HENRIK FREISCHLADER TRIO - DE BOSUIL WEERT 13 APRIL 2016

 

In 2014 kondigde Henrik Freischlader aan dat hij zou stoppen met optreden. Zijn band werd ontbonden en Henrik zou zich gaan focussen op andere zaken. Een spijtige zaak voor de bluesrock wereld, want Henrik was en is toch nog steeds het boegbeeld van de Duitse bluesrock wereld en ook in de rest van Europa kende Henrik heel wat succes en erkenning. Nu begin 2016 heeft Freischlader een nieuwe band en een nieuw album. Begin april kwam 'Openness' uit, een nieuw album van Henrik met twaalf nieuwe zelf geschreven nummers op. Om 'Openness' te promoten ging het trio ook op tournee en in De Bosuil te Weert vond het enige concert in de Benelux plaats. Een kans die we zeker niet voorbij mochten laten gaan. Er waren heel wat fans en nieuwsgierigen in De Bosuil aanwezig, om te kijken en te horen naar zanger/ gitarist Henrik Freischlader, bassist Alex Grube en drummer Carl- Michael Grabinger. Rond kwart na negen was het zover en een heel modieuze Henrik met een hoedje op verscheen op het podium met een Fender Telecaster in de hand. Freischlader begon met een ouder, maar toepasselijk nummer 'Got It Made' zijn concert. Het was of de Duitser een duidelijk statement wilde maken met dit nummer uit het album 'Recorded By Martin Meinschäfer'. Meteen was er die kenmerkende aanstekelige Freischlader groove en stem. Als gitarist behoort Henrik tot de beste van zijn generatie en dat liet hij dadelijk horen, hij heeft nog niets van zijn klasse op de gitaar ingeboet en drummer Carl- Michael besloot deze knappe 'Got It Made' af met een korte maar mooie drum solo. 'Early Morning Blues' was het eerste nummer uit het nieuwe album 'Openness' en Henrik vertelde dat dit verhaal over hem ging. Dit blues nummer heeft een jazzy groove en zorgde voor wat rust na het imponerende begin. Weer toverde de frontman hemelse klanken uit zijn gele Telecaster en kreeg daarvoor de handen in De Bosuil op elkaar. Carl- Michael Grabinger op drums en Alex Grube op bas leverden een strakke groove af voor 'Today I'm Gonna Change', dat een mooi melodieus refrein had. Freischlader had het duidelijk naar zijn zin in Weert, want hij had veel interactie met het publiek en regelmatig kon er een glimlach af. Het pompende en stuwende 'Business Straight' zorgde voor veel energie en wanneer de frontman het contact opzocht met zijn mede muzikanten leverde hij met zijn gitaar weer vlijmscherpe riffs af. Titels als 'Business Straight' en 'Master Plan' doen vermoeden dat we met toplui van grote bedrijven aan het vergaderen zijn, maar het zijn titels die we terug vinden op het nieuwe album van Freischlader en die dus ook op de setlist in De Bosuil stonden. ' Master Plan' was trouwens één van de vele hoogtepunten van dit uitstekende concert. Het begon met die kenmerkende stuwende Freischlader groove en tegen dat het instrumentaal gedeelte begon werd het gaspedaal wat verder ingeduwd en kon de frontman zich volledig uitleven in een waanzinnige solo. De imposante bassist Alex Grube die al het ganse concert erg gedreven aan zijn dikke bas snaren plukte mocht het nummer afsluiten met een knappe bas solo.

 

 

 

 

De titeltrack van het nieuwe album is een erg stevige rocker en was het volgende nummer op de setlist. De band werd nog aangevuurd door kreten van uit het publiek die deze 'Openness' echt wel konden waarderen. Het was dan ook knap om te zien hoe deze drie muzikantten tot het uiterste gingen om het maximum uit deze erg sterke song te halen. Een daverend applaus was de beloning die Henrik, Alex en Carl- Michael kregen voor hun stomende 'Openness'. Het concert bleef op hoog niveau verder gaan met 'Nobody Else To Blame' en telkenmale verraste de Duitse klasse gitarist ons met zijn indrukwekkend vingerwerk op de six string. De Tele werd ingewisseld voor een Stratocaster en het gaspedaal werd losgelaten voor het erg mooie 'Never Really Left You'. We kregen in Weert een lang uitgesponnen versie van meer dan dertien minuten te horen en elke seconde boeide dit geweldig nummer met verschillende sfeer wisselingen. Tijdens de laatste minuten was het een echt genot, de song explodeerde en Freischlader er een echt feestje van maakte op de gitaar. Veel tijd om covers te spelen was er niet maar Henrik maakte toch even tijd om de slowblues 'Cutting In' van Johnny Guitar Watson te brengen. De bottleneck werd aan de vinger gedaan en een andere strat genomen voor 'Lord Have Mercy', waarin de Duitser zijn gitaar werk werk afwisselde met puik vingerwerk en slide. Dit nummer had een opwindend uptempo, swampy Mississippi geluid. Hoewel het concert van in het begin een hoog niveau haalde, leek het nog altijd beter te worden. Het verveelde nooit en de verschillende stijlen van muziek volgden elkaar erg knap op. Henrik zong in ‘Techno’ dat het soms te clean klinkt en dat er wat meer rock'n roll in mocht, maar die indruk had ik en de rest van De Bosuil echt niet. Dit was pure rock, soms zacht en puur, het andere moment verschroeiend en intens. Henrik gaf met de Wah Wah Pedaal nog wat meer dat verschroeiende gevoel weer in deze erg knappe 'Techno'. Het laatste nummer van de avond was al daar en om het concert af te sluiten koos Freischlader voor een extra lange versie van 'Wolkenwinde'. Dit oudere nummer van de Duitser zorgde al dikwijls voor erg mooie momenten tijdens zijn live optredens. Denk maar aan zijn legendarische duels van Henrik zijn gitaar met Moritz Fuhrhop zijn Hammond. Ook nu was het weer elke seconde genieten van de mooie klanken en totaal onverwachte wendingen. Eerst ging de frontman geweldig soleren, daarna ging hij in duel met bassist Alex Grube en ook drummer Carl- Michael Grabinger moest meedoen aan een pittig duel met Henrik.  Voor die momenten ga je naar live optredens en dus was het publiek in Weert de winnaar. Na meer dan twintig erg genietbare minuten maakte het trio er een einde aan.

 

 

Het publiek wilde duidelijk meer en het kreeg van het Duiste trio ook meer. Henrik kwam op het podium met een erg knappe Fender Roosevelt Resonator gitaar voor het heel ingetogen en intieme 'His Love'. Het contrast kon bijna niet groter zijn tussen het ingetogen 'His Love' en de duidelijk door Hendrix geïnspireerde bluesrock song 'Expectations'. De drie muzikanten konden hun instrumentale virtuositeit botvieren in deze grandiose afsluiter. De conclusie is dat elke muziekliefhebber heel blij mag zijn dat Henrik Freischlader terug is. We bedanken de vrijwilligers van De Bosuil nog voor de gastvrijheid en de mooie foto's komen er door de mooie lichtshow van Jo Gofers. Geweldig concert.

 

https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72157667020275792

 

Walter Vanheuckelom