BOSPOP FESTIVAL – WEERT 8 JULI 2017 – DAG 1 – Walter Vanheuckelom

Reports

About: 
BOSPOP FESTIVAL – WEERT 8 JULI 2017 – DAG 1 – Walter Vanheuckelom
Artist: 
Bospop Festival
Date: 
08/07/2017
Venue: 
Bospop Festival
Place: 
Weert
Your Reporter on the Spot: 
Walter Vanheuckelom

BOSPOP FESTIVAL – WEERT 8 JULI 2017 – DAG 1 – Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

Zaterdagmorgen acht juli was de eerste dag van Bospop en de weergoden waren het festival weer erg gunstig gezind. Al van s’morgens bij de opening scheen het zonnetje al over de Bospop weide. Het was vroeg dag voor het Schotse drietal The Stevie Nimmo Trio, want zij mochten om elf uur in de voormiddag het festival openen.  Stevie had nog nooit zo vroeg op een podium gestaan vertelde hij aan de vroege muziekliefhebbers. In het begin was er nog niet zoveel volk, maar er kwamen wel gestadig meer mensen aan het podium postvatten, zodat halfweg de set er een gezellige drukte heerste in front of the mainstage.  Stevie speelde vooral werk uit zijn recentste uitstekende album ‘Sky Won’t Fall’ en de aanwezigen konden die muziek en zijn pittige gitaar solo’s erg waarderen, want de handen gingen  regelmatig op elkaar. Hoogtepunten waren zeker ‘Running  On Back To You’,  ‘Still Hungry en ‘Good Day For The Blues’.

 

 

 

 

 In de tent  maakten ondertussen Xander & The Peace Pirates klaar voor hun optreden.  Dit vijftal rond frontman Keith Xander hoopt dit jaar de grote doorbraak te forceren. Hun debuutalbum dat einde 2015 werd opgenomen in de Wisseloord Studios werd overal lovend onthaald. Het waren dan ook vooral nummers uit dat album die in de Bospop tent gespeeld werden. Hoogtepunten waren ‘Mindscape’ met uitstekend slide werk, het aanstekelige ‘Let Go’ en het melodieuze wondermooie ‘Dance With The Devil’.

 

 

 

 

 

Op het hoofdpodium werd het steviger met de bluesrock formatie Black Star Riders, die ontstonden in 2012 uit de recentste formatie van Thin Lizzy. De Amerikaanse  Thin Lizzy gitarist Scott Gorham  is trouwens  de gitarist van deze Black Star Riders.  Het optreden bestond merendeels uit songs van hun recentste stevige album ‘Heavy Fire’ dat in het voorjaar van 2017 verscheen.  Het is al het  derde album van deze Britse band. Frontman Ricky Warwick gaf het publiek wat ze wilden en trok de show van dit vijftal. De titeltrack ‘Heavy Fire’, dat tevens de single is kon erg bekoren, maar ook ‘Ketting Go Of Me’ en ‘Who Rides The Tiger’ deden de fans likkebaarden.

 

 

 

 

 

Laurence Jones wordt een grote toekomst voorspeld en dat hij heel wat in zijn mars heeft bewees hij in de tent van het Bospop Festival. Het was nog geen twee uur, maar toch zette hij een volle tent in vuur en vlam. Samen met Bassist Greg Smith, drummer Phil Wilson en toetsenist Benneth Holland vormt Laurence een echt hechte band die elk publiek voor zich kan winnen. Komt daarbij nog dat de jonge Laurence buiten een uitstekend gitarist ook nog een erg goede songwriter is .  Ondanks zijn jonge leeftijd heeft Laurence Jones al drie albums op zijn naam staan en een nieuw album verschijnt waarschijnlijk in het najaar.  Het was een schitterend concert met veel hoogtepunten, waarvan  we ‘Got No Place To Go’, ‘Live It Up’  en ‘What’s It Gonna Be’ zeker onthouden.

 

 

 

 

 

De eerste van twee Nederlandstalige bands op Bospop 2017 was de heel populaire band Blof. Het aantal albums dat dit viertal maakte is niet meer op één hand te tellen en ook live weet deze doorwinterde band de toeschouwers te verwennen.  Ze hebben juist hun nieuwste album ‘Aan’ op de markt en dus was de weide van Bospop de uitgelezen plaats om te bewijzen dat ze weer een ijzersterk album hebben uitgebracht. Zanger/gitarist Paskal Jakobsen, gitarist Bas Kennis, bassist Peter Slager en drummer Norman Bonink maakten er een geweldig feestje van in Weert en ondanks het vroege uur werd er al volkeels meegezongen vanuit het publiek. Hoogtepunten waren ‘Liefde Is Alles’ dat massaal werd meegebruld,  ‘Blauwe Ruis’, maar ook voor de nieuwe nummers zoals ‘Als Je weggaat’ en het erg mooie ‘Over De Dam’ kreeg Blof een daverend applaus. Afsluiten deden ze met The Scene cover ‘Iedereen Is Van De Wereld’.

 

 

 

 

The Black Sorrows begonnen ooit als een coverband met getalenteerde muzikanten, met de gelauwerde zanger en saxofonist Joe Camilleri aan het roer. Momenteel zijn ze zeer succesvol met hun mix van rock, blues, soul en gospel. Uit hun nieuwe album ‘ Faithfull Satellite’ vielen vooral ‘Raise Your Hands’ en ‘Redemption Blues’ op.

