ANA POPOVIC - SPIRIT OF 66 - VERVIERS 27 NOVEMBER 2017 - Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

Ook tijdens deze Europese najaar tournee van Ana Popovic was Francis Geron er in geslaagd om Ana naar zijn Spirit Of 66 te halen voor haar enige concert in België. Ana Popovic is heel populair bij de fans en het was dan ook niet verwonderlijk dat Spirit Of 66 goed gevuld was op deze sombere natte maandagavond. Samen met haar Europese band met Ronald Joncker op bas, Stephane Avellaneda op drums en Michele Papadia op keyboards heeft Ana al voor onvergetelijke concerten gezorgd in de Spirit, dus waren de verwachtingen ook nu weer hoog gespannen. Deze keer had ze nog twee extra muzikanten bij met Claudio Giovagnou op saxofoon en Davide Ghidoni op trompet. Rond half negen betraden de vijf muzikanten zonder Ana het podium. Bassist Ronald Joncker vroeg aan het publiek of ze klaar waren voor een feestje. Natuurlijk was iedereen in Verviers klaar en dat liet het publiek ook duidelijk horen. Als opwarmer begon de band aan een instrumentaal nummer en pas daarna kwam de Servische muzikante onder luid applaus op het podium. Ana nam haar Fender Stratocaster en begon samen met haar band aan een heel sterke versie van het instrumentale 'Ana's Shuffle', waarin eerst toetsenist Michele en daarna gitariste Ana imponeerden met geweldig virtuoos werk op hun instrument. De ritme sectie met Stephane Avellaneda op drums en Ronald Joncker op de vijf snaren bas zorgden voor een stomende groove en de blazers waren meteen constant en uitstekend aanwezig. 'Ana's Shuffle' vloeide bijna naadloos over in de funky bluesrocker 'Can You Stand The Heat'. Ronald Joncker plukte weer met grote klasse aan de dikke snaren van zijn Fender basgitaar en Stephane Avellaneda was weer buitengewoon sterk, met strak en technisch knap slagwerk, waarin het werk op de cymbalen een grote rol speelde. Claudio Giovagnou op saxofoon en Davide Ghidoni op trompet versterkten het funky gevoel nog meer. Ook nu werd geen pauze genomen, want de laatste noot van 'Can You Stand The Heat' was nog niet uitgestorven of de eerste klanken van het soulvolle blues nummer 'Object Of Obsession' rolden de zaal in. De blonde frontvrouw imponeerde met vaardig vingerwerk op de snaren van haar Fender Stratocaster.

 

 

 

 

 

 

 

Uit het recentste studio album 'Trilogy' dat in mei 2016 verscheen kwam het funky 'Love You Tonight', dat een verschroeiend en erg sterk refrein had en waarin de blazers sterk vertegenwoordigd waren. Ook Ana op gitaar en Michelle op toetsen wisten hun instrumentale klasse te etaleren. Ana stelde de band voor en begon dan aan het erg dansbare en soulvolle 'Every Kinda People'. In deze extra lange versie mocht eerst trompettist Davide Ghidoni zich in de kijker spelen met een sterke solo. Eens zijn longen leeg waren was het de beurt aan Michele Papadia die met wervelend toetsenwerk het publiek wist te bekoren. Toch was het Ana die met weergaloos snarenwerk op haar Strat de kers op de taart plaatste. In het erg stevige 'She Was A Doorman' was Stephane Avellaneda weer groots op zijn Tama en hij zorgde samen met de sterke baslijn van Ronald Joncker voor de geweldige groove. Tijdens deze mix van funk, soul en rock kreeg Ana weer voldoende ruimte en tijd om met behulp van de Wah Wah pedaal een rauwe scheurende solo te geven. Het bleef stevig en funky met 'Long Road Down', waarin de baslijn van Ronald voor de funky groove zorgde. Michele Papadia was uitstekend aanwezig op de toetsen en de frontvrouw pakte nogmaals uit met gierend gitaarwerk. Het was een lust voor het oor, maar ook voor het oog. Want een erg aantrekkelijke Ana Popovic die zo gemakkelijk en elegant de snaren van haar gitaar met klasse en veel gevoel beroert en er de mooiste en meest intense geluiden weet uit te halen, dat zie en hoor je niet elke dag. De blazerssectie met Claudio en Davide versterkten het funky gevoel nog meer. Tijdens de Mandrill cover 'Fencewalk' mochten de blazers zich weer de ziel uit het lijf blazen en zorgden Stephane op drums en Ronald op bas nogmaals voor de stomende groove.

