DANA FUCHS - DE NIEUWE NOR - HEERLEN 13 APRIL 2017 - WALTER VANHEUCKELOM

 

 

 

 

 

Dana Fuchs moest haar laatste tournees in Nederland afzeggen om diverse redenen. Eerst was het door triest nieuws, beide ouders en twee broers stierven gedurende de laatste vier jaar. Verleden jaar was het gelukkig door goed nieuws want de Amerikaanse was zwanger. Nu was ze voor de eerste keer in Europa als moeder en het moederschap heeft Dana goed gedaan. Het was een blije Dana Fuchs die donderdagavond in een goed gevulde De Nieuwe Nor in Heerlen op het podium stond. Met toetsenist Nicola Venturini was er ook een nieuw gezicht in de band. Voor ze aan haar concert begon dankte Dana het Nederlandse publiek, want ze weet nog goed dat in Nederland alles voor haar begon. Bij onze Noorderburen kende Fuchs haar eerste grote successen. Ze wist ook nog te zeggen dat ze in mei naar Memphis trok om een nieuw album op te nemen, dat waarschijnlijk 'Ready To Rise' als titel zal krijgen. Deze veelzeggende titel is ook de naam die ze aan deze Europese tournee gaf en het was tevens het nummer waarmee Dana Fuchs haar concert in Heerlen begon. Deze trage rocker kon het publiek dadelijk boeien en Jon Hammond mocht al meteen in actie komen met een mooie solo op zijn rode Gibson. Na deze nieuwe song was het tijd voor oudere herkenbare nummers, zoals het stevige en erg knappe 'Bliss Avenue'. De ritme sectie met bassist Walter Latupeirissa en drummer Piero Perelli pakte uit met een rete strakke groove. Zoals we van Dana gewend zijn, nam ze ook in De Nieuwe Nor het hele podium voor haar rekening. Na een paar rauwe kreten van de zangeres gaf Jon een korte pittige solo op zijn Gibson, maar de eerste keer echt verschroeiend uithalen deed Diamond in 'Handful Too Many' en hij kreeg dadelijk een open doekje van het publiek. Dana probeerde met haar indrukwekkende 'How, How, How', de aanwezigen voor de eerste maal heel intens bij het concert te betrekken. Het zal niemand verwonderen dat ze daar heel gemakkelijk in slaagde en ze nam hen daarna mee naar de kerk, onze kerk zei ze nog uitdrukkelijk voor de band aan 'Living On Sunday' begon. Een knappe mix van funk en gospel klonk door de zaal en nieuwkomer Nicola Venturini mocht zich hier voor de eerste keer in de kijker spelen op zijn keyboards.

 

 

 

 

 

 

