KAT RIGGINS & THE BLUES REVIVAL MOVEMENT (Support: Luther’s)  – HEYHOEF BACKSTAGE – TILBURG 20 JANUARI 2024 – Berry Rombouts

Voor vanavond heeft de Heyhoef een dubbel programma samengesteld, met de Amerikaanse zangeres Kat Riggins, en als support de Leidense bluesformatie Luther’s. Dit zijn 2 goede redenen om op deze winterse avond naar Tilburg te rijden.

De jonge Leidense bluesband Luther’s bestaat uit Lothar Wijnvoord-vocals, leadgitaar*Joost Tonies-guitar,bv* Daan Tonies-bass en Boris Weijers-drums. Daan en Boris hebben zelfs een conservatorium opleiding gevolgd. In een uur durende set laten deze jonge mannen horen dat ze barsten van het talent. Een paar songs springen er echt uit, zoals de Elmore James klassieker Stranger Blues, waarin de ritmesectie haar visite kaartje afgeeft. Groovende baslijntjes van Daan met lekker rumba drumspel van Boris. De song  I want You met JJ Cale invloeden en het catchy Just a little Bit met repeterende gitaar riffs zijn top. Verder zijn er afwisselend subtiele bluesy en rockende gitaar solo’s van Lothar op zijn Gibson en Joost op zijn Fender.  De swingende Johnny Guitar Watson cover Can’t take with You met een scherpe snaren solo van Joost is top. Al bij al een puik optreden van deze jonge gasten. Wel jammer dat Lothar aan het eind van hun optreden 2  X droog verwijst naar de volgende act, ipv  met  minimaal enig enthousiasme Kat Riggins aan te kondigen.

Na een korte pauze verschijnt de Blues Revival  Movement band van Kat Riggins op het podium. Deze Nederlandse band bestaat uit; Hein Meijer, alias Little Boogie Boy-guitar,bv* Andreas Carree-drums, bv* Brian Kruit-bass,bv en Jan de Ligt-saxofoon, Jan toert al jaren met Kat Riggins in Europa. Deze ervaren band opent met een dampend instrumentaaltje. Dan verschijnt onder een groot applaus de elegante en prachtig geklede Kat op het podium. In Walk On en vooral Cry Out laat ze meteen horen en zien dat ze gezegend is met formidabele strot, en dat ze erg aanwezig is op het podium. Sierlijk, dansend en dan weer springend, ze staat geen tel stil. Dan vertelt ze dat niemand haar had verteld, dat het hier zo koud was, en dat ze niet gemaakt is voor dit weer. (Kat komt uit het warme Florida). Maar Kat gaat het publiek en zichzelf een warme avond bezorgen. In Espresso valt Brian op met vet basspel, en Jan met scheurend saxspel. Na Son of a Gun vertelt Kat dat het publiek niet aanwezig is bij een concert, maar bij een party. Bij een concert zit en gedraagt men zich en bij een party, daar neem je aan deel, en; You dance your ass Off. En dat gaat vanavond hier ook gebeuren ,aldus Kat.  En zo geschiede in Blues is my Bisness en  In my Blood. (de bootyshaker vlgs Kat).  Het publiek is goed in de stemming, en Kat ziet dat het goed gaat met de interactie. Na een toast op de blues is het tijd voor Kat om wat gas terug te nemen. En dan biedt een slow blues uitkomst; Heavy met veel passie gezongen door Kat, en gedragen gespeeld door de band. Veel applaus.

Met Hunter -Make your Maker en Now I See, is het weer up tempo, vette funk en soul, met hoofdrollen voor, Jan met de sax, en Hein op de sixstring. Maar deze heren worden solide ondersteund door Brian op de bas en Andreas op de drums. Dan neemt Kat het publiek mee terug in de tijd met de  Voodoo Woman cover van Koko Taylor, met lekker mean snaren spel van Hein. Dan heeft Kat nog een quiz vraag, wie schreef de song Black Coffee? Degene met het goede antwoord (Tina Turner) krijgt na afloop een pint van Kat. Deze song is vooral bekend geworden door Beth Hart en Joe Bonamassa. Deze song wordt door Kat nog rauwer vertolkt dan de Beth Hart versie. Dan verhaalt Kat dat er veel bluessongs zijn geschreven over Big Legged Woman. Aangezien dat Kat verre van Big Legged is, vind ze dat er ook wel eens een song over vrouwen met een normaal postuur geschreven/vertolkt moest worden. Dus 99 pounds is Kat’s prachtige vocale antwoord op de Big Legged Woman songs. Jan  scheurt de sterren van de hemel in de up tempo song; On my way. Kat heeft slecht nieuws, de set zit er bijna op, maar het goede nieuws is, er zijn nog 2 songs te spelen. Kat verzoekt het publiek mee te springen als ze Jump roept, de muzikanten doen ook mee. Die worden bij elke Jump in een felle witte spot gezet. Het publiek vooraan doet enthousiast mee. Met de lang uitgesponnen boogie Hip Shake inclusief een sing a long, komt er een einde een deze set van Kat Riggins en haar mannen.

Het publiek joelt en klapt wat slapjes om een toegift. Maar zo werkt dat niet, zegt John Maes. Hij roept het publiek op tot meer, en vooral luidere actie, en dat heeft succes. Kat en haar mannen komen terug voor een toegift. Kat is groot fan de overleden Big Mama Thornton. Kat nodigt het publiek uit om mee te huilen/of zelfs te blaffen tijdens de Hound Dog cover, en dat gebeurt tot grote hilariteit in de zaal.  Zo komt er een definitief einde aan goed, energiek en vlammend  optreden Kat Riggins en de Blues Revival Movement.

Verslag: Berry Rombouts

Foto’s: Kees Staps