ANA POPOVIC - HEYHOEF BACKSTAGE - TILBURG 17 JUNI 2017 - Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

De organisatie van Heyhoef Backstage had een grote vogel weten te strikken voor hun laatste concert van het seizoen 2016 - 2017. Ana Popovic is tijdens haar Europese zomertournee maar één keer te zien in België (Hookrock 30 juni) en twee keer in Nederland. Dus waren John Maes en zijn collega's zeer blij om de Servische gitaargodin te kunnen voorstellen in hun Heyhoef Backstage. Afera een Bosnisch trio dat momenteel in Tilburg verblijft had zelf gevraagd om het voorprogramma te mogen verzorgen voor de Servische Ana Popovic. Dus waren de Balkan landen boven in Tilburg op zaterdagavond. Het trio van Afera kreeg twintig minuten tijd om met hun akoestische set het publiek in Heyhoef Backstage warm te krijgen voor hun muziek. De jongens kregen heel wat applaus, zelf vond ik het nogal eentonig. Het waren allemaal instrumentale nummers en ritmisch hadden de songs veel gemeen. Ze hadden wel een excuus, want wat het publiek in Tilburg te horen kreeg is niet de muziek die deze jongens normaal spelen, want Afera is een elektrische rockband. Muamer Civic, Miroslav Andric en Faruk Smajlovic kregen een warm applaus toen ze het podium verlieten.

 

 

 

 

 

Een kwartiertje was het de beurt aan de Ana Popovic Band en de Nederlandse bassist Ronald Joncker, die nog eens een thuismatch speelde, kondigde in zijn gekende enthousiaste stijl zijn frontvrouw Ana Popovic aan. Meestal heeft Ana met drummer Stephane Avellaneda, bassist Ronald Joncker en toetsenist Michele Papadia drie muzikanten bij zich. Voor deze tournee waren ook de Italianen Claudio Giovagnou op saxofoon en Davide Ghidoni op trompet aanwezig. Het was al warm in een goedgevulde Heyhoef Backstage en wanneer de bevallige Ana onder luid applaus het podium opkwam steeg de temperatuur nog enkele graden. De Servische nam haar Fender Stratocaster en begon samen met haar band aan een heel sterke versie van het instrumentale ‘Ana’s Shuffle’, waarin eerst Michele op de toetsen en daarna Ana op de Strat imponeerden. De blazers waren meteen constant en uitstekend aanwezig. De shuffle vloeide naadloos over in de funky bluesrocker 'Can You Stand The Heat'. Dat was een goede vraag in Tilburg zaterdagavond, want het was ontzettend warm door de spotlights en het vele volk in Heyhoef Backstage. Ronald Joncker plukte weer met grote klasse aan de vijf dikke snaren van zijn Fender basgitaar en Stephane Avellaneda was weer buitengewoon sterk, met strak en technisch knap slagwerk, waarin het werk op de cymbalen een grote rol speelde. De blazers versterkten het funky gevoel nog meer. Ook nu werd geen pauze genomen, want de laatste noot van 'Can You Stand The Heat' was nog niet uitgestorven of de eerste klanken van het soulvolle blues nummer 'Object Of Obsession' rolden de zaal in. De blonde frontvrouw imponeerde met haar vaardig vingerwerk op de snaren van haar Stratocaster.

 

 

 

 

 

Uit het recentste studio album 'Trilogy' dat in mei 2016 verscheen kwam het funky 'Love You Tonight', dat een verschroeiend en erg sterk refrein had en waarin de blazers sterk vertegenwoordigt waren. Ook Ana op gitaar en Michelle op toetsen wisten hun instrumentale klasse te etaleren. Na deze geweldige uptempo start werd een eerste rustpunt ingebouwd met het zwoele en soulvolle 'Train'. Op de CD neemt Joe Bonamassa een deel van het zinderend gitaarwerk op zich, maar Ana laat in Tilburg horen dat ze ook zonder de hulp van Joe kan. Ze stond minutenlang vlijmscherp en verschroeiend snarenwerk af te leveren op haar Stratocaster. En dat  ze echt heel goed was, was te horen aan het oorverdovend applaus. Daarna maakte Ana kennis met het publiek in het Nederlands en daaruit bleek dat ze de taal nog steeds goed kent. 'Train' was het tweede nummer van het haar recentste album 'Trilogy' en de Servische bleef nog een beetje bij dat album. Het erg stevige 'She Was A Doorman' was volgens Ana een waar verhaal en geen verzinsel. Stephane Avellaneda was weer groots op zijn Tama en zorgde samen met de sterke baslijn van Ronald Joncker voor de geweldige groove. Tijdens deze mix van funk, soul en rock kreeg Ana weer voldoende ruimte en tijd om met behulp van de Wah Wah pedaal een rauwe scheurende solo te geven. Het bleef stevig en funky met 'Long Road Down', waarin de baslijn van Ronald voor de funky groove zorgde. Michele Papadia was uitstekend aanwezig op de toetsen en de sexy frontvrouw pakte uit met gierend gitaarwerk, dat voor veel animo zorgde. Het was een lust voor het oor, maar ook voor het oog. Want een verleidelijke Ana Popovic die zo gemakkelijk en elegant de snaren van haar gitaar met klasse en veel gevoel beroert en er de mooiste en meest intense geluiden uithaalt dat zie en hoor je niet elke dag. De blazerssectie met Claudio en Davide versterkten het funky gevoel nog meer.

