GARY HOEY - DE BOSUIL WEERT 25 MEI 2017 - Walter Vanheuckelom

Reports

About: 
GARY HOEY - DE BOSUIL WEERT 25 MEI 2017 - Walter Vanheuckelom
Artist: 
Gary Hoey
Date: 
25/05/2017
Venue: 
De Bosuil
Place: 
Weert
Your Reporter on the Spot: 
Walter Vanheuckelom
GARY HOEY - DE BOSUIL WEERT 25 MEI 2017 - Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
 
Dat de mensen van De Bosuil een goede neus hebben als het om goede muziek gaat wisten wij al langer. Dat is trouwens de reden dat wij regelmatig te gast zijn in deze muziektempel van Weert. Iemand die al lang op mijn verlanglijstje stond is de Amerikaanse gitaarvirtuoos Gary Hoey. Deze zevenvijftigjarige gitarist uit Boston leek maar niet naar Nederland of België te komen. Momenteel is Gary Hoey in Europa aan het touren als support act tijdens de Europese tournee van Beth Hart. Van een gaatje in het drukke tourschema maakte De Bosuil gebruik om Gary donderdagavond 25 mei naar Nederland te halen.
 
 
 

 

 
 
Rond negen uur begonnen Gary, bassist AJ Pappas en drummer Matt Scurfield aan hun eerste set op Nederlandse bodem met 'Bootmill Blues', een nummer uit zijn voorlaatste studio album 'Déja Blues' uit 2013. Dit uptempo bluesrock nummer met spetterend snarenwerk, was uitermate geschikt om dadelijk sfeer in De Bosuil te brengen en daar lukte het trio op het podium moeiteloos in. Heel wat bluesrock artiesten hebben het populaire 'Going Down' op hun setlist staan en daar vormde Gary geen uitzondering op. Het werd in ieder geval een stomende versie, die door velen werd meegezongen. Met vingervlug vingerwerk op de snaren wist Hoey dadelijk de harten van de muziekliefhebbers in Weert te veroveren. De azuurblauwe Fender gitaar die Hoey bespeelde had Fender speciaal laten maken voor Gary. De reversed headstock is één van de speciale kenmerken aan deze Fender. Het instrumentale 'Déja Blues', de titeltrack van zijn voorlaatste album, deed aan de muziek van Gary Moore denken. Het was genieten van het mooie melodieuze gitaarwerk van de Amerikaan. In 2016 verscheen het recentste album van Gary en de titeltrack 'Dust & Bones' is één van de hoogtepunten uit dit uitstekende album. Ook live was het genieten van de gedreven en strakke groove van bassist AJ Pappas en drummer Matt Scurfield. Frontman Hoey kruidde deze groove met superieure en splijtende gitaar riffs en zijn rauwe stem deed aan Bryan Adams denken. Daarna ging Gary twintig jaar terug de tijd in met 'Peace Pipe', een nummer over vrede dat na de recente aanslagen meer dan ooit actueel is. In dit progressieve rocknummer imponeerde Hoey weer met erg sterk melodieus snarenwerk. Gary had veel interactie met het publiek en hij had ook gevoel voor humor. Hij bedankte het publiek dat ze met dit mooie zomerweer toch naar De Bosuil waren gekomen om naar zijn muziek te luisteren. Voor hem was het optreden een droom die uitkwam, want hij was graag al veel eerder naar Nederland gekomen. Die woorden waren de aanzet tot het verschroeiende 'Born To Love You', een zware Texas bluesrocker van het soort waarmee ZZ Top grote hits scoorde. De stomende ritmesectie pushte Gary een verwoestende richting uit met zijn gitaar. Met behulp van de Wah Wah pedaal werd het ideale gitaar geluid gevonden voor dit nummer. Hoey bleef bij zijn recentste album met het verschroeiende 'Ghost Of Yesterday' en de heel dansbare shuffle 'Back Against The Wall', waarin de gitarist weer uitpakte met onweerstaanbaar vingervlug snarenwerk. Met 'Utopia' ging de band terug naar de melodieuze prog rock. Afsluiten deden Gary, AJ en Matt met de uptempo shuffle 'Who's Your Daddy'. Nogmaals liet Gary zien en horen dat hij erg vlugge vingers heeft.
 
