Crosby, Stills and Nash, helden van Woodstock, stonden gisterenavond – misschien wel voor de laatste keer - in Vorst Nationaal. Ze zien er heden ten dage misschien een beetje uit als drie olijke kabouters maar achter deze façades klopt telkens een groot folk-, country- én rock’n’roll hart. De opkomst voor dit trio, die in de jaren ’60 en ’70 steevast voor een publiek van tienduizenden speelden, was deze keer eerder gering. Jammer want hun performance staat er nog steeds en hun muziek blijft zo uniek dat ik niet meteen kandidaten zie om hen te vervangen. Akkoord, Steven Stills’ stem klinkt anno 2015 krakemikkig maar als gitarist speelt hij nog steeds de concurrentie aan flarden. De stemmen van Graham Nash en David Crosby variëren van goed tot uitstekend. Vooral de laatste zong gisterenavond fenomenaal sterk. Hoogtepunten: ‘Guinnevere’, ‘Suite, Judy Blue Eyes’, ‘Military Madness’, ‘Wooden Ships’ en ‘Always Cut my hair’. Was dit het allerlaatste échte hippieconcert in Brussel? Ik hoop het niet maar ik vrees het wel een beetje…