My Diligence als voorprogramma van La Muerte is zeker geen verrassing. Niet alleen verscheen hun ep op hetzelfde label (Mottow Soundz), ook werd hun debuut geproduceerd door Dee-J (de gitarist van La Muerte). En John Sailor, François Peeters en Gabriel Marlier hebben, net als hun Brusselse vrienden, een patent op oerdegelijke rock ’n roll. Het publiek bleef wel op veilige afstand van hun geluidsalvo’s staan, toch werd het meer dan geapprecieerd. Dat kan moeilijk anders, want ook al is hun garagerock in de eerste plaats bedoeld voor muziekfans met een voorliefde voor moddervette bands als Black Rebel Motorcycle Club, zijn dit topmuzikanten die alles uit hun instrument halen. Het feestje duurde dertig minuten, en ook al betekent dat in een mensenleven niets, zullen heel wat concertgangers naast My Diligence een kruisje in hun notitieboekje hebben gezet als een te onthouden naam!

Je hoort ze nooit op de radio, maar iedere muziekliefhebber is vertrouwd met de naam (zeg maar het instituut) La Muerte. Vreemd genoeg waren ze destijds geen sant in eigen land. Hun eerste ep uit 1984 (The Surrealist Mystery) werd vooral in het buitenland geprezen. In de jaren 80 was hun alternatieve hardrock in Vlaanderen vooral geliefd door de goths.

Het is ondertussen bijna twintig jaar geleden dat de Brusselse rockgoden hun afscheidsconcert in de Luna gaven, maar wat verleden jaar als een grap begon, is ondertussen pure ernst geworden. Met een nieuwe line-up en een broek vol goesting stond La Muerte in 2015 op de bühne van de AB, een optreden dat nu trouwens op vinyl is verschenen en is gemasterd door Alan Douches die samenwerkte met kanonnen als Motörhead en Sepultura.

Vandaag bestaat La Muerte uit Marc Du Marais (zang), Didier “Dee-J” Moens (gitaar), Michel Kirby (gitaar), Tino de Martino (bas) en Christian Z. Ondanks het feit dat de band aan een drukke Belgische toer bezig is, was De Kreun meer dan aardig gevuld. Voor heel wat bezoekers was het niet de eerste keer, want ook al hoor je weinig melodieën, moet La Muerte zowat de best geoliede rockmachine van het land zijn.

Verleden jaar vertrouwde één van de kernleden (Didier) ons in een interview toe dat het niet de bedoeling was om La Muerte nieuw leven in te blazen, maar wie gisteren de band aan het werk zag, kan deze woorden amper of niet geloven. Ondanks het feit dat drie van de vijf leden nieuw zijn, ismen perfect op elkaar ingespeeld. Marc Du Marais speelt met een jutten zak over zijn hoofd. Hij brult, schreeuwt, roept…eigenlijk allesbehalve zingen, maar het werkt. Om de tien seconden laat hij zich als een bezetene op de knieën vallen. Tracks als Serial Killer, I Would Die Faster, KKK en Shoot In Your Back werden door het publiek met open armen ontvangen. Terwijl Marc zijn demonen loslaat, staat Didier vooraan op het podium. Zijn blik en outfit liegen er niet om (een T-shirt van The Dukes Of Hazard, logo’s van een Mustang op zijn jasje…) dit is onversneden rock ’n roll van het zuiverste soort. Het klinkt geen beetje Belgisch, wel als de universele taal rock ’n roll. Na een wervelwind van één uur kwam de band terug met z'n legendarische cover van Wild Thing van The Troggs. La Muerte, you make our heart sing, you make everything groovy!

Thanks to : peek-a-boo music magazine