DOOR DE OVERLEVENDEN (Lennaert Maes, Stoomboot en Astrid Nijgh) - MERODE FESTIVAL - BOVENZAAL BERGOM 26 MEI 2017 – Agnes Celis en Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

Het Merode Festival is een jaarlijks terugkerend evenement en de verzamelnaam voor gezinsnamiddagen, muzikale wandelingen en een reeks concerten die dit jaar plaats vonden tussen vierentwintig en achtentwintig mei. Wij gingen vrijdagavond 26 mei naar de première van het programma 'Door De Overlevenden' in de Bovenzaal te Bergom. In dit programma brachten Lennaert Maes, Stoomboot en Astrid Nijgh nummers van overleden Nederlandstalige kleinkunstenaars. Instrumentaal werden zij bijgestaan door Peter Verhaeghen op contrabas en multi instrumentalist Andries Boone. Andries bespeelde vrijdag accordeon, viool, ukelele, mandoline, gitaar en dobro. De eerste set werd toepasselijk geopend met 'Voor De Overlevenden' van Boudewijn de Groot. Deze titeltrack van het album uit 1966 eert Lennaert Nijgh, de tekstschrijver van heel wat hits voor Boudewijn. Het nummer werd in Bergom solo gebracht door Lennaert Maes, met alleen de akoestische gitaar als begeleiding. Lennaert maakte plaats voor Niels Boutsen, aka Stoomboot, die samen met Peter op contrabas en Andries op mandoline de herinnering aan Toon Hermans hoog hield met 'Ik Ben Janssen'. Voor het duet dat daarop volgde had Niels hulp nodig, dus kwam Astrid Nijgh van uit de zaal het podium op. Nadat Astrid een heel verhaal had verteld over de ziekte en de val die ze onlangs gemaakt had, voegde ze er nog een aangebrand verhaal over Ramses Shaffy aan toe. Dit gaf de aanzet voor 'De Pastorale' van Ramses Shaffy en Liesbeth List, waarin Astrid het mannelijke gedeelte voor haar rekening nam en Stoomboot het vrouwelijke. Een daverend applaus volgde vanuit de uitverkochte zaal. Het is een nummer dat na al die jaren nog niets van zijn kwaliteit heeft ingeboet.

 

 

 

 

 

 

De artiesten bleven zoeken in het repertoire van de Nederlandse overleden artiesten, want met 'Als Je Ooit Weggaat' van Robert Long zette Astrid Nijgh dit concert verder. Daarna kwam de eerste Vlaamse artiest aan bod met Wannes Van de Velde. Lennaert Maes las eerst voor uit een boek van Wannes Van de Velde om daarna 'Oorlogsgeliêrde' , een vertaling van Bob Dylan zijn 'Masters Of War' te brengen. Het dialect van Lennaert was erg goed en hij wist dit verhaal over de oorlog erg goed te brengen, wat het publiek waardeerde en dat uitte zich in een geweldig applaus. Daarna vertelde Lennaert het verhaal van Drs. P, die Hitler en Mussolini beledigde tijdens de oorlogsjaren. Lennaert bracht het minder bekende 'De Gezusters Karamazov', waarin het publiek de kanarievogel mocht spelen en Andries Boone met de viool erg aanwezig was. Het hoogtepunt van de eerste set was voor mij het beklijvend mooie 'Een Vriend Zien Huilen Kan Ik Niet', een vertaling van Jacques Brel zijn 'Voir Un Ami Pleurer'. Het nummer werd met veel emotie gezongen door Stoomboot. Andries, Peter en Lennaert kwamen Niels versterken voor het erg knappe duet 'Ooit Was Ik Een Soldaat'. Luc De Vos van Gorki is nog niet zo lang geleden gestorven (29/11/2014), maar hij heeft buiten Mia, Lieve Kleine Piranha, Anja nog zoveel andere mooie pareltjes geschreven en deze 'Ooit Was Ik Een Soldaat' is er daar eentje van. Andries was met zijn slide werk op de dobro erg knap aanwezig. De eerste set werd afgesloten door Astrid Nijgh, die erg veel succes had met haar grote hit 'Ik Doe Wat Ik Doe' uit 1973.

