INTERVIEW STEVIE NIMMO – BOSPOP FESTIVAL – WEERT 8 JULI 2017 – Walter Vanheuckelom

Reports

About:

Artist:

Stevie Nimmo

Date:

08/07/2017

Venue:

Bospop Festival

Place:

Weert

Your Reporter on the Spot:

Walter Vanheuckelom

INTERVIEW STEVIE NIMMO – BOSPOP FESTIVAL – WEERT 8 JULI 2017 – Walter Vanheuckelom

De Schot Stevie Nimmo mocht op zaterdag 8 juli onder een stralende zon om elf uur in de voormiddag het Bospop Festival 2017 openen. Iets na de middag zat ik met Stevie rond de tafel voor een kort gesprek over muziek, gitaren en het leven.

Hallo Stevie, bedankt om wat tijd vrij te maken voor ons. Kan jij jezelf in een paar woorden voorstellen aan onze lezers.

Hallo, mijn naam is Stevie Nimmo en ik woon in Glasglow, Schotland. Ik ben een songwriter, zanger en gitarist. Mijn andere grote hobby is met mijn moto rijden.

Je hebt juist Bospop 2017 geopend, één van de grootste festivals in Nederland. Met welk gevoel kijk je terug op dit optreden?

Met een heel goed gevoel. Het was wel erg vroeg, ik denk dat ik nog nooit om elf uur in de voormiddag een concert gespeeld heb. Voor het optreden vreesden we er een beetje voor dat er zo vroeg geen publiek zou zijn. Toen we begonnen was er nog niet zoveel volk, maar stelselmatig kwamen er mensen bij en halfweg ons optreden stond er toch al heel wat volk voor het podium. Het publiek amuseerde zich duidelijk, want we kregen veel respons van hen. Ik ben blij dat ik Bospop 2017 heb mogen openen.

Je bent al veel langer met muziek bezig. Samen met je broer richtte je The Nimmo Brothers op, maar laat ons daar nog even over zwijgen. Wat was de aanzet om naast The Nimmo Brothers, in 2010 aan een solo project te beginnen?

Ik ben ziek geweest en kon niet meer spreken. Toen ben ik een tijdje helemaal uit het muziek wereldje gestapt. In die tijd richtte mijn broer Alan, King King op. Met King King had Alan veel succes en had hij veel optredens. Toen ik genezen was wilde ik het succes dat Alan had met King King niet verbrodden. Ik dacht laat ik zelf met iets heel anders beginnen en ben nummers beginnen schrijven met muziek waarmee ik opgegroeid ben en die ik nog steeds graag hoor. Dus begon ik Americana, country en akoestische songs te schrijven.

Veel mensen waren verbaasd omdat ze dat soort muziek niet verwacht hadden van jou.

Inderdaad, veel muziekliefhebbers en fans waren in het begin sceptisch, maar eenmaal ze de muziek van 'Wynds Of Life' gehoord hadden veranderden velen van mening. Ik kreeg veel positieve reacties op dat album en nu een paar jaar later vragen er nog steeds mensen achter het album 'Wynds Of Life'.

'Wynds Of Life' was wel een heel persoonlijk album. Je kwam uit een heel moeilijke periode. Hoe kijk je terug op die periode?

Als ik eerlijk ben heeft deze periode me sterker gemaakt. Zoals iedereen weet, was ik ernstig ziek. Ik wilde het stil houden maar dat was moeilijk omdat andere mensen het voort vertelden. Eenmaal die carrousel op gang kan je die toch niet stoppen. Van nature ben ik een heel optimistisch persoon en dat heeft me geholpen om mijn ziekte te overwinnen. Ook het schrijven over die ziekte en alles wat er mee gepaard ging hielp me in mijn herstel. Omdat ik het zelf meegemaakt had wist ik ook hoe het voelde en kon ik het ook goed verwoorden in mijn teksten. 'Wynds Of Life' is een heel persoonlijk en tegelijk heel eerlijk album waar ik nog steeds graag naar luister. Eerlijk, die periode heeft me sterker gemaakt. Sinds dat voorval apprecieer ik het leven meer en geniet ik ook meer van het leven.

Hielp het schrijven van die emotionele teksten ook in je herstel?

Ja erg veel. Teksten schrijven is iets heel persoonlijk en het is altijd goed wanneer je je gevoelens kan uiten. Schotten zijn van nature nogal gesloten. Voor mij was het een geluk dat ik mijn gevoelens via de muziek kon uiten. Regelmatig komen er mensen na een optreden langs en dan vertellen ze dat ze hetzelfde meegemaakt hebben als ik en dat ze veel sterkte putten uit bepaalde nummers omdat de teksten zo eerlijk zijn en ze er hun eigen situatie in herkennen.

In 2016 bracht je 'Sky Won't Fall' uit bij Manhaton Records? Je zei zelf dat dit het meest opwindende album was dat je ooit gemaakt had. Waarom is dit het meest opwindende album?

Dat is ook zo. 'Sky Won't Fall' was het eerste album waarbij ik alleen rekening moest houden met wat ik zelf wilde doen. Ik moest met niemand rekening houden of overleggen. Het enige wat ik moest doen was nummers schrijven waar ik me goed bij voelde en ze achteraf opnemen. Er was ook geen tijdsdruk of zoiets. Alles gebeurde zoals ik het zelf wilde en die vrijheid is een enorm voordeel. Natuurlijk blijft de vraag of de fans de songs graag gaan horen wanneer het album verschijnt. Maar op het moment van het schrijven en opnemen speelde dat niet door mijn hoofd. Ik ben blij dat het album erg veel succes kent.

