EMILY FREMBGEN - IT'S ME OR MY DOG

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Frembgen komt van het Duits en betekent kleine vreemdeling en Emily Frembgen is gewend om er ééntje te zijn. Het ongewone meisje met de ongewone naam begon als kindacteur en volgde lessen bij de Denver Center Theatre Company, voordat ze op twaalfjarige leeftijd naar Maryland verhuisde. Daar speelde ze een fee in 'A Midsummer Night's Dream' in Baltimore Center Stage. Op vijftienjarige leeftijd verhuisde ze naar NYC, waar ze tegelijkertijd Lou Reed en Lucinda Williams ontdekte. Ze leerde gitaar spelen en begon liedjes te schrijven. Omdat ze de middelbare school haatte, stopte ze ermee en kreeg ze thuisonderwijs. Overdag werkte ze bij Canal Jeans op Broadway en 's nachts verschanste ze zich in haar kamer met een vier track opnamerecorder van haar eigen composities en covers. Ze vond haar muzikale zelf in de nummers van Reed, Williams, Bob Dylan, Mary Gauthier, Gillian Welch en talloze anderen. Rond die tijd vormde ze een band met een jeugdvriend genaamd The Jellybabies. Na een succesvolle tournee en twee albums met Language Of Termites ( 'In A Different Time And Place' in 2009 en 'Preterito Perfeito' in 2012) verhuisde Emily van Denver terug baar de Big Apple. Tussendoor bracht ze in 2010 ook haar solo debuutalbum 'Always With You' uit. In 2019 na jaren van optreden en een overvloed aan levenservaring vond Emily het tijd om een nieuw full album uit te brengen met eigen nummers. Ze had al een reeks soloalbums en EP's uitgebracht, waaronder 'Emily Frembgen And The Spiky Little Pinecone' (2009), 'Always With You' (2010), 'Fremb Fatale' (2015) en 'My Cat From Hell' (2016). Emily startte een crowdfundingcampagne om het project te bekostigen. Met 'Silver Lining' en 'Flower Weed' verschenen er eerst twee singles en op vierentwintig september 2021 verscheen dan het album 'It's Me Or My Dog', met daarop negen originele, door Emily Frembgen geschreven nummers.

 

 

 

 

 

In de opener 'Butterfly' horen we alleen de engelachtige stem van Emily en haar knappe vingerwerk op de akoestische gitaar. Het wordt robuuster in het vloeiende en radiovriendelijke country/pop nummer 'Changes', waarin drummer Keith Robinson en bassist Charles Dechants de jonge zangeres komen ondersteunen. Het is een nummer waarin Emily worstelt om nieuwe mensen te vertrouwen. Het heeft een sterk refrein en het gitaarwerk is van prima kwaliteit. Het nummer doet wat aan de muziek van Kacey Chambers denken. Dat Bob Dylan één van haar grote voorbeelden is hoor je duidelijk in 'Sad Affair', een nummer waarin Emily een doodgelopen relatie die maar voortsleept probeert te beëindigen. Gewapend met haar akoestische gitaar en mondharmonica denk je in de intro meteen aan Bob Dylan. Brian Mitchell draagt de melodie met zijn warme Hammond B3 klanken en Emily weet het nummer met het nodige gevoel en emotie te zingen. Ze heeft een prachtige, heldere en breekbare stem waarmee ze zeker heel wat muziekliefhebbers zal weten te bekoren.

 

 

 

 

 

Dat ze met haar dromerige engelenstem toch hard kan zijn hoor je in de tweede single 'Flower/ Weed', waarin ze zingt: Mijn hart is een bloem, jouw hart is onkruid dat welig groeit als een ziekte. Ze blijft zichzelf en verheft haar stem niet wanneer ze deze vernietigende woorden zingt. Ze begeleidt zichzelf met haar arpeggio gitaarspel en Brian Mitchell voegt spaarzaam en subtiel toetsenwerk toe aan 'Flower/ Weed'. Op haar video staat de zangeres alleen met haar akoestische gitaar in een koud sneeuwlandschap. De eerste single 'Silver Lining' is het volgende nummer op het album. Het is een optimistisch en vloeiend country/pop nummer met een aanstekelijke melodie. De hoopvolle romanticus Emily zingt hier over een perfecte wereld, waarin we alles zouden hebben, de kers en de taart. Op het einde is er spijtig genoeg alleen maar de lekkere taart die overblijft. 'Turn Around' en 'New Feelin'' zijn  prachtige ballades met heerlijk gitaarwerk van Hugh Pool en Emily Frembgen. De zangeres klinkt hier heel volwassen.

 

 

 

 

 

'Hometown' is een swingend en heel dansbaar country nummer met een aanstekelige treinbeat, waarin Emily vertelt over allerlei personages die ze al tegenkwam in de steden waar ze al woonde. Emily maakt hier nogmaals schitterend gebruik van de mondharmonica. Het album wordt afgesloten met de heerlijke, pianogedreven ballade 'He Held Onto Me'. Het heeft een onverwachte openingszin, namelijk: Hij hield me 's morgens vast en dat zal hij nooit meer doen. Naar het einde toe voegt Emily of Hugh Pool nog prachtige slide geluiden aan het nummer toe. Emily Frembgen heeft een prachtige stem, die ze heel goed weet te gebruiken. Bovendien is ze een goede songwriter. 'It's Me Or The Dog' van Emily Frembgen is een aangenaam album. (7/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Butterfly

02. Changes

03. Sad Affair

04. Flower/ Weed

05. Silver Lining

06. Turn Around

07. New Feelin'

08. Hometown

09. He Held Onto Me

 

Emily Prembgen: Zang, gitaar, mondharmonica op 3 en 8

Keith Robinson: Drums

Charles Dechants: Bas

Brian Mitchell: Toetsen op 3 en 9

Hugh Pool: Pedalsteel gitaar, gitaar