Van de Otis Redding cover 'Nobody's Fault But Mine' hadden Dana en Jon een verschroeiende bluesrocker gemaakt, waarbij Jon Diamond een vlijmscherpe solo uit zijn Fender Telecaster mocht toveren en toetsenist Nicola zich weer volop in de schijnwerpers speelde. Wie naar een Dana Fuchs concert komt weet dat je haar verhalen tussen de nummers er moet bij nemen. Volgens de zangeres storen sommigen zich daaraan, anderen niet. Ze beloofde het kort te houden vanavond, maar ze moest bij twee nieuwe nummers, die op het nieuwe album gaan komen toch duiding geven. Ze vertelde dat ze in alle godsdiensten geloofde, maar eveneens in geen enkele. Het voornaamste op deze wereld was goed zijn voor elkaar. Het eerste nummer 'Calling Angels' was een heel persoonlijk nummer voor Dana, eerder verloor ze al haar zuster, en in de laatste vier jaar stierven twee broers en beide ouders. Het nummer werd opgedragen aan haar gestorven familieleden en Dana wilde het nummer eveneens opdragen aan elk overleden familielid van de aanwezigen in De Nieuwe Nor. Het tweede nummer 'Sinner', ging over haar overleden vader. Ze vertelde dat ze s'avonds afscheid van hem nam en s'morgens om zes uur telefoon kreeg dat hij overleden was en dat ze spijt had, dat ze niet bij hem was op het moment dat hij stierf. 'Sinner' werd een beklijvende ballade, het was muisstil in de zaal. Na deze intense song was het tijd voor rock'n roll en welk nummer is daar beter voor geschikt dan 'How Did Things Get This Way'? De zangeres bestreek weer het hele podium en wanneer Jon aan zijn verschroeiende solo begon stond ze face to face met haar gitarist. Zij met de tamboerijn en hij met de gitaar gooiden alle remmen los en stalen de show. Drummer Piero en bassist Walter waren al heel de avond op top niveau aan het spelen en zorgden voor de stomende rock groove. Daarna werd er gas terug genomen en nam Dana de akoestische gitaar voor het rustige country nummer 'Nothin' On My Mind'. Afsluiten deed Dana Fuchs met een verzoeknummer. Ze had van drie mensen het verzoek gekregen om 'Summersong', een song die zelden op de setlist staat, te brengen. In dit poppy nummer met catchy refrein mocht Jon Diamond uitpakken met een harmonieuze solo op de Fender Telecaster. Het concert was nog geen uur ver of Dana Fuchs verdween al onder luid applaus in de coulissen.

 

 

 

 

 

 

Natuurlijk kwam er nog meer en daar moest het publiek niet lang op wachten. Het vijftal verscheen terug op het podium om met een nieuw nummer uit te pakken. Met 'Same Sunlight' wil de Amerikaanse zangeres iedereen duidelijk maken dat alle mensen op deze aardbol leven onder dezelfde zon, dezelfde maan en dezelfde sterren. Dat het de plicht is van iedereen om er het beste van te maken om van deze wereld een betere wereld te maken. Jon Diamond was weergaloos op zijn Telecaster in deze meeslepende uptempo song. Voor de tweede keer greep Dana naar haar akoestische gitaar, ditmaal om een intieme, akoestische versie te brengen van Johnny Cash zijn 'Ring Of Fire'. Op het einde moedigde Dana het publiek aan om het refrein mee te zingen en daar werd gretig gevolg aan gegeven, zodat 'Ring Of Fire' een beklijvend slot kreeg. De laatste toegift was de energieke rocker 'Keep On Walking', waarin Jon Diamond voor de laatste keer zijn klasse mocht tomen met vlijmscherp en vingervlug solo werk. Daarna was het tijd om de schitterende ritme sectie in de schijnwerpers te plaatsen. Eerst mocht bassist Walter Latupeirissa aan een ongelooflijke solo beginnen. Met Dana op haar knieën voor hem legde Walter zijn hart en ziel in een weergaloze solo op zijn vier dikke snaren. Eerst rustig, daarna heel funky met vette spetterende riffs die met heel wat distortion werden afgevuurd. Daarna was het de beurt aan de Italiaanse drummer Piero Perelli om de kers op de taart te plaatsen met een langdurige, gevarieerde en spectaculaire drum solo. Wat beide heren lieten horen was klasse en ze kregen dan ook allebei een overweldigend applaus van het dankbare publiek. Dana ging de mensen op de eerste rijen nog een knuffel geven en verdween daarna voorgoed van het podium. De band bleef nog een instrumentaal vervolg breien aan 'Keep On Walking', maar iedereen wist dat het einde er zat aan te komen. Uitstekend, maar veel te kort concert van Dana Fuchs en haar band in De Nieuwe Nor in Heerlen. Vanavond 14 april is Dana te gast in het Iduna Poppodium in Drachten, op 15 april in The Mezz te Breda en op 16 april in De Bosuil te Weert.

 

 

 

 

Fotoalbum Dana Fuchs – De Nieuwe Nor – Heerlen : https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/sets/72157679352077973

 

 

 

 

Foto's en verslag : Walter Vanheuckelom