 

 

 

 

 

 

De band bleef ondanks de hitte een verschroeiend ritme aanhouden met 'Count Me In', waarin Ana flink uithaalde met sterk slide werk. Ook het werk met de bottleneck kent geen geheimen voor deze dame. Ana en haar band werden veel rustiger tijdens 'Johnnie Ray', een jazzy nummer en dat jazzy gevoel werd nog versterkt door het knappe vingerwerk op de toetsen van Michele. Het was het perfecte nummer voor Popovic om gevoelvol haar snaren te beroeren en nogmaals haar vingervlugheid op de gitaar te etaleren. Ze bleef in hetzelfde genre met 'Waiting On You'. Net als haar toetsenist op zijn keyboard, weet ook de gitariste op haar six string weer te imponeren in deze stijl. Haar zuivere stem kwam in dit genre nog beter tot haar recht. Natuurlijk mochten de blazers hier niet ontbreken en ze hielpen de show stelen. Je voelde in Heyhoef Backstage de sfeer van een nachtclub in New Orleans tijdens de Tom Waits cover 'New Coat Of Paint' dat gekleurd werd met veel blazers en toetsenwerk. Davide Ghidoni was uitstekend op de Wah Wah trompet. Het gaspedaal werd daarna volledig ingedrukt voor 'How'd You Learn To Shake Like That', een ouder nummer uit het 'Still Making History' album uit 2007. Overal in Heyhoef Backstage zag je bewegende lichamen die ritmisch in de handen klapten bij deze aanstekelige song. Ana liet de bottleneck gezwind over de snaren van de hals van haar Strat gaan en het publiek leek er niet genoeg van te krijgen. Ana Popovic is een grote fan van Jimi Hendrix en er is bijna tijdens elk optreden van haar een nummer van deze legende te horen. Nu was het een uitmuntende slide versie van 'Can You See Me'. Weer maakte de gitariste op hoge hakken indruk met haar slide werk en bewees ze, dat ze van alle markten thuis is.  In de Mandrill cover 'Fencewalk' mochten de blazers zich weer de ziel uit het lijf blazen en zorgden Stephane op drums en Ronald op bas voor de stomende groove.

 

 

 

 

 

 

Ana deelde mee dat ze aan het laatste nummer was gekomen. Er heerste teleurstelling in Tilburg, maar wat we toen nog niet wisten was, dat het laatste nummer meer dan twintig minuten zou duren en dat het een medley zou worden met als begin het heel funky 'Show Me How Strong You Are', met een grootse Ronald op de bas, die zich helemaal liet gaan in een grandioze solo, waar hij een paar erg bekende intro's, zoals 'Another One Bites The Dust', in betrok. Na Ronald was het de beurt aan Stephane Avellaneda, één van de beste drummers in het circuit. Stephane ging waanzinnig tekeer op zijn trommels en cymbalen en het publiek genoot met volle teugen van dit gevarieerd en technisch hoogstaand slagwerk. Het geluid van de laatste slag was nog niet uitgedoofd of Ana begon met een spetterende gitaar riff aan een verschroeiende versie van Freddie King zijn 'Going Down'. Veel werk op de Wah Wah pedaal zorgde voor rauw gitaarwerk en de stomende ritme sectie gaf vol gas. Er werd nog een enorm sterk 'Crosstown Traffic' van Jimi Hendrix aan vastgeknoopt en op het moment dat die song naar het einde liep groette Ana Popovic haar publiek en verliet ze het podium. Ronald, Stephane, Michele, Davide en Claudio deden nog even voort en vervoegden daarna hun frontvrouw backstage. Het uitzinnige publiek bedankte Ana en haar band met een luidruchtig en langdurig applaus. Er kwam nog een toegift met het verschroeiende 'Tribe' uit het album 'Can You Stand The Heat' en we werden voor de laatste maal ondergedompeld in een mix van funk, rock en rhythm & blues. De zes muzikanten op het podium gaven in dit nummer nogmaals het beste van zichzelf. Michele en de blazers Caudio en Davido mochten nog volop in de schijnwerpers tijdens een waanzinnige solo en daarna viel het doek over een een geweldig concert van Ana Popovic en haar band. Het was een fantastische afsluiter van het seizoen 2016- 2017 van Heyhoef Backstage. Wie Ana en haar band nog deze zomer aan het werk wil zien kan dat op het Hookrock Festival in Diepenbeek (B) op 30 juni 2017 en op 1 juli op het Hillegersberg Jazz Festival in Hillegersberg (NL).

 

 

 

 

 

Voor meer foto’s van Ana Popovic in Heyhoef Backstage klik op mijn fotoalbum: https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/sets/72157682214466814

 

 

 

 

 

Verslag, filpjes en foto’s: Walter Vanheuckelom