ROBERT CRAY – DE EFFENAAR – EINDHOVEN 22 JULI 2022 – Berry Rombouts

Reports

About: 
ROBERT CRAY – DE EFFENAAR – EINDHOVEN 22 JULI 2022 – Berry Rombouts
Artist: 
Robert Cray
Date: 
22/07/2022
Venue: 
De Effenaar
Place: 
Eindhoven
Your Reporter on the Spot: 
Berry Rombouts

ROBERT CRAY – DE EFFENAAR – EINDHOVEN 22 JULI 2022 – Berry Rombouts  

 

 

 

 

 

Tijdens zijn korte Europa tour speelt de 69 jarige Robert Cray met zijn band na 10 jaar weer in de Effenaar. En ook net als een decennium geleden weer in een uitverkocht huis. Er is geen voorprogramma en om 20.15 uur galmt er een ingesproken boodschap door de luidsprekers; Het is niet toegestaan om foto en video opnamen te maken. Oeps, deze boodschap had ik niet verwacht, ik zie wel wat ik doe en hoe e. e. a. verloopt.

Dan stapt de band het podium op en speelt een instrumentaaltje, en na een paar minuten verschijnt de man Himself  onder groot applaus op het podium. Naast Robert Cray bestaat de band uit Richard Cousins-Bas;  Dover Weinberg-Keys en Les Falconer achter de drumkit. In deze samenstelling toert de band al jaren rond.

Robert Cray is een productief baasje, en heeft al 25 albums gemaakt, en zijn laatste album That’s what I Heard dateert van 2020. Vanwege het C gedoe heeft Robert dit album niet echt (goed) kunnen promoten tijdens live optredens. Dus het ligt voor de hand dat er vanavond een (flink) aantal nummers van dat album gespeeld zullen worden.   Maar in het begin passeert er ouder werk, het gevoelige. You’re are Everything met ingetogen en scherp gitaarspel van Robert. ( In my Soul album.) In Shiver all Over pakt Dover uit met repeterend en tintelend pianospel, en Robert onderscheidt zich weer met loepzuiver snarenspel, en soulvolle vocalen.  Met de slow blues You can’t make a Change wordt de 1e nieuwe song gespeeld, waarin Robert zingt over een stroeve relatie, die gedoemd is te mislukken. Zijn gitaarspel vertaalt heel mooi zijn gevoelstoestand.  Won’t be coming Home is weer ouder werk (Nothin but Love) van Robert met mooie vocalen van Les en Dover en uiteraard het kenmerkende gitaarspel van Robert.

Je kan zien en horen dat de band al lang met elkaar speelt en toert, ze zijn erg  goed op elkaar ingespeeld, en ze gebruiken amper n seintje om onderling te communiceren. In het catchy I don’t Care wederom mooie vocalen van Les en Dover en voor de afwisseling een keer  jankend snarenspel en hoge vocale uithalen van Robert.  Helaas bedierf het bekende Dutch Desease syndroom, voor een deel het rustige You Had my Hart, waarin een hoofdrol voor Les met ingetogen en ritmisch drumspel. Er wordt tot nu toe maar weinig nieuw werk gespeeld, want met Bad Influence speelt de band een heel oude song, waarin Dover de man is met zijn stuwende Hammond klanken, en constant een lach op zijn gezicht.  Na het zoveelste Thank you very much, begint Robert plotseling  vocaal te improviseren met wat doowah deuntjes, tot hilariteit van het publiek.  Robert kondigt een ínstrumentale cover aan van Booker T & the MGs, met nogal wat breaks erin en een uitblinkende Dover op zijn Hammond. Na deze oude song volgt er (eindelijk) weer nieuw werk, en wel de strakke up tempo song Hot, met ruiger snarenwerk van Robert. Robert bedankt het publiek voor hun aanwezigheid en dat wordt gewaardeerd door de band. Het eveneens nieuwe To  be with You is wel een hele korte song met alleen een gitaarsolo van Robert. Weinig aan.

Het bescheiden en catchy hitje I guess I showed Her van zijn succesvolle album Persuaded zorgt voor wat herkenning, en oogst veel applaus in de zaal. De blues-ballad Deep in my Soul wordt met veel soul en passie vertolkt door Robert, en ondersteund met mooi piano en organ spel van Dover Weinberg.  Goed hoor, en veel applaus van het publiek. You must believe in Yourself is weer een heerlijke oude song, waarin de uitstekende ritmesectie Les en Richard, zorgt voor een vette groove.  Wanneer Robert het publiek bedankt en zijn medebandleden naast hem komen staan, blijkt vrij onverwacht dat het concert erop zit. Maar dat laat het publiek niet gebeuren na een ruim 1,5 uur. Er wordt geschreeuwd om een toegift, en na een 5 tal minuten verschijnt de band weer op het podium.

De 1e toegift is het swingende Phone Booth, al zeker 10 jaar oud, maar het blijft een geweldige song. De 2e toegift is Time makes Two.  Een  schitterende lovesong, met lekker zwaar aangezet drumwerk van Les met pauke stokken. En met een  virtuoze gitaarsolo van Robert.  Na deze 2 toegiften zit het concert er echt op. Het was een muzikaal top optreden, wel vrij statisch, want er gebeurt hoegenaamd niets op het podium. Het was ook geen echte promotie avond voor zijn nieuwe album, aangezien er maar 4 van de 12  songs zijn gespeeld. Het is groot en vertrouwd vakmanschap van Robert en zijn mannen, maar niks nieuws onder de zon. Helaas was het toch wel een redelijk kort optreden, nog geen 2 uur. En misschien nog wel iets erger, er zijn geen grote hits gespeeld. Daar was het publiek toch wel teleurgesteld over. Volgende keer beter.

Licht en geluid was weer goed in de Effenaar.

 

 

Verslag : Berry Rombouts