Fred and The Healers @ Salle Communale Baudouin IV - Braine-Le-Comte

Op een klein 20 minuten van het Pajottenland vind je Braine-Le-Comte (‘s Gravensbrakel). Een klein landelijk Waals provinciestadje. Aan het hoofd van het Cultureel centrum vind je er Joris Oster. Een man met frisse ideeën. Zo heeft hij op zaterdag 10 november ’18 een Bluesconcert geplant, maar voorafgaand door een theaterstuk. Aangezien ik uitgenodigd ben om backstage met Fred & The Healers even op te trekken, mis ik de theater opvoering. Backstage maken we wat teveel lawaai, hierdoor worden we verwezen naar de “Café des Arts” rechtover de zaal. Meteen maken we een sprong in de tijd. Het is een cafe gerund door twee oudere kranige damentjes. Het heeft een vintage interieur waar de laatste 30 jaar niets aan veranderd is. Het bier is er met liefde geserveerd en de tegels zijn geplaatst door de grootvader van de broers Hazard.

Eén uur voor de aanvang van het concert wordt nog heftig gediscussieerd ivm. de playlist. Het is uiteindelijk Fred Lani zelf die de knopen doorhakt en beslist wat hij wil spelen.

Om 22 uur stipt stappen de mannen op scène voor de cd voorstelling “LIVE LOVE EVOLVE”. Eén probleem, de cd is niet tijdig klaar geraakt, je kan hem dus nog niet kopen. Maar laat het aan de mannen van Fred & The Healers niet aan hun hart komen. Ze zijn gekomen om de Blues te spelen. Ze doen dat goed, meer nog, je vindt bij hun een gedrevenheid van een pastoor die de mis voordraagt aan zijn gelovigen. Fred Lani (Lead gitaar en zang), Cédric Cornez (Bass) en Nicolas Sand (Drum) hebben een nieuwe bandlid meegenomen, niemand minder dan Bertrand Lani (Rhythm Gitaar).

Meteen valt het op dat het geluid veel voller is, het geeft erg veel vrijheid aan Fred op scène. Deze avond hebben ze wel gekozen voor een erg rustige set. Maar wel ééntje om je vingers van af te likken. Wat mij opvalt, is het ontbreken van enige nummer van hun vorig LP “Hammerbeatmatic”. Geen probleem, de nieuwste belooft wel een juweeltje te worden. Ik geniet al met volle teugen van nummers als “Dark Soul”, “130 Signs” en van “The Pulse”. Op de plaat staat ook een nummer genaamd “Laura”, al hebben ze deze vandaag niet gespeeld, ik kan jullie zeggen dat het een kippenvel moment is, waar je je tanden in vastbijt. Het is een erg langzame Blues dat de mensheid beter en mooier maakt, toch tussen je oren. Een ander kippenvel moment tijdens het concert is de cover “All Your Love” van Otis Rush. Buiten het origineel, heb ik nog maar twee versies gehoord die mij stil krijgen. De versie van John Mayall en natuurlijk ook deze van Fred zelf.

Bijna twee uur aan een stuk spelen ze een traditionele, krachtige Bluesrock. Ze doen niet zomaar hun ding op scène, ze spelen met een gedrevenheid en overtuiging alsof ze bezeten zijn door de duivel. Wie weet? Ze amuseren zich ook op scène, en dat wordt dan ook naar hun publiek overgebracht. Het is dus voor mij erg moeilijk om als fotograaf stil te moeten blijven voor mijn foto’s als de muziek zo heerlijk klinkt.

Net voor hun rappel eindigen ze met “Messin’ with the Kid” van hun eerste album “First”. Een nummer dat net meer dan twintig jaar geleden is opgenomen. En zeggen dat Fred Lani nog maar 41 jaar oud is.

Nog even “Back to Basics” en “New Generation” om de avond mee af te sluiten. Het is niet de eerste keer dat ik hun optreden zie. Maar, het valt mij nu wel op dat ze op zoek zijn naar een vorm van perfectie. Dit is misschien de enige reden waarom hun laatste LP nog niet is uitgebracht. Live! Hebben ze het zeker en vast bereikt. Fred and the Healers is een absolute synoniem voor muzikale schoonheid. Zij die mij hier nu durven tegen te spreken, zal ik in het vakje cultuurbarbaar moeten plaatsen.

Ik kijk uit naar een hele reeks optreden in 2019. En als ze bij jou in de buurt spelen, dan moet je zeker niet twijfelen.  

Met dank aan Joris Oster en Fred, Ced, Nico & Bertrand.

Michel van Rhijn