Festivalverslag Concertmonkey: BLUES PEER FESTIVAL - PEER - DAG 1 - 3 JUNI 2022 - Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

Het beloofde een druk weekend te worden met drie dagen Blues Peer voor de boeg, maar toch vertrok ik met een glimlach naar Peer omdat dit gezellig en goed festival na heel wat perikelen nog steeds bestaat. Dat er nog steeds veel interesse is voor het festival ondervond ik de eerste dag al. Vanaf het rondpunt aan de skipiste tot aan de parking van het festival (nog geen kilometer) deed ik meer dan vijftig minuten. Na de Corona problemen en het failliet van het oude Blues Peer Festival, was er nu een doorstart van het festival met een heel nieuwe organisatie. De locatie veranderde naar de andere kant van de straat. Ook nieuw waren de twee verschillende podia. We kregen een Uptown Stage en een Mississippi stage. In de Uptown Stage was er niet zoveel te doen op de openingsdag. Alleen de voetbalmatch België - Nederland kon men daar volgen op een groot scherm en de afsluiter met DJ High Voltage By Willy, ofwel Stijn Meuris, achter de draaitafels vonden daar plaats.

 

 

 

 

 

Het festival opende met het nieuwe project van Ian Siegal, namelijk Ian Siegal Presents B.L.U.E.S.. Op een blues festival moet er blues gespeeld worden en met Ian en zijn geliefkoosde Nederlandse muzikanten, met Big Pete, Dusty Ciggaar, Darryl Ciggaar en Misha den Haring, aangevuld met de Duitse toetsenist Chris Rannenberg, wist je al op voorhand dat je de volgende vijfenzeventig minuten met volle teugen mocht genieten van oude uitstekende bluesmuziek. De zes muzikanten eerden in Peer de stamvaders van de bluesmuziek. Al de nummers opnoemen gaat te ver maar nummers die we zeker moeten vermelden waren 'Crosseyed Cat' (Muddy Waters), 'One More Chance With You' (Little Walter), de heerlijke versie van 'Little Boy' (Big Boy Arnold). In dit laatste nummer etaleerde Big Pete zijn grote klasse op de mondharmonica. Drummer Darryl Ciggaar beschikt ook over een erg goede stem. Hij zong het vloeiende nummer 'Crawl'. Even later verdwenen Ian en Big Pete even van het podium en kwam T-99 gitarist Richard den Haring op de voorgrond met de boogierocker 'Boogie Funk' van Freddie King. Micha had al het ganse concert fijn en gevoelvol snarenwerk laten horen, maar nu mocht hij voluit soleren. Het publiek reageerde met een luid en spontaan applaus op het uitstekende vingerwerk van Misha. Om het laatste gedeelte van het concert vol te maken kwamen Ian Siegal en Big Pete terug het podium op. Dat Ian en zijn muzikale vrienden veel respect hebben voor blueslegende Muddy Waters hoorden we in de twee schitterende Muddy Water covers 'Champagne & Reefer' en 'Just To Be With You'. Ian Siegal Presents B.L.U.E.S. was het perfecte concert om Blues Peer 2022 te openen. Hopelijk krijgen we nog meer van dit soort optredens te zien en te horen op Blues Peer 2022.

 

 

 

 

 

 

Ondertussen waren onze Rode Duivels aan hun match begonnen. Met nog twee Nederlandse bands te gaan hoopte het Belgische publiek op een overwinning, zodat de Nederlanders op het podium niet de spot gingen drijven met onze Nationale voetbalploeg. Band twee was de Nederlandse formatie DeWolff, een trio bestaande uit de broers Pablo (zang en gitaar) en Luka (drums) van de Poel en toetsenist Robin Piso. De band werd in 2007 opgericht en heeft sindsdien al één EP en negen albums uitgebracht, waarvan twee live albums. Ze stonden al in alle grote zalen en op de grootste festivals in Nederland en zijn klaar om heel Europa te veroveren met hun psychedelische bluesrock. Het optreden in Peer, was de start van die verovering, want het was hun eerste optreden buiten Nederland. Op het podium is DeWolff, en vooral zanger/gitarist Pablo van den Poel één brok energie. Hoogtepunten waren zeker en vast de spetterende opener 'Live Like You', 'Medicine', 'Double Crossing Man' en de afsluiter Tired Of Loving You'. De meningen van het publiek waren na het concert verdeeld. Er waren er die DeWolff een heel sterke band vonden, anderen vonden het dan weer te ruig en te stevig. Ik was alvast blij dat de jongens van DeWolff in Peer waren.

 

 

 

 

 

 

De voetballiefhebbers liepen wat ongelukkig rond na de vernedering die onze Duivels kregen van Nederland, maar Robert Philippi, de Nederlanse frontman van The Bruceband beloofde dat hij dat verdriet ging wegspelen met een portie uitstekende muziek van Boss Bruce Springsteen. The Bruceband bestaat inmiddels zestien jaar en ze weten de muziek van de meester tot in de kleinste details te benaderen. Buiten Robert bestaat The Bruceband uit gitarist Chris Lelieveld, saxofonist en percussionist Dr. K, drummer Michael van Werven, bassist Richard Oude Vrielink, pianist Stan Jansen en keyboardspeler en accordeonist Marcel Wensink. Met tributebands moet je dikwijls oppassen, maar de jongens van The Bruceband deden hun job heel erg goed. Bruce Springsteen heeft ondertussen zoveel hits dat hij met die nummers een hele juke Box kan vullen. Al die wervelende en aantrekkelijke songs werden vrijdagavond op een dol enthousiast publiek losgelaten. Het begon met 'Thunder Road' en ging verder met 'Backstreets' , 'Born To Run', ' The River', 'Waiting On A Sunny Day', 'No Surrender' enz. enz. Het publiek genoot met volle teugen en zong luidkeels mee met deze fantastische tribute band. Met een beetje verbeelding zag je zelfs de echte Bruce Springsteen op het podium. The Bruceband zorgde voor een groot feest als afsluiter op het Mississippi Podium. 

 

 

 

 

 

 

Voor degenen die daarna nog niet naar huis wilden was er op het grote podium nog honderdvijftig minuten DJ muziek met Stijn Meuris aka DJ Voltage bij Radio Willy. Ik ging naar huis want met zaterdag dertien bands en zondag elf bands lag er nog veel mooie muziek in het vooruitzicht, maar ook veel werk. Vrijdag 3 juni was voor het nieuwe Blues peer zeker een voltreffer. Mooi weer, heel veel volk en goede muziek.

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom