ANA POPOVIC - SPIRIT OF 66 - VERVIERS 14 MAART 2023 - Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

Als Ana Popovic op tournee gaat in Europa, mag je er zo goed als zeker van zijn dan ze langs komt bij Spirit Of 66 in Verviers. Hoeveel keer de Servische al op het podium stond in Spirit Of 66 kan ik niet zeggen, maar in ieder geval veel. De fans weten dat en komen steeds talrijk naar de Spirit als Ana op het programma staat. Deze keer had Ana toetsenist Michele Papadia, saxofonist Claudio Giovagnoli, bassist Buthel Bass en drummer Jerry Kelley meegebracht. Op vier mei verschijnt er er met 'Power' ook een nieuw albumvan Ana. Het was voor Popovic dan ook een unieke gelegenheid om de fans warm te maken voor haar nieuwe album en hoe kan je dat beter dan de nieuwe songs op het podium te brengen. Ana liet het publiek in Verviers kennismaken met maar liefst acht nieuwe songs. Ze begon meteen met een nieuw nummer. 'Rise Up', een soulvol nummer met een knappe groove. Ana zag er stralend uit (Ze is nog niet zolang geleden hersteld van borstkanker) en haar gitaarwerk was nog steeds van sublieme kwaliteit. De Servische bleef het soulpad bewandelen met het krachtige 'Power Over Me'. Claudio blies op zijn saxofoon de nodige soul in het nummer. De ritmesectie met Jerry Kelley op drums en Buthel Bass op een vijfsnarige Sadowsky basgitaar toonden zich een heel betroubare en stevige ritmesectie. Buthel Bass is niet alleen de bassist in de band van Ana . Hij schreef samen met Ana ook de meeste songs voor het nieuwe album 'Power'. Er werd nog een tandje bijgestoken voor het uptempo nummer 'Ride It'. Michele Papadia kleurde 'Ride It' met een erg knappe solo op de toetsen en even later nam Ana op grootse wijze over met priemend snarenwerk op haar Fender Stratocaster. Als laatste nam Claudio het heft in handen voor een machtige solo op de saxofoon. Top nummer.

 

 

 

 

 

 

Buthel Bass zorgde met een funky baslijn voor een heerlijke groove in de soulrocker 'Queen Of The Pack', waarin Ana weer geweldig uithaalde met een priemende snarensolo. Het sterke refrein nodigde uit om mee te zingen. Het werd zachter in het vloeiende jazz getinte 'Luv'n Touch', waarin Ana haar Strat inruilde voor haar rode Strat. Het geluid van deze gitaar paste beter bij de sfeer van dit nummer. Met gevoelvol en prachtig saxofoonwerk blies Claudio zich in de schijnwerpers. Naar het einde toe haalde Ana nog uit met een vingervlugge, zinderende gitaarsolo. Met 'Doin' This' kregen we een mix van funk en soul. Het nummer kende verscheidene ritmewisselingen en dat gaf 'Doin' This' nog een extra touch. In het lange instrumentale slot kregen we nog opwindend en verschroeiend gitaarwerk van Ana, krachtig saxofoonwerk van Claudio en prachtig solowerk van Michele op de toetsen. In 'Deep Down' is Ana Popovic het gehele nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig op de gitaar. Ze weet haar verschroeiend en scheurend snarenwerk perfect in de melodie van 'Deep Down' te weven. Na zeven nieuwe nummers uit het nog te verschijnen album 'Power' kregen de fans in Spirit Of 66 met het verschroeiende  'Fencewalk' een eerste nummer dat ze al kenden. Jerry Kelley, met strak en energiek slagwerk, en Buthel Bass, met een beukende baslijn, zorgden voor de stevige basis waarop Ana kon uithalen met Wah Wah gestuurd gitaarwerk. Ook Claudio en Michele waren weer heel knap aanwezig op de saxofoon en de keys.  