 
 

 

 
 
 
Set twee werd ingezet met superieur werk van Gary op de snaren in de sombere, melancholische ballade 'This Time Tomorrow'. Plots bleek er wat mis te gaan met het geluid van de basgitaar, maar dat werd snel opgelost. Het gaspedaal werd ingedrukt voor de bluesrock shuffle 'Boss U Around', waarin Gary weer uitpakte met vlijmscherp snarenwerk. Het rollenspel tussen een man die te laat thuis komt en zijn boze vrouw die de deur opent werd goed weergegeven. Hoey liet de gitaar de boze vrouw vertolken. Met een erg goede versie van 'The Thrill Is Gone' bracht Gary ode aan blues legende BB King. Het drietal op het podium kreeg na het instrumentaal intermezzo een daverend applaus van het publiek. Tijdens  de slowblues 'Almost Over You' stond Hoey minutenlang te soleren op de rand van het podium. Met gevarieerde hemelse gitaar klanken wist de Amerikaan het allemaal heel boeiend te houden. De azuurblauwe Fender werd even aan de kant gezet en een mooie Dobro resonator Highway 61 nam de plaats in. Gary Hoey vertelde dat Johnny Winter één van zijn grote idolen was en dat hij een paar maal het geluk had gehad om samen met hem te spelen. Johnny raadde Gary ook aan om met de dobro resonator highway 61 te spelen. Na de story volgde de muziek, met een stomende vette versie van 'Dust My Broom', gevolgd door een waanzinnig sterke versie van 'Crossroads' van Robert Johnson. Met het instrumentale 'Amazing Grace', dat Hoey opdroeg aan alle oorlogsveteranen, wist Gary met de bottleneck iedereen in De Bosuil te beroeren. De Amerikaanse gitarist sloot zijn tribute voor Johnny Winter met zijn Highway 61 dobro af met de pletwals 'Steamroller'. Bassist AJ Pappas en drummer Matt Scurfield gaven Gary de trein groove waar hij om vroeg en voor de laatste maal liet hij de bottleneck gezwind over de snaren van zijn dobro resonator gaan. Het publiek dat heel het concert al heel enthousiast was, wilde meer en kreeg ook meer. Hoey greep terug naar zijn Fender om met het instrumentale 'Pipeline', het publiek een portie surf muziek van Dick Dale voor te schotelen. Natuurlijk mocht Jimi Hendrix niet ontbreken op deze avond en met 'Foxy Lady' werd voor een gepast eerbetoon aan deze zwarte blues legende gezorgd. Gary maakte erg goed gebruik van de Wah Wah pedaal en liet zijn gitaar huilen en schreeuwen dat het een lust voor het oor was. Hoey was voor de eerste keer in Nederland en sloot zijn concert af met 'Hocus Pocus' van de Nederlandse band Focus. Niet dat Gary deze song speciaal voor deze avond was gaan opzoeken, want in het begin van zijn muzikale loopbaan speelde Gary dit nummer al. Het staat zelfs op zijn tweede album 'Animal Instinct' uit 1993. De avond kon nu helemaal niet meer stuk voor het publiek. Hopelijk komt Gary Hoey vlug terug naar Europa en doet hij dan meer clubs aan in België en Nederland. Wie hem deze maand toch nog wil zien kan op 31 mei terecht in De Boerderij in Zoetermeer.
 
 
 
 

 

 
 
Fotoalbum Gary Hoey – De Bosuil Weert 25 mùei 2017 : https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/sets/72157681186138204
 
 
 
 
Verslag, foto’s en filmpjes : Walter Vanheuckelom