Als u mij vraagt naar het beste muziekfestival dat er tijdens de zomermaanden te beleven valt, antwoord ik dat het ‘British Summer Time’ festival nog steeds mijn voorkeur geniet. Vorig jaar beleefden we er het allerlaatste concert van Tom Petty & The Heartbreakers in Europa en vorige zondag stonden Steve Winwood, Carlos Santana en Eric Clapton op hetzelfde podium. Toegegeven, de hitte (31°) speelde ons parten in het Londense Hyde Park, de plek waar sinds de jaren ‘60 al zoveel historische concerten hebben plaatsgevonden, maar het voelde wederom zalig aan om ook dit jaar ogen en oren naar de prachtige Oak Stage te kunnen richten. 
Echt verrassen deed Steve Winwood niet meer. Maar niemand van de 70.000 aanwezigen haalde zijn neus op voor prachtige songs als Can’t find my way home, Higher Love of Dear Mr.Fantasy. Vooral dat laatste nummer bleef dagenlang in onze geest voortleven. Daarna was het de beurt aan Santana. Altijd plezant om deze oude Woodstock veteraan nog eens aan het werk te zien maar zijn act lijkt jaar na jaar dichter aan te schurken aan wat we de mainstream zouden durven noemen. Wanneer Carlos zichzelf nog eens helemaal verliest in zo’n heerlijke gitaarsolo is het genieten, maar de ritmische zangpartijen van zijn bandleden neigen teveel naar ordinair volksvermaak. Soul Sacrifice, Evil Ways, Black Magic Wolan en Oye Como Va passeerden de revue, met wisselend succes. Gelukkig maakte Eric ‘God’ Clapton de avond helemaal goed. De concerten van deze gitaarmeester worden meer en meer zeldzaam, voor 2018 heeft hij er amper een achttal gepland, netjes verdeeld over het Amerikaanse en het Europese continent. Tijdens dit Hyde Park concert pakte Clapton uit met een Blues-, een Rock- en een akoestisch gedeelte met misschien toch wel de nadruk op het eerste. Met gesloten ogen pingelde Eric doorheen oude bluesklassiekers als Key to The Highway en I’m A Hoochie Coochie Man om daarna akoestisch te schitteren tijdens o.m. Layla en Tears In Heaven. Maar het aangenaamst vonden we Clapton wanneer hij rockte in Got To Get Better In a Little While of Cocaine. Daarenboven noteerden we nog (co-writer) Marcy Levy als verrassingsact tijdens Lay Down Sally en The Core als extraatje. Afsluiten deed Clapton in het gezelschap van Carlos Santana met High Time We Went. Geen hond die met dit laatste statement akkoord ging. Wat een onvergetelijke avond. We vragen ons nu al af wie volgend jaar Hyde Park in vuur en vlam zal zetten.