LACHY DOLEY GROUP/ THE VELDMAN BROTHERS – HEYHOEF BACKSTAGE – TILBURG 15 JUNI 2019 – Berry Rombouts

Om het muziekjaar 2018-2019 voor de zomervakantie passend af te sluiten, heeft de Heyhoef organisatie uitgepakt met de Australische band van Lachy Doley en zijn Group. Het voorprogramma met de Veldman Brothers mag er ook zijn.

Na de hartelijke verwelkoming door John Maes, kan ik nog even genieten van de laatste 2 songs van de Veldman Brothers. Gerrit, gitaar en vocals, en Bennie Veldman, Hammond, harp en vocals. En de ritmesectie, Fred van de Wende, bas en Mathieu van Uden, drums. De zaal is inmiddels redelijk vol.

Na een klein half uur betreden Lachy en zijn Group het podium. Naast Lachy op zijn Hammond en Whammy Clavinet hebben we Jackie Barnes achter de drumkit en Joel Barton beroert de dikke bassnaren.

In de opening song ‘Woman’ horen na een massieve Hammond intro, een vet pompende bas van Joel, en strak drumwerk van Jackie. Drums zijn wat lager gestemd voor een wat diepere klank, wat dan weer lekker klinkt met de bas en het stevige geluid van een Hammond. En even later speelt Lachy voor de 1^e keer vanavond een solo op zijn Whammy. Dit is een vervormer die boven op zijn Hohner is ingebouwd. Het werkt net als een tremelo arm op een gitaar. Met die arm kan Lachy  orgel klanken vervormen. Het vervormde geluid komt ongeveer overeen met de wah wah sound die gitaristen gebruiken. Dit klinkt iets anders, maar wel echt geweldig. In ‘Blues Talking’ gaat Lachy staand achter zijn Hammond helemaal uit zijn dak met virtuoos Hammond spel. In deze song met verschillende tempo wisselingen is Jackie de baas met erg strak en ritmisch drumwerk. Lachy heeft trouwens een lekkere krachtige rauwe stem. Past precies bij die powermuziek die de band speelt. ‘Conviction’ is een typisch voorbeeld van die powermuziek, stevig gevarieerd drumspel, vette groovy baslijnen en opzwepend Hammond spel, en de rauwe vocals van Lachy.

Lachy speelt in de funky  rocksong ‘Killer’ een lange gierende solo op zijn Whammy clavinet.  En na een verschrikkelijk goede drumsolo van Jackie horen we ook voor het eerst de koortjes van de heren. Nadat Lachy verhaalt heeft over de reis vanuit Zwitserland waar ze gisteren tot in de nacht gespeeld hadden, is hij blij om weer in Nederland te zijn, en zegt, dat hij en zijn mannen er veel zin in hebben.

Met het lang uitgesponnen ‘Thank you my dear, I don’t give a damn’ wordt er pure funk gespeeld. Veel Whammy spel en mooie koortjes, en rollende baslijnen maken deze song, met op het eind een vette solo van Joel op zijn Fender precision bas.

Vanavond is er ook een verrassing optreden van gitarist John F Klaver. In ‘Greatest Blues’ speelt hij de solo partij die Lachy normaal op zijn Whammy zou spelen. Lachy begeleidt John nu met vloeiend Hammond spel.  Ook in het rockende ‘Make or Break’ met een paar tempo wisselingen, speelt John een paar scherpe solo’s op zijn Gibson. Een goede cover kan ook in je repertoire passen, en ‘Use Me’ van Bill Withers is er zo een voor Lachy. In deze lange song zingt Lachy lekker treiterig in de langzame stukken. Hij speelt up tempo jankende solo’s op de Whammy, er is sterk gevarieerd drumspel van Jackie en de spannende baslijnen van Joel, vormen het fundament van deze song. De klasse druipt er vanaf. Met ‘Still in Love’ sluiten Lachy en co deze set af. Het publiek kan nog eens genieten van een weergaloze Lachy op zijn Hammond, (hij is gewoon een Hammond Magician) en van een geweldige ritmesectie.

Bennie Veldman en John F Klaver spelen nog een keer mee tijdens de toegift van Lachy en zijn companen.  In de song ‘Gimme some Lovin’ van Stevie Winwood komt iedereen nog eens in de spots te staan. Het Hammond duet van Lachy en Bennie is top en ook John pakt zijn moment met een scherpe gitaar solo. De ritme sectie houdt de solisten met gemak in het muzikale gareel. Met deze dampende  afsluiter komt er een einde aan een bijzonder geslaagde avond.

Het geluid was uitstekend deze avond, en het publiek heeft kunnen genieten van een band in topvorm. Bij de merchandise was het druk, Lachy en zijn mannen kregen veel complimenten.

Verslag en foto’s: Berry Rombouts