AYNSLEY LISTER - SPIRIT OF 66 VERVIERS - 9 MEI 2019 - Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

De Brit Aynsley Lister is een uitstekende muzikant en gitarist, die we spijtig genoeg veel te weinig aan het werk zien in België. Aynsley was al een paar maal te gast in Spirit Of 66, maar nu was het toch al enkele jaren geleden. Op donderdagavond negen mei mocht hij van Francis Geron nogmaals zijn klasse komen etaleren in Verviers. Met toetsenist Andrew Price, drummer Craig Bacon en bassist Jono Martin heeft Aynsley een heel nieuwe band. Alleen Andrew Price was vorig jaar al bij de band, toen de band naar Nederland en Duitsland op tournee ging. Ik was benieuwd hoe de nieuwe Aynsley Lister Band live zou klinken en dus trok ik nogmaals naar Spirit Of 66, één van de gezelligste live clubs in België.

 

 

 

 

 

 

Iets na half negen begon het kwartet op het podium met het aanstekelijk en opwindend bluesrock nummer 'All Of Your Love'. De stuwende baslijn van Jono Martin en het strakke slagwerk van Craig Bacon zorgden voor de opwindende groove. De erg sterk aanwezige toetsen van Andrew Price gaven de sound een grote meerwaarde en de prachtige stem van Aynsley deed de rest. In dit lied dat over de fundamentele behoefte naar liefde gaat, gaf de sound dat verlangen op een erg knappe wijze weer. Er volgde al meteen een pittig duel tussen de toetsen van Andrew Price en de gitaar van Aynsley Lister. Wanneer de frontman naar het einde toe ook nog fenomenaal uithaalde op zijn witte Fender Stratocaster kon het helemaal niet meer stuk. Geweldige song en grootse opener. We kregen heel andere muziek te horen tijdens 'Il Grande Mafioso'. De gitaar en toetsen zorgden voor een knappe intro. Dit meer dan zeven minuten durende epos hebben we te danken aan de liefde van Lister voor gangsterfilms. In dit nummer, dat een knappe soundtrack zou zijn, maakte Aynsley Lister veel gebruik van de reverb en vibrato op de gitaar. Andrew Price was weer erg sterk en constant aanwezig op de toetsen. Het erg melodieuze 'Stay' vertelde het verhaal van een destructieve liefde met veel problemen, onzekerheden en wanhoop. Ook hier wist Lister met zijn stem en met zijn gitaar het gevoel van wanhoop echt goed over te brengen. Op de knappe baslijn van Jono Martin kon je een rots bouwen en Andrew Price was met zijn heerlijk toetsenwerk opnieuw een grote meerwaarde. Andrew trok met een lange intro op zijn keys het wondermooie 'Home' op gang. Aynsley had voor dit nummer zijn witte Strat gewisseld voor zijn Gibson en eenmaal hij en de andere muzikanten zich kwamen vervoegen kon het publiek in Verviers met volle teugen genieten van dit melodieuze nummer. 'Home' kende heel wat ritme en sfeerwisselingen en dat maakte dat 'Home' elke seconde boeiend en heel genietbaar bleef. De kwaliteiten van Aynsley als songwriter en gitarist kwamen in dit prachtige nummer volledig tot hun recht. Aynsley etaleerde zijn klasse als gitarist met een gevoelvolle en imposante snarensolo, waar je kippenvel van kreeg.

 

 

 

 

 

 

 

