DEATH CAB FOR CUTIE @ 013 Poppodium, Tilburg  

10/03/2023

Dat frontman Ben Gibbard een getalenteerd zanger en songschrijver is bewees hij in 1997 al toen hij wat solo materiaal opnam en dit op een cassettebandje uitbracht. De tape sloeg lokaal aan en Gibbard zocht wat muzikanten om zijn muzikaal project verder te zetten. De groep werd Death Cab For Cutie gedoopt, genoemd naar een nummer van de The Bonzo Dog Doo Dah Band, het nummer werd ook gebruikt in de film The Magical Mystery Tour van The Beatles.

Hun debuutalbum “Something About Airplanes” verscheen in 1998.

Hun eerste bekendheid verworven ze met het album “Transatlantiscim” (2003). Het album werd niet alleen positief ontvangen door de muziekliefhebber maar ook door de media industrie             die diverse nummers gebruikten in TV series (oa CSI Miami) en films.

 Met hun geslaagde melange van gevoelige pop en ‘grungy’ rock beleefde ze hun grote doorbraak met het album “Plans” in 2005. Het album leverde hen de hits “I Will Follow You Into The Dark” en “The Sound Of Settling” op plus enkele grammy nominaties.

Op latere albums van de band werd hun geluid wat alternatiever, de keyboards werden prominenter gebruikt en de gitaar verdween wat op de achtergrond. Het donker experimenterend geluid op het in 2008 uitgebrachte album “Narrow Stairs” werd echter wederom een succes en met het acht minuten durende “I Will Possess Your Heart” scoorde men weer een hit.

Op hun jongere albums “Kintsugi” (2015) en “Thank You For Today”(2018) werden de keyboard experimenten weer vervangen door een meer gitaar beladen geluid.

“Asphalt Meadows”(2022) is het tiende reguliere album van DCFC en ook wel hun meest consistente van het afgelopen decennia. Het album werd in volle corona tijd opgenomen en laat horen dat de band na 25 jaar nog steeds relevant is.

Het is de eerste keer dat de band in de 013 in Tilburg optreedt waar de fans de weg naartoe blijkbaar vlot gevonden hebben want ze zijn talrijk aanwezig. De sterke live reputatie van de band en het goed ontvangen nieuwe album heeft daar zeker toe bijgedragen.

Met de knappe opener uit het nieuwe album “I Don’t Know How I Survive” en de rocker “Roman Candles” startten ze hun bijna twee uren durende concert. De jarenlange tourervaring en hun brede muzikale erfenis laat een volwassen band horen die hun fans vertroetelen met een ruime setlist en een perfect geluid en dito lichtshow.

De zang van Ben Gibbard is beklijvend, zacht en weemoedig waar nodig , steeds vol overgave, zuiver en nauwkeurig. Bijgestaan door gitarist/backingvocals Dave Depper en aan de keyboards/gitaar Zac Rae die zorgen voor de mooie omkadering van de gevoeligere nummers. Aan de drumkit zit Jason McGerr, een beetje onopvallend met licht en luchtig drumwerk dat net subtiel genoeg is om een goede basis te zijn voor de nummers. Iets steviger kwamen de baslijnen van bassist Nick Harmer uit de subwoofers.

Oud en nieuw werk werd mooi afgewisseld, het percussiezware “Cath “, het meezingbare “Here To Forever”, het gevoelig “Black Sun” het zat allemaal verweven in hun ruime setlist. Ongeveer halverwege de show maakt de band het podium vrij terwijl Ben Gibbard “I Will Follow You Into The Dark” solo en akoestisch speelde, een moment van intimiteit in combinatie met het meezingkoor van de fans, heerlijk. Wanneer de baslijn van “I Will Possess Your Heart” weerklinkt is het publiek onmiddellijk enthousiast. Ben Gibbard kruipt achter de staande piano en we horen een perfect uitgevoerde versie van dit acht minuten durende nummer. De interactie met het publiek is beperkt, Gibbard verteld dat ze hun tour in het noorden van Europa begonnen zijn en nu afzakken naar het zuiden. Elk land heeft wel zijn eigenheid weet hij, in Denemarken dragen vele mensen mooie schoenen, in Nederland  zie je wel meer mensen die een mooie bril dragen.

Het ‘pa pa pa paa’ van het poppier “Sound Of Settling” werd voluit meegezongen door het publiek en met het onroerende “Foxglove Through The Clearcut” emotioneel gezongen door Ben Gibbard werd de set afgesloten.

Tot groot genoegen van het publiek speelde de band nog vier bisnummers met als definitieve afsluiter “Transatlantisicm” uit het gelijknamige album. Een euforisch einde aan een fabelachtig concert.

Luc Nuyts