KRIS BARRAS BAND - CAFE DE MEISTER - GELEEN 8 OKTOBER 2017 - Walter Vanheuckelom

Zondag 8 oktober stond er geen hardrock of metal op het menu in Café De Meister, de gezellige club van Laurent Hennekens in Geleen, maar wel bluesrock met de Britse Kris Barras Band. Geleen was de laatste stop van het eerste deel van hun Europese tournee. Met een optreden op het Rawa Blues Festival in Polen, één van de grootste indoor festivals in Europa, mogen zanger/gitarist Kris Barras, drummer Will Beavis, toetsenist Josiah Manning en bassist Elliott Blackler terugblikken op een succesrijke tournee. Na Geleen gaan de jongens voor een paar dagen naar huis en beginnen daarna aan het tweede gedeelte van de tour met optredens in Noorwegen. Als support act was The Ride uit Maastricht gevraagd. Dit trio met zanger/gitarist Branimir Piljic, bassist Michel Delescen en drummer Pieter Vries speelde een mix van eigen werk en een paar covers. Vooral het steviger werk lag de jongens prima. Van hun eigens songs onthoud ik vooral de mooie rock ballade 'Wild Eyes' en de rockers 'Rock'n Roll Sugar' en 'Get Away'. Bij hun covers lieten ze zich vooral inspireren door hun grote voorbeeld Jimi Hendrix en dat resulteerde in mooie versies van 'Hey Joe' en 'Voodoo Child'. Verder kregen we ook nog 'Cocaine' en 'Bad Moon Rising' te horen en met een uitstekende 'Johnny Be Good' sloot deze jonge band hun optreden in Geleen af. Ik heb als CCR fan alleen 'Bad Moon Rising' gefilmd en ik moet spijtig genoeg zeggen dat deze song niet hun beste cover was. Hun repertoire was doorgaans stevigeren dat genre ging de jongens ook beter af.

Voor meer foto’s van Kris Barras Band in DE Meister te Geleen, kijk op mijn fotoalbum: https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/sets/72157686852459511

Daarna kregen we de Kris Barras Band, die van een trio een kwartet geworden is. Kris Barras heeft met 'Kris Barras Band' en 'Lucky 13' twee studioalbums op zijn naam en deze zomer verscheen de CD en DVD 'Alive And Lucky', dat live opgenomen werd in The Warehouse Recording CO. in Harrogate. 'Alive And Lucky' telt vijftien nummers, waarvan er vier nog niet op CD uitgebracht zijn. De setlist in De Meister was zo goed als identiek als de songs op deze live CD en DVD. De Kris Barras Band begonnen aan hun concert met het gedreven en het onstuimige ‘In Too Deep’. In deze uptempo opener kwam meteen de klasse van de band tot uiting. Op de ritme sectie met Elliott Blackler op bas en Will Beavis op drums kan je een huis bouwen. De scheurende gitaar solo van Kris op zijn Fender Telecaster was om van te smullen en toetsenist Josiah Manning toonde alvast dat hij een grote meerwaarde voor deze band betekent. Het ritme werd wat vertraagd voor het swampy blues nummer 'I'm Gone', waarin Kris fors en vlijmscherp uithaalde met de bottleneck rond de vinger. We kregen al muziek van Jimi Hendrix via de support act The Ride en ook Kris had met 'Red House' een zinderende cover van deze bluesrock legende op zijn setlist staan. Natuurlijk hoorde hier weer verschroeiend snarenwerk bij en dan is Kris Barras op zijn best. 'I Can't Help You Now' was een heerlijke melodieuze rocker met een catchy refrein.