Met het opwindende 'Soul' uit het album 'Equilibrium' ging Aynsley tien jaar terug in de tijd. Andrew en Jono klapten ritmisch in hun handen en het enthousiaste publiek volgde dat voorbeeld meteen. 'Soul' had een heel catchy refrein en een heerlijke groove dankzij drummer Craig Bacon en bassist Jono Martin. Met 'Running Out On Me' bleef Aynsley bij de muziek uit het album 'Equilibrium'. Deze aanstekelige blues shuffle werd gekleurd door het aantrekkelijke en uitstekende duel tussen de toetsen van Andrew en de gitaar van Aynsley. Lister nam een andere gitaar en vertelde dat hij ze gekocht had in een shop voor vijftig Euro en dat het de beste koop was die hij ooit gedaan had. Afwisselend met de bottleneck en met zijn vingers bespeelde hij die sixstring in een erg mooie, aangepaste en lange versie van 'Hyde 2612'. Met zijn catchy refrein was 'Hide 2612' weer een voltreffer. In het instrumentale gedeelte was het eerst genieten van het knappe slagwerk van Craig Bacon en daarna verwende Aynsley onze oren met een mooi opgebouwde en gevoelvolle snarensolo die hij begon met de bottleneck en achteraf verder zette met uitstekend vingerwerk op de snaren van zijn gitaar. De aanwezigen begonnen ritmisch in hun handen mee te klappen en waren de enige begeleiding van de wondermooie gitaarklanken. De Britse gitaar virtuoos bouwde zijn solo erg mooi en geduldig op naar het catchy en melodieuze refrein, dat voor een totale ontlading zorgde. Deze knappe onvoorziene instrumentale verrassingen maken het altijd weer, meer dan de moeite waard om live een concert bij te wonen. Het bleef heel melodieus met 'Everything I Have To Give', een nummer uit Aynsley's recentste uitstekende album 'Eyes Wide Open' uit 2016. Het nummer werd op een erg soulvolle manier gezongen en het vlijmscherpe gitaarwerk plaatste de klasse van Lister als gitarist nogmaals in de spotlights. Andrew Price droeg het nummer op een prachtige wijze met zijn uitstekend toetsenwerk op zijn klavieren. Craig Bacon trok met strak ritmisch slagwerk 'Inside Out' op gang. Even later kwam Andrew Price hem vervoegen met zijn warme en aanlokkelijke orgelklanken. Het soulvolle 'Inside You' had een knap ritme en de verleidelijke melodie kluisterde het publiek aan het podium. Andrew Pipe op toetsen en Aynsley op gitaar plaatsten elk met een geweldig mooie melodieuze solo de kers op de taart van dit fenomenale nummer. Daarna volgde 'Electric Man', een nieuw nummer dat de band nog maar een vijftal keren live gespeeld had. Het was misschien wel het meest energieke nummer van het concert, maar het klonk ook heel anders dan de meeste songs van Aynsley. Ik miste hier de kenmerkende melodieuze en gevoelvolle touch van Aynsley Lister.

 

 

 

Voor meer foto’s van Aynsley Lister in Spirit Of 66, klik op e link van mijn fotoalbum : https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/sets/72157678172706197

 

 

 

Lister ging jaren terug in de tijd met de Freddie King cover 'I'm Tore Down', waarin de klasse van de ritme sectie met Craig Bacon op drums en Jono Martin op bas weer kwam boven drijven. Andrew Price etaleerde nogmaals zijn klasse en dat vertaalde zich in een voortreffelijke toetsen solo, maar het was toch de frontman die met alle eer ging lopen door minuten lang zijn klasse op zijn witte Strat te etaleren. Na het wel verdiende applaus in ontvangst genomen te hebben ging hij Andrew Price opzoeken en samen gingen ze een pittig duel aan dat door het publiek erg gesmaakt werd. Met een weergaloze versie van 'Possession' namen Aynsley, Andrew, Jono en Craig afscheid van het dankbare publiek in Spirit Of 66. Voor de laatste keer trok het kwartet alle registers open en ze wisselden regelmatig van tempo en geluidsterkte om zo het nummer nog meer swung te geven, wat hun uiteraard volledig lukte. Het daverende applaus dat de band kreeg wanneer ze het podium verlieten bleef maar duren en dat werd beloond met een langdurige en spetterende versie van de Prince cover 'Purple Rain', een nummer dat zelden ontbreekt op de setlist van Aynsley Lister. Aynsley heeft de song een eigen jasje gegeven en vooral het instrumentele gedeelte was weer fenomenaal in Verviers. Hij liet de song bijna stil vallen wanneer hij alleen op zijn gitaar bezig was en blies op magistrale wijze weer vuur in deze klassieker van Prince. In de slotfase explodeerde 'Purple Rain' in een spervuur van indrukwekkende gitaar klanken. Onder luid applaus trokken de vier muzikanten nogmaals naar de backstage om even later terug te verschijnen voor 'Handfull Of Doubt', een vurige funky bluesrocker. Craig Bacon op drums en Jono Martin op bas zorgden nogmaals voor een opwindende groove, waarop Aynsley Lister alle registers opentrok en nog een laatste imponerende en verschroeiende gitaar solo aan zijn enthousiaste fans gaf. Het was weer een prachtige avond geweest in Spirit Of 66 met een spetterend concert van Aynsley. Hopelijk verschijnt er in de nabije toekomst een nieuw album van deze erg getalenteerde Brit, want 'Eyes Wide Open' dateert toch al van oktober 2016.

 

 

 

Verslag, foto's en filmpje: Walter vanheuckelom