 

 

 

Voor meer foto's van Ana Popovic in Spirit Of 66 Verviers, kijk je op mijn fotoalbum:https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/sets/72157666857318299

 

 

 

Ana en haar band werden veel rustiger tijdens het jazzy nummer 'Johnnie Ray', waarin Michele Papadia uitpakte met knap vingerwerk op de toetsen. Het was het perfecte nummer voor Popovic om gevoelvol haar snaren te beroeren en nogmaals haar vingervlugheid op de gitaar te etaleren. Het bleef aan de jazzy kant met de Tom Waits cover 'New Coat Of Paint' dat gekleurd werd met veel blazers en toetsenwerk. Davide Ghidoni was uitstekend op de Wah Wah trompet. De sfeer in Spirit Of 66 kon je vergelijken met die van een goede nachtclub in New Orleans. Ook met 'Waiting On You', een double time swing nummer, bleef de band in dezelfde sfeer. Net als haar toetsenist Michele op zijn keyboard, wist ook Popovic op haar six string te imponeren in deze stijl. Haar zuivere stem kwam in dit genre nog beter tot haar recht. Natuurlijk mochten de blazers hier niet ontbreken, Davide Ghidoni en Claudio Giovagnou hielpen de show stelen. Met 'If Tomorrow Was Today' werd het terug wat steviger en kwam er weer veel ruimte vrij voor de blazers die nogmaals uitdrukkelijk aanwezig waren. Het was weer genieten van het geweldig slagwerk van Stephane en de diepe baslijnen van Ronald. Popovic haalde verschroeiend uit op haar rode Strat en toonde dat het werk met de bottleneck geen geheimen had voor haar. Ook tijdens het heel energieke 'Count Me In' etaleerde Ana haar uitstekend slide werk. Een uitstekende Michele Papadia toverde op zijn toetsen en Claudio Giovagnou kreeg de handen op elkaar met een uitstekende sax solo. Ana Popovic is een grote fan van Jimi Hendrix en er is bijna tijdens elk optreden van haar een nummer van deze gitaar legende te horen. Nu was het een uitmuntende slide versie van 'Can You See Me', waarin de Servische gitariste op hoge hakken nogmaals een grote indruk maakte met haar slide werk en zo bewees ze dat ze van alle markten thuis is.

 

 

 

 

 

 

Dat was meteen haar laatste nummer en Ana stelde nogmaals uitgebreid haar band voor en bedankte het publiek voor de talrijke opkomst. Ze vertelde over haar plannen voor volgend jaar. Daar hoorde waarschijnlijk een nieuw album en zeker een nieuwe Europese tournee bij. De band besloot het enthousiaste publiek nog een nummer te geven en dat werd een bijna vijfentwintig minuten durende medley, die begon met het heel funky 'Show Me How Strong You Are' met een grootse Ronald Joncker op de bas, die zich helemaal liet gaan in een grandioze langdurige solo. Na Ronald was het de beurt aan Stephane Avellaneda, één van de beste drummers in het circuit. Stephane ging waanzinnig tekeer op zijn trommels en cymbalen en het publiek genoot met volle teugen van dit gevarieerd en technisch hoogstaand slagwerk. Het geluid van de laatste slag was nog niet uitgedoofd of Ana begon met een spetterende gitaar riff aan een verschroeiende versie van Freddie King zijn 'Going Down'. Veel werk op het Wah Wah pedaal zorgde voor rauw gitaarwerk en de stomende ritme sectie gaf vol gas. Er werd nog een enorm sterk 'Crosstown Traffic' van Jimi Hendrix aan vastgeknoopt. Een uitgelaten Spirit Of 66 wilde nog meer en bleef maar roepen en in de handen klappen. Natuurlijk kwam de band graag terug voor een toegift en dat werd het verschroeiende 'How'd You Learn To Shake Like That', een ouder nummer uit het 'Still Making History' album van 2007. Overal in de Spirit zag je bewegende lichamen bij deze aanstekelige song. Ana liet de bottleneck gezwind over de snaren van de hals van haar Strat gaan en het publiek genoot met volle teugen. Tegen het einde van het nummer verliet Ana Popovic onder een luid applaus het podium terwijl haar vijf bandleden nog verder speelden, maar spijtig genoeg naderde het einde van het concert. We zagen in Verviers niets anders dan tevreden gezichten na dit meer dan uitstekende concert. Hopelijk zien we Ana en haar band ook volgend jaar terug in België en in Spirit of 66.

 

 

 

 

 

Foto's, filmpjes en verslag: Walter Vanheuckelom