 

 

 

 Vijf jaar geleden stond de Amerikaanse band Vintage Trouble al op Bospop. Toen waren ze relatief onbekend, maar sindsdien is de live reputatie van deze band enorm gestegen.  Met hun perfecte mix van soul, blues en rock weten ze het publiek te boeien. Het showgehalte van deze band en vooral van hun frontman Ty Taylor is enorm groot, wat maakt dat een concert van Vintage Trouble een lust is voor het oog en voor het oor.  Het hoogtepunt was ongetwijfeld het moment dat Ty Taylor ging skydiven in het publiek en zich liet dragen door ontelbare handen.

 

 

 

 

 

Er was ook een Belgische band op deze eerste Bospop dag aanwezig. Uit Landen kwam Niels Delvaux met zijn band Delv!s. Niels is op korte tijd heel populair geworden . Hij stond al in de AB te Brussel en deze zomer zou voor hem de definitieve doorbraak moeten worden. Met optredens op Bospop, De Lokerse Feesten, Het Rivierenhof, Pukkelpop enz wachten  er in ieder geval een heleboel mooie concerten en uitdagingen op Niels en zijn band.  Het muziekgenre van Delv!s omschrijven is nogal moeilijk omdat de band erg breed gaat met soul, jazz, funk, rock en hip hop. Veel nummers van de band ken ik niet, maar met het soulvolle ‘Tell Me’ en het hippe ‘Come My Way’  kon Delv!s het publiek toch voor zich winnen.

 

 

 

Het was bijna zeven uur, tijd om met de echt grote namen op de proppen te komen. The Pretenders mochten als eerste echte topper het hoofdpodium op.  De Britse band met de Amerikaanse zangeres Chrissie Hynde, die vooral in de jaren tachtig geweldig populair waren en de ene hit na de andere scoorden heeft nog steeds veel fans, want we zagen een massa mensen met T shirts van The Pretenders op de eerste rijen staan. Het concert van The Pretenders was een soort of best of want bijna alle hits passeerden op Bospop. Van ‘Don’t Get Me Wrong’, over ‘Back On The Chain Gang’, ‘Stob Your Sobbing’,’I’ll Stand By You’ en ‘Brass In The Pocket’. De vijfenzestigjarige frontvrouw sloot haar optreden in Weert af met de rocker ‘Middle Of The Road’.

 

 

 

 

 

Na nostalgie was er tijd voor jong Amerikaans geweld uit Amerika met Tyler Bryant & The Shakedown.  Een paar jaren geleden speelden deze jongens nog stevige bluesrock maar ze zijn geëvolueerd naar pure stomende rock.  Veel beweging op het podium en een frontman die moeilijk te fotograferen was omdat hij van de ene hoek op het podium naar de andere liep. Het viertal gaf een heel energiek en luid optreden weg in de tent en vooral het jonger publiek genoot met volle teugen van dit viertal. Opvallendste songs waren ‘Lipstick Wonder Woman’ en ‘Dowtown Tonight’ uit hun debuutalbum ‘Wild Child’, maar ook de cover ‘Got My Mojo Working’ uit hun recente EP kon op heel wat waardering van het publiek rekenen.

 

 

 

 

De topact van deze eerste Bospop dag was ongetwijfeld Beth Hart. Wat een stem en wat een presence heeft deze dame toch.  Het publiek at  uit de handen van deze zangeres.  Zowel achter haar microfoon als achter haar piano straalde Beth zoveel klasse uit, dat woorden altijd te klein zullen zijn om het te verwoorden.  Haar optreden was constant op één hoog niveau, er vielen nauwelijks mindere momenten te noteren. Met erg veel gevoel zong ze Blood , Sweat And Tears ballade I Love You More Than You Will Ever Know’. Het publiek in Weert werd er stil van. ‘Bottle Of Jezus’ was een ander pareltje dat Beth vanachter haar piano zong. Er was een goede afwisseling tussen de intense gevoelige ballades en de meer vloeiende songs.  Het jazzy getinte  ‘Lay Your Hands On Me’  en ‘I’d Rather Go Blind’ waren andere geweldige nummers van Beth.  Dit lijstje kon veel uitgebreider want dit was één van de beste concerten die ik dit jaar zag.

 

 

 

Na het rock geweld van Tyler Bryant & The Shakedown bleef het in de tent uitkijken naar de volgende rockband The Magpie Salute.  In 2016 werd The Magpie Salute opgericht door voormalig Black Crowes gitarist Rich Robinson. De band heeft met Marc Ford en Sven Pipien nog ex Black Crowes leden in hun midden. De overige bandleden komen uit de Rich Robinson Band. Het repertoire in Weert bestond uit Black Crowes covers, zoals ‘My Morning Song’, het erg knappe en snedige ‘Thorn In My Pride’, ‘Sometimes Salvation’ en de schitterende afsluiter ‘Remedy’. Verder hoorden we ook nog ‘Yesterday I Saw You’ van The Rich Robinson Band.

 

 

 

 

De tweede Nederlandstalige band Doe Maar mocht de eerste festival dag afsluiten in Weert.  Deze Nederlandse formatie kende hun hoogdagen eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Met een mix van ska, reggae en punk maakten ze hun eigen Nederpop.  De band lijkt niet kapot te krijgen, want ze is al een paar maal verrezen  en ze kunnen nog steeds een festival weide in vuur en vlam zetten.  Het was dan ook niet verwonderlijk dat rond middernacht een hele weide  ‘Doris Day’, ’32 Jaar’,  ‘De Bom’, ‘Belle Hélène’ en ‘1 Nacht Alleen’ stond mee te brullen. De band rond frontman Henny Vrienten bewees dat ze nog lang niet versleten zijn en ze sloten dag één op Bospop op een erg knappe wijze af.

 

 

 

Foto’s en verslag: Walter Vanheuckelom