waiting For Your Man' kreeg het publiek op het Park In Het Wild Festival weer een nieuw nummer te horen. Het was een verschroeiende Southern rocker, waarin de ritmesectie, met drummer Andrew Espantman en bassist Warren Murrel, voor een zinderende groove zorgde. Ook het tragere en melodieuze 'Old Friend' viel in de smaak van het publiek. Bob was weer outstandig op zijn klavieren en Henri liet een verschroeiende, overstuurde snarensolo los op het publiek. Het publiek reageerde door spontaan ritmisch mee in de handen te klappen. 

 

 

 

 

 

 

 

Met 'Shine A Light On Me Brother' namen Robert Jon & The Wreck je beet bij je nekvel vanaf de eerste noot en ze lieten je pas los wanneer de laatste noot uitgestorven was. 'Shine A Light On Me Brother' gaat over de ontberingen, beperkingen en lockdowns tijdens de Covid 19 pandemie. Toch slaagden Robert Jon & The Wreck er in om van deze 'Shine A Light On Me Brother' een echt feest te maken. Het was een aanstekelige mix van rock'n' roll en gospel en het had een sterk en catchy refrein. De strakke ritmesectie, met drummer Andrew Espantman en bassist Warren Murrel, bewezen nogmaals dat ze zeer bepalend zijn voor deze band. Toetsenist Bob Fridzema kleurde de sound met erg knap boogiewoogie pianowerk en Henri James haalde uit met een magistrale en verschroeiende solo op zijn sixstring.Het concert werd afgesloten met de Southern rocker 'Cold Night', dat dezelfde sterke ingrediënten bevatte als zijn voorgangers. Tot groot jolijt van het publiek kende deze waanzinnig sterke en lange versie heel wat ritme en sfeer wisselingen. Henri James soleerde tweemaal minutenlang met weergaloze vingervlugge gitaar solo's. De tijd was voorbij gevlogen en er bleef geen tijd meer over voor een toegift, want het vijftal moest dadelijk de auto in richting Ospel. Robert Jon & The Wreck waren een geweldige opener op zaterdag. 

 

 

 

 

 

Verslag en foto's: Walter Vanheuckelom