Op 24 november verschijnt de nieuwe single 'Hail Mary', een voorbode van het derde studioalbum van Barras dat verwacht wordt in maart 2018. 'Hail Mary' begon met harmonieuze samenzang van Kris, Elliott en Josiah die alleen begeleid werden door sober slagwerk van Will Beavis. Eenmaal de andere instrumenten hun intrede deden ontpopte deze 'Hail Mary' zich tot een uitstekende bluesrocker met zinderend slide werk van Kris. De intro van 'Too Dumb To Care' was volledig voor rekening van de ritme sectie.  Bassist Elliott Blackler bleef trouwens het gehele nummer de verschroeiende groove aanhouden, terwijl Kris meesterlijk voor vuurwerk zorgde op de gitaar. In de leuke en erg dansbare boogie shuffle  ‘I Don’t Want The Blues’ strooide Kris weer kwistig rond met heerlijke gitaar riffs. De diepe groovy baslijnen van Elliott Blackler en het strakke slagwerk van Will Beavis zorgden voor het stuwende ritme. Josiah Manning pakte uit met erg knap vingerwerk tijdens zijn toetsen solo en ook Elliott kreeg zijn solo moment waarin hij stevig mocht plukken aan zijn dikke bas snaren. Kris zette zelf de kers op de taart met imposant snarenwerk op zijn telecaster. Barras wisselde zijn Fender voor Betsie, een zes snarige cigarbox gitaar. Het gaspedaal werd daarna volledig ingeduwd voor de rauwe bluesrocker 'Heart On Your Sleeve'. De band was nu helemaal goed op dreef en het vet slide werk op de cigarbox en heerlijk toetsenwerk van Josiah gaven de nodige kleur aan de sound van deze 'Heart On Your Sleeve'. Het slide werk en Betsy waren ook uitdrukkelijk aanwezig tijdens de zinderende rocker 'I'm Gone', dat een geweldig sterk refrein had. Betsy werd aan de kant gezet voor een Paul Reed Smith gitaar en daarmee ging het viertal op hun rockende elan verder. 'Stitch Me Up' is een nieuw nummer dat uitnodigde om te dansen en tevens een sterk refrein had. De PRS gitaar had een enorm mooie klankkleur en daar zal de langere hals wel zijn aandeel in hebben. Ook Josiah Manning op toetsten bracht met boogie woogie toetsenwerk de nodige swung in het nummer.

Voor mij was 'Kick Me Down' één van de hoogtepunten van het concert. Alles klopte in dit nummer. Een mooie melodie, een catchy refrein met harmonische samenzang, een heerlijke groove en zinderend gitaarwerk. Josiah begon solo aan 'Watching Over Me', een nummer uit Kris zijn debuut album. Barras schreef deze melodieuze ballade speciaal voor zijn vader die het gevecht tegen kanker verloor. De vlijmscherpe gitaar riffs die door merg en been gingen lieten de pijn voelen die Kris nog steeds voelt door dit grote verlies. 'Watching Over Me' zorgde voor een schitterend eerbetoon aan Kris zijn vader en voor het kippenvel moment van de avond. Niet dat we er aan twijfelen maar Kris wilde in 'Rock'n Roll Running Trough My Veins' benadrukken dat rock'n roll door zijn aderen loopt. Het nummer kende een heel mooie opbouw en explodeerde tijdens het refrein en tijdens de zinderende gitaar solo van Kris. Afsluiten deed de Britse band met een enorm sterke cover van Bob Dylan. Jimi Hendrix maakte een geweldige cover van 'All Along The Watchtower' en de versie van Kris Barras Band was op Jimi zijn versie gebaseerd. Het begon met een lange intro van Kris op zij tele en wanneer de andere instrumenten hun intrede deden barste het nummer helemaal open. Het werd een extra lange versie van 'All Along The watchtower', met verschillende sfeer en ritme wisselingen. Kris Barras kreeg in deze song ruimschoots de gelegenheid om zijn klasse als gitarist nogmaals te etaleren. Prima concert van de Kris Barras Band en de aanwezigen zullen het wel met me eens zijn dat de afwezigen nog maar eens ongelijk hadden. Ook nog Laurent bedanken voor dit mooie concert en de hartelijke gastvrijheid.

Verslag, filmpjes en foto’s: Walter Vanheuckelom