LAURENCE JONES BAND – ALBUM RELEASE LAURENCE JONES BAND - HOFSTEENGE – GROLLOO 14 SEPTEMBER 2019 – Berry Rombouts

Reports

About: 
LAURENCE JONES BAND – ALBUM RELEASE LAURENCE JONES BAND - HOFSTEENGE – GROLLOO 14 SEPTEMBER 2019 – Berry Rombouts
Artist: 
Laurence Jones Band
Date: 
14/09/2019
Venue: 
Hofsteenge
Place: 
Grolloo
Your Reporter on the Spot: 
Berry Rombouts

 LAURENCE JONES BAND – ALBUM RELEASE LAURENCE JONES BAND  - HOFSTEENGE – GROLLOO 14 SEPTEMBER 2019 – Berry Rombouts

 

De 27 jarige  Laurence Jones uit Engeland heeft dit voorjaar in Miami zijn 6e album opgenomen.  Dit album is geproduceerd door Gregory Elias en Jan Lagendijk. Zij produceerden ook Het 5e album van Laurence, genaamd, The Truth.

Dit nieuwe album is zonder titel, omdat Laurence vindt dat de hele band dit album heeft gemaakt. Het is dus de Laurence Jones Band,  met Bennett Holland- piano en Hammond, Greg Smith-bas, Phil Wilson-drums en de  Amerikaanse Di Reed verzorgt de backing vocals op dit album.

De Engelse Abbie Adi maakt sinds kort ook deel uit van de band en is dus vanavond te bewonderen. Helaas is Greg Smith vanwege ziekte niet aanwezig, en hij wordt vervangen door  Jack Alexander Simons. Omdat de Laurence Jones band sinds hun verpletterende optreden tijdens het  Holland International Blues festival in 2017 populair is in Nederland, maar vooral in het Noorden, is voor Grolloo gekozen in cafe/zaal Hofsteenge om het album te releasen. Niet geheel toevallig ook de woonplaats van Johan Derksen en Jan Lagendijk. In Engeland wordt het album pas op de 27e september gereleased.

In de uitverkochte Hofsteenge is Johan Derksen de host van vanavond, en met een korte speech wordt de Laurence Jones band welkom geheten. Na een woordje van Laurence opent de band met de 1e song van het album, Everything’s gonna be Allright. Bennett zet deze song in gang met een mooie piano intro, deze catchy song heeft een aardig Stones gehalte, en fijne vocalen. Deze song heeft de laatste weken veel airplay gehad op radio  NPO 2 en NPO 5. In het melodieuze Wipe those tears Dry valt Bennett op met vloeiend Hammond spel en Laurence pakt uit met wah wah gitaarspel.  Met het stevige  I am Waiting  rockt de band met een knipoog naar de jaren 70. Lekker vet baswerk van Jack op zijn 5 snarige Fender, en strak drumwerk van Phil. Nog wat meer jaren 70 invloeden in de popsong Stay, onder andere door de  mellotronsound uit de Beatles klassieker Strawberry Fields, en mooie koortjes. Een scherpe solo van Laurence en hamerend pianospel van Bennett maken van deze song een pareltje.  Over pareltjes gesproken, in het stuwende  en rockende Mistreated  pakt Laurence uit met fantastisch gitaarspel, en Phil met gevarieerd en soms roffelend drumwerk  op zijn Ludwig.

De band houdt het tempo hoog vanavond, de songs worden vrij snel achter elkaar gespeeld. In het relaxt mid tempo nummer Quite like You, doet het gitaarspel van Laurence je denken aan JJ Cale. En weer geweldig toetsenspel van Bennett. Voor het eerst speelt Laurence tijdens een optreden op een akoestische gitaar. In Long long lonely Ride speelt hij spatzuiver en subtiel. Phil ondersteund met strakke floorbase en geroffel op zijn snare en rand snare.  Veel applaus volgt. Dit gaat ook een LJ klassieker worden.  Het gevoelige Beautiful Place is een mooie song met gospelinvloeden en uiteraard stemmige vocalen. Low Down is een catchy up tempo nummer waarin een rustig momentje is met meerstemmige vocalen.

De wereld beroemde Beatles song Daytripper wordt door Laurence smaakvol gecoverd, met een eigen twist er aan toegevoegd. Groovy repeterend baswerk van Jack en vocaal is er een line van een Joe Cocker song erin verweven, namelijk High time we Went.  Ik denk dat met My heart is on Fire,  dat Laurence er weer een song voor de dames bij heeft. (na Take me, vorige album) Sensuele koortjes en zang van Laurence en Abbie, die de dames in de zaal doen smelten. En met het mierzoete, maar gevoelige  The Love heeft hij misschien wel een 3e song voor de dames. Deze song heeft ook een hoog meezing gehalte. Zoals de songs vanavond zijn gespeeld, staan ze ook op het album, ook in dezelfde volgorde. De songs zijn gevarieerd en zullen live nog zeker gaan groeien. Het is geen (klassiek)  blues album, maar een heel goed en degelijk eigentijds popalbum, met toch het fenomenale kenmerkende gitaarspel van Laurence Jones.  Het vakmanschap spat er vanaf.  Een aanrader.

Na deze nieuwe songs gaat de LJ band verder met ouder werk. Het is trouwens knap warm in de zaal en op het podium. Ondanks de warmte wordt het rockende What would you Do met volle overgave gespeeld. De 2e cover van vanavond is Fortunate Son van CCR, en het publiek heeft er nog geen genoeg van. Laurence bedankt het amazing publiek voor de support, en de band sluit af met Live it Up. Halverwege deze song begeeft Laurence zich tussen het publiek, en speelt even gitaar met zijn tanden. Weer terug op het podium bedankt een bezweette Laurence met zijn band nogmaals het publiek. Weer veel applaus. Het was een gedenkwaardige avond, met een band die weer gegroeid is, en met een geweldige zangeres Abbie Adi, die veel soul en energie toevoegt aan de band. En Jack Alexander Simons is een waardige stand in voor Greg.

Pa Jones deed na afloop goede zaken, dus het nieuwe album valt blijkbaar in de smaak bij veel mensen.

 

 

Foto’s en verslag: Berry Rombouts