ENGEL  BLUES FESTIVAL – GROENE ENGEL – OSS 1 OKTOBER 2021 – Berry Rombouts

Na een gedwongen sluiting van ruim 1,5 jaar kan er weer wat in het culturele leven. De theaters en concertzalen mogen weer open , maar slechts 70% van de toeschouwers capaciteit mag benut worden.                                 Andere voorwaarden zijn, alleen toegang met een C checkapp, en om 24.00 uur moet de zaak gesloten worden. Positief is dat er veel mensen op dit festival afkwamen, zodat het bordje Sold Out weer eens van stal gehaald kon worden. Wat een mooi begin van hopelijk weer veel concert bezoeken.

Het affiche mocht er dan ook zijn; AJ Plug— Big Bo (Brocken)—The Strikes en headliner Robert Jon & the Wreck.

In de grote zaal mocht AJ Plug het festival openen. Ze is een van Nederlands beste blueszangeressen. AJ trad vanavond op in een kleine setting, haar partner Klaas Kuijt op de akoestische gitaar, en met Guy Smeets op elektrische gitaar. AJ is gezegend met een geweldige stem, krachtig en breekbaar als het moet. Er worden songs gespeeld van haar laatste 2 albums, Chew Chew en Barefoot Grollo Tapes, meest eigen composities. Het is een, nu en dan rockende set, AJ met pakkende vocalen, Guy met scherp en subtiel snarenwerk, en Klaas met melodieus gitaarspel. In deze korte set (50 min) heeft AJ met haar mannen, het publiek van de eerste tot de laatste minuut vermaakt met uitstekende, passievolle Deltablues.

Na dit optreden wordt er door de Dutch Blues Foundation ‘president’  Arie Verheul een Dutch Blues Award uitgereikt aan Marco van Rooijen, oprichter van BluesMagazine , fotograaf, redacteur, en nog veel meer. Dit voor zijn verdiensten om de blues alive en kicking te houden. Marco is er zichtbaar door verrast, en dit is een terecht verdiende award.

In het bomvolle cafe speelt inmiddels de One Man band Big Bo, alias van Bo Brocken. Deze man zingt, speelt de basdrum, hihat, harp en gitaar. Ik heb er 2 songs van meegekregen, blues-folk, hij heeft een aangename stem, en speelt met passie. Het publiek staat geboeid te kijken en te luisteren, onder het genot van n drankje.

Weer terug in de grote zaal is op het podium alles al in gereedheid gebracht voor de headliner, Robert Jon & the Wreck uit California, USA. De mannen zijn bezig met een tour van 6 weken in Europa, die nu al 5 weken uiterst succesvol verloopt. Ze hebben een nieuw (7^e)  album uit, Shine a Light on me Brother. En een tour is bij uitstek een middel om een nieuw album te promoten en aan de man/vrouw te brengen.  Deze Amerikaanse Southern Rockers hebben de laatste jaren een geweldige naam opgebouwd als live band.

Het eerste deel van de set begint met songs van de vorige albums, oa, Do you Remember, met dubbel lead guitarspel van Henry James en Robert Jon Burrison.  In  Blame it on the Whiskey, en Old Friend is Henry James opdreef met uitstekend slide spel.  We horen in Miss Carolina, mooie koortjes, en in Work it Out, tintelend pianospel van Steve Maggiora. Dit alles natuurlijk gestut door de voortreffelijke ritmetandem Andrew Aspantman en Warren Murrel.   De band en publiek hebben er duidelijk zin in, er hangt een enthousiaste sfeer in de zaal.

Het 2^e deel bevat natuurlijk nieuw werk, waarvan het aanstekelijke Every Day een oorwurm blijkt te zijn. Chicago valt vooral op door weer mooie koortjes in combinatie met Robert Jon’s soulvolle vocalen.  In de ballad Hurricane stelen Henry en Steve de show met gevoelig slidespel en piano/orgel spel.  Shine a light on Me Brother is een dampend opgediende song in de kenmerkende Robert & Wreckstijl;  rockend, bluesy, beetje boogiewoogie mooie koortjes en extra veel soul. Het publiek wordt helemaal ingepakt, en de set wordt uiteraard met hun eigen klassieker Cold Night, in grootse stijl afgesloten. Er volgt een vet applaus. Het publiek wil na 75 min nog een toegift, maar daar is vanwege het strakke schema (4 optredens-24.00 sluiten) helaas geen tijd meer voor. Robert Jon en Co doen na de show nog goede zaken met de merchandise.

Na dit enerverende optreden mogen The Original Strikes afsluiten.  The Strikes zijn;  Pieter van de Pluijm, zang en harp.  Sjors Nederlof, guitar.  Jody van Ooyen , drums en Roelof Klijn, bas. Omdat de Strikes maar n klein uur hebben, wordt er meteen uitgepakt met n paar swampy Delta bluessongs. Big Pete is een van de beste harp spelers in Europa, en frontman van de Strikes. Met zijn ietwat rauwe krachtige stem en scheurend harpspel bepaalt hij toch wel de sound van The Strikes. ‘

Mr Business Man is een lang uitgesponnen song, waarin Big Pete excelleert op zijn harp. Sjors valt in deze song op met mean en subtiel snaren werk op zijn Fender.  Jody met strak drumspel en Roelof met stuwende baslijnen zijn de hele set de solide basis voor Sjors en Big Pete.  In Driftin’ komen de grote kwaliteiten van deze 4 mannen nog eens naar voren. In de laatste song trakteert Jody het publiek op een gevarieerde drumsolo. Met deze strakke en energieke set van de Strikes komt er een einde aan een spetterende muziek avond.

Ik zag vanavond alleen maar blije en opgetogen gezichten. De Groene Engel had het vanavond allemaal goed geregeld, ondanks de nu geldende restricties van de overheid.  Klasse!

Verslag en foto’s : Berry Rombouts