INTERVIEW MET MARTIN BROUWERS – DE TIENJARIGE KTBA GESCHIEDENIS    - Berry Rombouts

1  Hoe en wanneer is de KTBA ontstaan?

Mijn broer Theo werkte in 2012 als vrijwilliger in het Cultureel Centrum in Deurne. We waren en zijn allebei liefhebber van bluesmuziek. Met de toenmalige uitbater Maarten van de Kerkhof en wat andere mensen zijn we eens gaan brainstormen om de zondagmiddag in het Cultureel Centrum een goede invulling te geven. Want buiten het voetbal was er niet veel te doen in Deurne. Uitkomst was dat Theo en ik het geopperde plan zelf gingen organiseren. Als eerste richtten we een Stichting op, genaamd Keeping The Blues Alive.  We boden de mensen een lidmaatschap aan voor E70,- per winterseizoen, waardoor ze op elke laatste zondag van de maand gratis een concert van een band  konden bijwonen. Ook zijn er een paar keer festivals georganiseerd.

2  Hoe is de KBTA dan in Vlierden terecht gekomen?

Na een paar seizoenen in Deurne ging het Cultureel Centrum failliet. De planning voor dat  (achteraf laatste) seizoen in Deurne was al helemaal rond, dus ook o.a. de gages voor de artiesten waren al voldaan. Dus moesten we uitwijken naar een andere locatie om de planning toch ten uitvoer te brengen. In Deurne was niets te vinden, en we zijn uiteindelijk in Vlierden bij zaal  Leon Thijssen terecht gekomen.  Zaal Thijssen was eigenlijk een soort van dorpscentrum in Vlierden, met eigenlijk alleen doordeweekse activiteiten. Bij Leon was op zondagmiddag ook niks te doen, dus  het was win-win voor zaal Thijssen en de KTBA. Theo en ik hebben toen ook veel steun/advies gehad van geluidsman en muzikant Mies Slegers, die ook nu nog steeds het geluid verzorgt in Vlierden. We zijn vanaf toen gestart met 2 bands op een middag, die verschillende blues stijlen speelden. Daaraan vrijblijvend gekoppeld een jamsessie van de 2 bands. Dit concept viel meteen in goede aarde, zowel bij de muzikanten als het publiek. Ook hebben we bij de start in Vlierden zelfs nog mensen opgehaald bij het station in Deurne, of ander vervoer geregeld, zodat de mensen toch een concert bij konden wonen.

3  Heeft de gemeente of buurt of een andere instantie bezwaar gemaakt tegen deze (plotselinge) zondagse  activiteiten?  Denk aan geluidsoverlast-parkeren.

  Nee hoor, helemaal niks. Enigste nadeel was dat de Rabobank de pinautomaat opgedoekt had in Vlierden.

4  Heb jij de KTBA altijd al met Theo georganiseerd, of met andere personen? Wat is de taakverdeling?

Ja, Theo en ik hebben het altijd samen georganiseerd. We hebben meteen samen als stelregel ingevoerd, dat alles Kwaliteit moest zijn. Of het nu bands betrof, of hotels, vervoer, catering, gastvrijheid, etc. De bands, bezoekers en wijzelf moeten er van genieten. Ook is afgesproken, dat als we die hoge Kwaliteit niet meer kunnen bieden, dan stoppen we. Theo was toen al vaak op vakantie  in de USA met zijn vrouw Mia, bezochten daar regelmatig festivals en optredens.  Dus een soort van scouten. En als bv een band beviel, dan stapte Theo erop af, en vroeg of ze interesse hadden om in Europa te spelen. Toen begon het balletje te rollen, en Theo bouwde ondertussen  een flink netwerk op in Amerika. En de Pr werd  goed geregeld, de vader van Ellen, schoonvader van Martin, ontwierp het KBTA logo dat op T shirts en sweaters werd geprint.  Deze kleding werd o.a. gedragen door optredende USA muzikanten en de KBTA organisatie.  Deze kleding wordt nu goed verhandeld op o.a.festivals in de USA. Zo kwamen er toen nog in Europa onbekende bands naar Vlierden, die later naam maakten op festivals en in zalen in Europa. O.a. Jef Jensen-John del Toro- Zac Harman- Welch&Ledbetter- King Solomon Hicks en Sean Chambers.

