JULIAN SAS BAND - SPIRIT OF 66 VERVIERS - 30 AUGUSTUS 2017 - Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

Woensdagavond 30 augustus was de Spirit Of 66 aardig gevuld voor de komst van de Nederlander Julian Sas. Volgens Julian was het meer dan vijftien jaar geleden dat hij nog op het podium van de Spirit Of 66 stond en hij was heel blij om eindelijk terug in deze hele populaire club te mogen optreden. In Nederland en Duitsland is Julian en zijn band regelmatig te zien, maar in België komt men deze band spijtig genoeg heel weinig tegen. Samen met drummer Rob Heijne, bassist Fotis Anagnostou en toetsenist Roland Bakker gaf Julian het beste van zichzelf in een meer dan twee uur durend stomend concert.

 

 

 

 

 

 

Van bij het begin ging de band er fel tegenaan met het rauwe en verschroeiende 'No Mercy'. Met 'My Love Is Tumblin' Down' uit zijn tweede album 'A Smile To My Soul' ging Sas twintig jaar terug in de tijd. Deze vloeiende rocker staat niet dikwijls op de setlist en het was dus zondermeer een aangename verrassing voor velen in de Spirit Of 66. Na dit spetterende begin werd eventjes gas terug genomen voor de geweldige slowblues 'Fear Of Falling' uit het recentste studio album 'Coming Home'. Tijdens deze lange versie mochten we genieten van een beklijvende solo van Julian op zijn Fender Stratocaster. Even later deed Julian's muzikale metgezel Roland Bakker hetzelfde op de piano en in het slot verbroederden de gitaar en de piano om dit wondermooie nummer af te sluiten. Ook uit hetzelfde album kwam de boogie rocker 'Jump For Joy'. De Griekse bassist Fotis Anagnostous zorgde samen met drummer Rob Heijne voor de stevige stomende grooves waarvoor de band bekend staat en Roland op toetsen en Julian op gitaar stonden garant voor de instrumentale virtuositeit in deze dansbare rocker met verschillende ritme wisselingen. Met de boodschap 'That's Enough For Me' lieten Julian, Roland, Rob en Fotis weten dat ze genoeg hadden van het geweld en terreur in deze wereld. Eerst haalde Roland erg knap uit op het Hammond en frontman Julian zette de kroon op het werk met fijn en pittig vingerwerk op de snaren van zijn Fender en dat leverde een geweldig knappe solo op, die door het publiek erg gesmaakt werd. De rijzige Nederlander kreeg er terecht een daverend applaus voor. Daarna werden alle remmen losgelaten voor de zinderende 'Driftin' Boogie', volgens Julian de story van zijn leven. Ook deze 'Driftin' Boogie' kende heel wat ritme en sfeerwisselingen, maar het nummer bleef elke seconde boeiend en de frontman wist met puik snarenwerk het nummer telkens weer mooi op te bouwen.

 

 

 

Fotoalbum van Julian Sas in Spirit Of 66 Verviers: https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72157688373929585

 

 

 

De Fender werd gewisseld voor een Gibson Les Paul en even later klonk het stomende ritme van 'Helpin' Hand' door de boxen van de Spirit Of 66. Vooraf had Julian gezegd dat ze er een lange jam versie gingen van maken en de band hield woord. De band had er zelf evenveel plezier in als het publiek dat stond te genieten van al dat moois dat op het podium gebeurde. Groovemaster Rob Heijne zorgde met erg sterk slagwerk dat alles binnen de lijnen bleef. Eerst Roland op Hammond, daarna Julian met een gitaar solo en tot slot Fotis met een erg knappe bas solo zorgden voor instrumentaal vuurwerk op het hete podium in Verviers. De titeltrack van Julian Sas zijn recentste studio album is 'Coming Home'. Deze melodieuze en wondermooie ballade werd gedragen door de Hammond klanken, die aan Procol Harum deden denken, van Roland. De kers werd op de taart gezet door de frontman met beklijvend snarenwerk. De Les Paul had zijn werk gedaan en werd ingewisseld voor een Gibson Firebird en ook de bottleneck werd aan de vinger geschoven voor een geweldige Robert Johnson cover, waarin Julian bewees dat hij ook met de bottleneck aardig overweg kon. Julian nam ook uitgebreid de tijd om zijn band aan het publiek voor te stellen en zowel Roland, Fotis als Rob mochten een daverend applaus in ontvangst nemen van het dankbare publiek. Na de band voorstelling ging dit Delta blues nummer naadloos over in 'Statesboro Blues'. De band bleef met 'Roll On', waarin Roland fors uithaalde op het Hammond,  dezelfde muzikale weg bewandelen en daar was niemand in Verviers rouwig om. Wie dacht dat we het beste gehad hadden kwam bedrogen uit want met de beklijvende slowblues 'Blues For J' werd het muisstil in de Spirit Of 66 voor het kippenvelmoment van de avond. 'Blues For J' werd gedragen door het Hammond van Roland en het werd met veel gevoel gezongen door Julian. Het werd nog mooier tijdens het instrumentale gedeelte waarin eerst Roland Bakker geweldig knap toetsenwerk afleverde en daarna Julian zelf met indrukwekkend snarenwerk op de Fender de kers op de taart plaatste. Wauw dit was de moeite en dat was niet alleen mijn mening, aan het applaus te horen.

 

 

 

 

 

 

De tijd vloog voorbij en Julian vertelde dat er nog juist tijd was voor één nummer. Het gaspedaal werd daarna nogmaals volledig ingedrukt voor het zinderende 'The Devil Got My Number', waarin Fotis en Rob voor de verschroeiende en opwindende groove zorgden. Bij hun afscheid kreeg de Julian Sas Band een minutenlang daverend applaus en het kon niet anders of het viertal kwam terug voor een paar toegiften. De witte Fender was nog niet uit het gitarenrek geweest en dus was het hoog tijd om ook met deze six string een feestje te bouwen. Sas begon solo aan een opwindende versie van 'Walkin Blues', waarbij hij de bottleneck afwisselde met puik vingerwerk. Na deze Mississippi Delta blues werden alle registers open getrokken voor een begeesterende 'Bullfrog Blues' van Rory Gallagher, waaraan nog een stukje 'Too Much Monkey Business' van Chuck Berry werd aangebreid. Hopelijk moeten de Belgische fans nu geen vijftien jaar meer wachten vooraleer Julian Sas en zijn band nog eens mogen opdraven op het podium van Spirit Of 66 in Verviers. Het was dankzij clubeigenaar Francis Geron en een erg goede Julian Sas Band weer een onvergetelijke avond geweest in deze populaire bluesclub.

 

 

 

 

 

Verslag, foto’s en filmpjes: Walter Vanheuckelom