 

 

 

 

 

 

Set twee werd ingezet door Stoomboot, die een erg mooie versie bracht van 'De Zotte morgen' van Zjef Vanuytsel. Alleen met de gitaar als begeleiding wist Niels een erg mooie en emotievolle versie van deze klassieker te brengen. Met welk eigen nummer wilden de artiesten op het podium herinnerd worden als ze dood zijn? Niels in ieder geval met het rustige 'Windstil', een nummer over een vakantieliefde. Het wondermooie 'Ik Ben Je Man' van de veel te vroeg gestorven Yasmine was het volgende nummer op de setlist. Het werd gezongen door Astrid Nijgh. Andries had met zijn viool een groot aandeel in de sound van deze song. Met haar uitspraak 'Een gitaar kan zo vals als een vrouw zijn' lokte Astrid heel wat reacties uit het publiek. In 2003, de beginperiode van Lenny & The Wespen namen ze deel aan de Nekka wedstrijd. Ze wonnen deze wedstrijd niet, maar ze wonnen wel een coaching project met Bram Vermeulen. Omdat er nog een lange periode was tussen de wedstrijd en de dag dat de jongens de begeleiding kregen, nodigde Bram, Lenny uit om al eens eerder kennis te maken, zodat hij al een gedacht had wat er hem te wachten stond en op die manier konden ze elkaar al beter leren kennen. Al een geluk dat Lenny op dat aanbod inging, want net voor het coaching project begon stierf Bram Vermeulen. Nu had hij toch nog iets kunnen opsteken van deze prachtige Nederlandse muzikant. Andries Boone had zijn snaarinstrumenten even aan de kant geschoven en zijn accordeon genomen om samen met Lennaert een erg mooie ode te brengen aan Bram met 'Verlangen'.

 

 

 

 

 

 

Ook Lennaert ontsnapte niet aan de moeilijke keuze om een lied te kiezen uit zijn repertoire, waarmee hij wilde herinnerd worden als hij niet meer op deze aardbol zou rondlopen. De keuze viel op 'Marie', de single uit zijn recentste album 'Zin'. Dit erg aanstekelige en hitgevoelige nummer plaatst Lenny & The Wespen na een lange afwezigheid terug op de muzikale kaart. Nog een pareltje om stil van te worden was 'Rozanne' van Wim De Craene, dat door Stoomboot weer alle eer werd aangedaan. Het einde zat er aan te komen en een medley als finale moest zeker kunnen. Er werd gekozen voor nummers van Louis Neefs en Lennaert Maes nam deze gelegenheid beet om het publiek te laten meezingen. Het begon met 'Benjamin' en ging over naar 'Laat Ons Een Bloem', het Eurovisie lied 'Jennifer Jennings', het erg mooie 'Annelies Uit Sas Van Gent' en eindigde met 'Margrietje'. Er is momenteel veel protest tegen President Trump van de USA, maar dat was in de tijd van Lennaert Nijgh en Boudewijn de Groot ook al het geval alleen noemde die President toen Johnson. In Bergom maakten Astrid Nijgh en Lennaert Maes een duet van dit protestlied. Lennaert stelde daarna uitgebreid de mensen op het podium voor en met het laatste nummer 'Iedereen Is Van De Wereld' van Thé Lau gingen alle remmen los. Het is natuurlijk een nummer dat uitnodigde om mee te zingen, mee te klappen en mee te dansen. Het was een prachtig orgelpunt op deze première van 'Door De Overlevenden'.

 

 

 

 

 

 

Fotoalbum : Door De Overlevenden – Bergom 26 mei 2017 : https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/sets/72157681224852974

 

 

 

 

Filmpjes : Agnes Celis

Verslag en foto’s : Walter Vanheuckelom