5  Hoe was de taakverdeling om in Europa/USA  bands te scouten en vast te leggen?

In Europa regelden Theo en ik samen de artiesten tijdens onze vakanties, dus het nuttige met het aangename. Ik deed meestal de zakelijke aspecten, waarin veel is gebaseerd op vertrouwen.  Bv, contracten, onderhandelingen, vervoer, hotels. En dat ging altijd goed omdat de KBTA inmiddels een goede naam had bij de artiesten. Er waren goede en aangename voorwaarden geschapen om in Vlierden te komen spelen. Vooral in de USA ging het rond bij musici die wel eens in Europa wilden spelen.

6  Waren Ellen en Mia er al vanaf het begin er al bij betrokken in organisatie/ zaal ?

Ja, vanaf de start in Vlierden. Mia en Ellen regelen de ontvangst, garderobe, merchandise plek, enz. De dames zijn niet betrokken bij de muzikale keuzes.

7  De optredens vinden plaats gedurende de wintermaanden, september-april, waarom?

Dat is een heel bewuste en niet zo’n moeilijke keuze. In de zomer zijn er veel festivals en is er een vakantie periode. De mensen kunnen hun geld maar 1 keer uitgeven, en de blues vijver waarin we vissen is niet zo’n hele grote vijver.

8  Waar loop je tegenaan bij het contracteren van artiesten, en worden er zaken uitbesteed?

Regelmatig wel contact met een boekingsagent die voor een artiest/band de andere optredens regelt, verder wordt er niets uitbesteed. Wij hier in Vlierden regelen alles zelf voor de artiesten.  Hotels aanbieden, vervoer, afgesloten stalling voor hun bus met apparatuur, catering, wij doen er alles voor om het een artiest/band naar de zin te maken. Mooi voorbeeldje;  Voor Mike Welch heb ik zelfs thuis gekookt, omdat Mike last heeft van  bepaalde voedsel allergieen.

9  Er zijn in die 10 jaar veel bands geweest in Vlierden, maar wat me opviel is dat het alleen maar mannenbands betrof. Is er een reden/gedachte voor dat beleid?

Vooropgesteld, die keuze heeft natuurlijk niks te maken met discriminatie. Ja, er is 7-8 jaar geleden een enquete gehouden onder ons publiek, en daar kwam uit, dat een ruime meerderheid geen bands met zangeressen, en blazers op het podium wilden. Wat jou dan niet is op gevallen, er heeft nooit een band met blazers op het podium gestaan. In onze optiek staat blues met koper te ver af van blues. Enigste blazers die wij wel willen op ons podium zijn de harpspelers. O ja, de Ragtime Rumours hadden een bassiste.

10  Het serveren van snacks tijdens de optredens is hoogst ongebruikelijk, en komt in ieder geval de sfeer ten goede. Wat is de gedachte hierachter?

Dat heeft alles met gastvrijheid en waardering te maken, net zoals wij iedereen bij binnenkomst persoonlijk begroeten. Het publiek het naar de zin maken, een fijne onbekommerde middag bieden.

11  Nog  leuke/bijzondere dingen meegemaakt die je zijn bijgebleven?

Ja , natuurlijk ontzettend veel schitterende momenten beleefd. Maar vooral de jam sessies van Welch& Ledbetter met Kai Strauss en de lange sessie met John del Toro  Richardson met Shawn Holt& the Teardrops  staan in mijn geheugen gegrift. En dan de sfeer,  dat je met elkaar de blues kunt vieren, dat is toch een mooi feest. Op zo’n middag is er een opvallend verschil tussen mij en Theo. Ik ben bijna de tijd aan het socializen, en van de muziek aan het genieten. Maar vanaf dat de 2^e band begint te spelen, begint Theo te swingen tot einde, dat is zijn eigen tijd.

12 Er zal ongetwijfeld ook wel eens iets niet gegaan zijn zoals je wilt/hoopt. Heb je hier nog een voorbeeld van?

Er is gelukkig zelden iets niet verlopen zoals gehoopt. Helaas was het optreden van Archie Lee Hooker met zijn Duitse band een aanfluiting. Die man was alleen met zijn eigen ego bezig.

13  Wat heeft de corona periode, behalve voor jullie gezondheid en welzijn, voor impact gehad op de KBTA oganisatie?

In die periode  zijn er maar 2 concerten doorgegaan, en we hebben 6 concerten afgelast.  We hebben zoals het een goede stichting betaamt, de mensen de mogelijkheid gegeven, om hun geld/contibutie terug te geven. Er waren mensen bij die zeiden; dat hoeft niet, of gedeeltelijk, of het hele bedrag terug wilden. Met de gecontracteerde bands hebben we ook geen gedoe gehad. Kwam voornamelijk door het onderlinge vertrouwen in elkaar, en de eenvoudige contracten. In deze periode lag geen onwil aan ten grondslag, maar wereldwijde overmacht.