Ook live komen de nummers echt goed over.

Inderdaad en dat heb ik te danken aan Mat Beable en Craig Bacon. Het zijn uitstekende muzikanten en bovendien zijn ook nog eens goede vrienden. Dat laatste is heel belangrijk, wij voelen elkaar goed aan en zijn een eenheid als we op een podium staan.

Je was samen met Wayne Proctor de producer van 'Sky Won't Fall'. Waarom de keuze voor Wayne Proctor?

Wayne was in de studio aan het opnemen op het moment dat ik 'Sky Won't Fall' opnam. Ik kende Wayne al jaren en wist dat hij erg goed werk geleverd had met King King. Met ons twee was de balans goed in evenwicht.We gaven elk onze eigen ideeën. Wayne deed waar hij top in is en ik waar ik goed in ben. We voelden en vulden elkaar goed aan. De optelsom van Wayne en mezelf is niet twee, maar drie.

Op 'Sky Won't Fall' staat een nummer 'I'll Pray For You'. Ben je gelovig?

Helemaal niet en dat is ook de reden waarom ik dat nummer geschreven heb. Er gebeuren zo'n vreselijke dingen in de wereld omwille van het geloof of hoe sommigen een godsdienst interpreteren. Als er een God moest bestaan vraag ik mij af waarom die God dan deze dingen laat gebeuren. Sinds het begin van de beschaving zijn er steeds wreedheden geweest in naam van het geloof. Ik laat iedereen vrij, als iemand die iets ergs meemaakt kracht vind in het geloof en in de hemel, wie ben ik dan om te zeggen dat dit allemaal niet bestaat. Ik geloof niet en mij moeten ze ook niet proberen te overtuigen, want dat lukt toch niet. We zijn volwassen mensen en ik laat iedereen zijn vrijheid van denken en geloven, zolang ze er niemand kwaad mee berokkenen. Het leven is zoal veel te kort.

Je ergert je aan de tijd die mensen steken in sociale media, tablets en iphone's in 'Chains Of Hope'. Denk je dat het nog ooit goed komt en dat mensen terug op zoek gaan naar persoonlijke contacten en gesprekken.

Ik hoop het, maar ik vrees er voor dat het alleen maar erger wordt. De jonge mensen hebben nooit een wereld gekend zonder het internet. Hoeveel van die jonge mensen kunnen nog een gesprek hebben zoals jij en ik hier hebben? Via chat of via telefoon lukt het hen wel, maar persoonlijke face to face gesprekken is voor velen toch moeilijk.

Heeft het volgens u ook invloeden op de live concerten?

Ik denk het wel. Momenteel worden hele concerten opgenomen met een smartphone en rechtstreeks doorgezonden via allerlei apps. Live concerten gaan natuurlijk niet verdwijnen. Echte muziekliefhebbers zullen nog altijd liever naar een concert gaan voor de muziek en de sfeer die er op een concert heerst. Ook de manier waarop er naar muziek geluisterd wordt is veranderd. Vinyl en CD's verkopen steeds minder. Veel mensen willen mp3. Het is raar. Zelf heb ik nog altijd liever vinyl of een CD. Maar er is hoop, een paar jaren geleden leek vinyl uitgestorven en nu is er terug vraag naar, misschien vragen de mensen binnen een aantal jaren ook terug naar CD's.

Je gebruikt verschillende gitaren? Welk is je favoriete gitaar?

Mijn favoriete gitaar is mijn wijnrode Gibson Les Paul. Met de Stevie Nimmo Trio gebruik ik deze gitaar zelden omdat ze minder geschikt is voor deze muziek. Mijn Fender Stratocasters passen veel beter bij de sound van die songs. In een trio is de Les Paul minder geschikt volgens mij omdat hij te vet klinkt, de Stratocaster is veelzijdiger.

Is het waar dat jij altijd aan je gitaar zaken probeert te veranderen?

Ja, dat is waar, maar aan mijn wijnrode Les Paul heb ik nog niets veranderd. Ik heb drie Strats waarvan mijn blauwe een standaard model is en aan de andere twee heb ik al veel veranderd en ze klinken volgens mijn broer Alan nog alle drie hetzelfde. Aan degene met de omgekeerde kop die Alan al vijf jaar heeft van mij heb ik bijna alles veranderd. Ik vraag mij af wanneer hij die gaat terug brengen. Volgens mij ligt het aan mijn vingers dat mijn drie strats hetzelfde klinken.

Hoe zie jij de toekomst voor jezelf persoonlijk, voor The Stevie Nimmo Trio en voor The Nimmo Brothers?

Alan en ik zijn vastbesloten om samen nog iets te doen met The Nimmo Brothers. We weten alleen nog niet wanneer. Binnen een paar maanden verschijnt het nieuwe King King album en de opvolger van 'Sky Won't Fall' verschijnt volgend jaar. Dus ik vrees dat er de eerste twee jaar weer heel weinig tijd zal overschieten om iets te doen met The Nimmo Brothers. In 2020 zouden we de vijfentwintigste verjaardag van The Nimmo Brothers kunnen vieren. We kunnen wel hier en daar een concert gaan spelen, maar dat is niet de bedoeling. Als we gaan optreden willen we King King en Stevie Nimmo Trio even aan de kant laten en ons volledig concentreren op The Nimmo Brothers en een ganse tournee doen. De fans mogen gerust zijn er zullen nog optredens van The Nimmo Brothers volgen.

Bedankt voor je tijd en ik wens je het beste in je persoonlijke en je muzikale leven.

Foto’s en interview: Vanheuckelom Walter