 

 

 

For more photos of Ana Popovic at Spirit Of 66 Verviers click on the link of my photoalbum: https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72177720306751076

 

 

 

 

Het werd veel rustiger voor het trage, jazzy getinte 'Johnnie Ray'. Michele op piano en Ana op gitaar zorgden voor een heel knappe intro. Michele en Ana bleven het gehele nummer een hoofdrol spelen. Beiden etaleerden hun grote instrumentale klasse. Ana deed dat met erg gevoelvol en subliem gitaarwerk en Michele deed hetzelfde maar dan op de witte en zwarte klavieren van zijn keyboards. 'Brand New Man' was een bluesrock shuffle uit het album 'Like It On Top'. Het nummer leende zich uitstekend voor Ana om andermaal uit halen op haar Fender Stratocaster. Ze etaleerde haar grote klasse als gitariste met veel gratie en met sprekend gemak. Uit datzelfde album kwam de verschroeiende titel track 'Like It On Top'. Het strakke slagwerk van Jerry Kelley en de dwingende baslijn Buthel Bass vormden de basis van deze funky song. Claudio was weer groots op zijn saxofoon  en blies de nodige soul  in 'Like It On Top'. Het vingervlugge gitaarwerk van gitaarvirtuose Ana Popovic was een lust voor het oor. In 'Like It On Top' benadrukte Ana dat achter elke sterke, succesvolle vrouw een man staat die begrijpt hoe belangrijk het is dat er ook vrouwelijke leiders in onze samenleving nodig zijn. 'Lasting Kind Of Love' was een krachtige funky bluesrocker. Het had dankzij drummer Jerry Kelley en bassist Buthel Bass een heerlijke groove. Beide heren kregen in deze funky song ook hun moment supreme. Eerst pakte Buthel uit met een weergaloze solo op zijn Sudowsky vijfsnaren bas en dat tot groot jolijt van een uitgelaten publiek. Ook Jerry Kelley wist het publiek in vervoering te brengen met zijn energieke en knappe drumsolo. 

 

 

 

 

 

 

 

'Tribe' was een verschroeiende funky rocker. Dit instrumentaal nummer leek op een langdurige jam, waarin er voldoende ruimte was voor uitstekend solo werk. In 'Tribe' was het genieten van de uitstekende funky baslijn van Buthel Bass en het powervolle en strakke slagwerk van Jerry Kelley. Met hun beiden zorgen ze voor een verschroeiende en opwindende groove, waarop Michele Papadia alle registers opentrok en uitpakte met een weergaloze toetsensolo. Verder was er ook nog de opzwepende solo van saxofonist Claudio Giovagnoli. Ana zelf pakte afwisselend uit met knap vingerwerk en met vet slidewerk op haar Fender Stratocaster. Ana en haar band kregen een langdurige ovatie van het dankbare publiek. Afsluiten deden Ana en haar band met een medley, die begon met 'Going Down' van Freddie King en eindigde met 'Crosstown Traffic' van Jimi Hendrix. De stomende ritmesectie trok alle registers open. Ana plaatste haar hooggehakte voet op de Wah Wah pedaal en pakte verschroeiend uit op haar Strat. Iets voor het einde verdween Ana onder luid applaus backstage. Michele, Claudio, Buthel en Jerry bleven bleven nog een tijdje verder spelen. Wanneer ook de band van het podium verdween brulde het enthousiaste publiek minutenlang 'We Want More'. Met succes want even later verschenen Ana en haar band terug op het podium voor de boogie shuffle 'Strong Taste', nog een nummer uit het nieuwe album 'Power', dat al eerder op single verscheen. Ana kruidde het gehele nummer met vet slide werk. Volgens de zangeres gaat 'Strong Taste' over sex. Ik ga hier niet alles vertellen, wie meer moet weten moet de CD 'Power' maar kopen. Ana en haar band zorgden weer voor een topavond in Spirit Of 66 in Verviers. Zelf ben ik blij dat deze uitstekende muzikante haar ziekte overwonnen heeft en wens ik ze het allerbeste toe en een goede gezondheid.

 

 

 

Verslag, foto's en filmpje: Walter Vanheuckelom