14  Waren er voor corona ook (al) redenen om met de KTBA te stoppen, of zaken te wijzigen?

Nee, daar had corona niets mee te maken. Theo is 72 en verblijft elk jaar 6 maanden in Amerika, en hij had er eigenlijk niet meer zoveel zin in. Maar toen moest hij mij nog overtuigen, ik wilde nog wel een jaar doorgaan. Uiteindelijk hebben we de knoop doorgehakt, en besloten om er een punt achter te zetten. Wat trouwens na corona nog mee begon te spelen, waren de enorm gestegen kosten en risico’s om een band over te laten komen. We wilden met de stichting niet in een negatief saldo terecht komen. En we wilden zeker niks van onze hoge kwaliteits eisen naar beneden bijstellen. Dit alles maakte het besluit om te stoppen iets draaglijker.

15 Nu gaan jullie die 10 mooie jaren afsluiten met een groot Goodbye afscheidsconcert op 5 november. Wiens idee was het om zo groots af te sluiten?

Het idee kwam van Mies Slegers af tijdens een overleg over het KTBA afscheid. Je kan wel 4 bands laten komen die al eens in Vlierden hebben gespeeld, maar dat is niks aparts. Toen zei Mies; nodig  van alle bands die hier ooit gespeeld hebben wat muzikanten uit om 4 sessies te spelen van een uur. Daar kunnen heel mooie, bijzondere sessies uit ontstaan. Maar dan moet je bijvoorbeeld niet 4 groepen Chicago of Texas blues hebben, maar variatie in stijlen. En natuurlijk ook geen 15 solo gitaristen, drummers, bassisten en toetsenisten.  Ik ben muzikanten gaan benaderen, en bijna zonder uitzondering (verplichting elders) stemden ze enthousiast toe. Zonder gage, maar wel met km vergoeding, goed eten en drinken. Dat is toch een teken dat de KTBA die 10 jaren een warm bad is geweest voor de muzikanten! Er zijn 4 sessie leiders, nl Boy Vielvoye- Steven Troch- Nico de Cock en Wouter Celis, die alles in goede muzikale banen leiden. Theo en ik hebben wel de bands samengesteld, rekening houdend met de eerder hierboven genoemde wensen.  Theo en ik willen dat alle facetten van de blues aan de orde komen. Dit is in Nederland nog nooit zo opgezet, en in die zin wordt het een unieke gebeurtenis. Voor de meest gangbare instrumenten-apparatuur is ook gezorgd, met dank aan Mies Slegers.

16  Wordt het publiek deze middag nog extra in de watten gelegd?

Jazeker, er is de mogelijkheid om in het restaurant a la carte te eten, buiten komt een food/friet truck te staan, met parasols op het terrein, en er is drank genoeg. Dus niemand hoeft met een lege maag rond te lopen, en de dorst kan gelest worden. We proberen het tot de laatste snik het iedereen naar de zin te maken.

17 Wordt dit definitief jullie laatste kunstje op muzikaal/blues gebied? Of gaan jullie misschien nog iets betekenen voor  een organisatie/festival ? Jullie hebben tenslotte veel kennis/ervaring. Jullie zijn niet bang om in een wit winters gat te vallen?

Ja, dit is ons laatste kunstje. Er was links en rechts wel interesse om de KTBA stichting over te nemen, maar dat doen we niet. Er is dan kans dat wat Theo en ik hebben opgebouwd in 10 jaar te grabbel wordt gegooid, en daar passen we voor. De stichting KTBA en alles wat daarmee verband houd wordt  tzt opgeheven. Ik wil op de achtergrond nog wel in een vrijblijvende rol van betekenis zijn voor Paasblues en Moulin Blues. Het is wat zonde om niets meer te doen met mijn opgebouwde know how in de bluesscene. En mijn sociale en prive leven is goed gevuld hoor. Theo heeft met Mia in Nederland en in Amerika zat te doen.  Dus wij komen onze (winter) tijd wel door.

Martin, hartelijk bedankt voor dit interview. Bij deze de complimenten aan jou, Ellen, Theo en Mia voor de geweldige en sfeervolle winterse zondagen met TOP muziek. En niet te vergeten al jullie goede zorgen en altijd  een warm welkom.

 Alle goeds voor jullie gewenst in de toekomst. We gaan dit alles zeker missen.

Interview door Berry Rombouts