DYNAMITE BLUES BAND – MEDICINE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Begin 2014 ontstond er een nieuwe blues band in Nederland die overal positieve respons kreeg, namelijk Dynamite Blues Band. Hoewel echt nieuw waren ze ook weer niet, want drie van de vier bandleden verdienden hun sporen bij het succesrijke Big Blind. Deze laatste band werd in 2006 opgericht in de badplaats Noordwijk. Hun muziek was vooral beïnvloedt door acts als Howlin' Wolf, The Vaughan Brothers, The Red Devils en The Hoax. Maar na een tijdje legden ze eigen accenten, ze wilden de blues laten rocken. Ze kregen een platencontract bij Cool Buzz, de thuishaven voor roots en blues muziek. Einde 2007 verscheen hun debuutalbum 'Dressed To Win' en dat was meteen een schot in de roos. Het album kreeg overal lovende recensies. De aanvragen voor concerten stroomden binnen en ook op de grote festivals waren ze graag gezien. Zo stonden ze op Bluesrock Tegelen en Ribs & Blues in Nederland en in België stonden ze op het Blues Festival in Peer. In mei 2009 verscheen hun tweede album 'Circus Left Town', maar een goed jaar later, augustus 2010 besloot de band om te stoppen. In 2013 kregen de leden van Big Blind een invitatie om te komen spelen op een festival in de Azoren. Wesley van Werkhoven, JJ van Duijn en Niels Duindam zagen dat wel zitten en besloten op die invitatie in te gaan. Bassist Dirk van Duijn werd gepasseerd en vervangen door Peter Rotteveel. Eerst werd gedacht aan Renzo van Leeuwen maar die kon door omstandigheden niet mee. Onder de naam Dynamite Blues Band speelden ze daar in de Azoren een schitterend optreden. De jongens hadden de smaak terug te pakken en besloten om onder deze nieuwe naam verder te gaan. Op bas werd Peter vervangen door Renzo. Er werden nieuwe songs geschreven en begin 2014 trok het viertal naar de IJland Studio in Amsterdam om hun debuutalbum op te nemen en het resultaat was begin september 2014 te koop. In september 2016 verscheen de opvolger 'Kill Me With Your Love'. Op hun tweede album was er nog meer variatie in hun muziek door gebruik te maken van blazers. De muziek was ook meer volwassen geworden, gelukkig zonder verlies van de energie en het plezier, want deze twee factoren zullen altijd belangrijk blijven in de muziek van Dynamite Blues Band. In 2018 won Dynamite Blues Band de Dutch Blues Challenge en op de European Blues Challenge 2019 in Portugal behaalde de band de derde plaats. Dat succes ging verder in de zomer van 2019, waar de naam van Dynamite Blues Band op heel wat Festival affiches prijkte. Voortbordurend op deze geweldige tijd, brengt de band op 22 november hun derde en langverwachte album uit. Er staan twaalf originele nummers op 'Medicine'. Onder invloed van de meest uiteenlopende genres blijft de band trouw aan hun blueswortels. Het recept is een gevaarlijke mix van rauwe kracht, hoge energie en old skool songwriting.

 

 

 

 

 

 

In de rauwe, stampende opener 'Double Barrel Shotgun' neemt Dynamite Blues Band ons mee naar de swampy moerassen rond de Mississippi. Drummer Jan Aandewiel en bassist Renzo van Leeuwen zorgen voor de verschroeiende en stompende groove. Gitarist JJ Van Duijn bepaalt met zijn sterke steeds weerkerende gitaar riff de sound van het nummer en frontman Wesley van Werkhoven voegt aan dat medicijn nog wat opdwepend en opwindend mondharmonicawerk toe. 'Double Barrel Shotgun' is een sterke opener die meteen iedereen wakker schudt. Wesley trekt op zijn bluesharp de titeltrack 'Medicine' op gang. Het gaspedaal is voor deze verschroeiende song wat dieper ingedrukt en JJ van Duijn en Wesley van Werkhoven gaan geweldig tekeer op hun gitaar en harp. 'Medicine' is zeker een nummer dat tijdens de concerten van Dynamite Blues Band voor heel wat ambiance zal zorgen. De blues wordt even aan de kant gezet voor de onvervalste rocker 'Take It All', een erg dansbaar nummer waarin de danslustigen zeker de weg naar de dansvloer zullen vinden. Het nog geen drie minuten durende 'Take It All' heeft alles wat een goede rock'n roll song moet bezitten. Kort en krachtig, zoals een autodeur die dicht geslagen wordt zei John Fogerty, daar ooit over. Er wordt gas terug genomen voor het rauwe en dreigende 'Messed It Up', een nummer dat instrumentaal erg knap in elkaar steekt. Wesley weet het op zijn eigen kenmerkende wijze te zingen en met zijn gruizige harp solo blijft hij perfect in de sfeer van het nummer.

 

 

 

 

 

 

De wervelwind 'Misery Train' is een tornado die voorbij raast, hij stopt nergens voor en neemt alles mee wat hij onderweg tegenkomt. Hij verdwijnt even onverwacht als hij opgekomen is. Deze 'Misery Train' duurt maar een goede twee minuten, maar er gaat wel een grote hoeveelheid rauwe brutale kracht uit van deze song. Gelukkig kan je met de bluesballade 'My Baby Left Me' even op adem komen. Met pijn in zijn stem zingt Wesley, dat zijn meisje hem verlaten heeft voor een rijkere man. De uitstekende splijtende snarensolo van JJ van Duijn geeft perfect de snijdende hartpijn van Wesley weer. 'I Still Don't Know' is weer een erg rauw, maar lekker groovend nummer. Met een energieke en gruizige harpsolo drukt Wesley zijn stempel op het nummer. Daarna worden alle registers open getrokken voor het uptempo nummer 'Can't Stop'. Met energiek slagwerk zorgt drummer Jan Aandewiel voor het opwindende boogie ritme en de lekker pulserende baslijn van Renzo van Leeuwen zorgt voor de heerlijke groove. De snarensolo van JJ van Duijn kan nogmaals bekoren en hetzelfde kan gezegd worden van de harpsolo van frontman Wesley. 'Can't Stop' is weer een uitstekend nummer om de beentjes in de lucht te gooien.

 

 

 

 

 

Qua sfeer en stijl ligt 'Pull The Trigger' in het verlengde van het eerder vermelde 'Messed It Up'. Ook hier hebben we die dreigende sfeer, maar nu is het JJ die met een splijtende snarensolo indruk maakt. Met dwingend en strak slagwerk bepaalt drummer Jan Aandewiel het ritme voor 'Shizophenic', een nummer dat wat sfeer en geluid betreft een beetje de vreemde eend in de bijt is op dit album. Met 'Fast train To Nowhere' worden alle remmen weer losgegooid en gaat het kwartet weer waanzinnig tekeer. Ook hier telt het gezegde kort en krachtig, want het nummer duurt amper honderdvijftig seconden. 'Fast To Nowhere' heeft een verschroeiende groove en Wesley van Werkhoven gaat met zijn bluesharp solo helemaal mee in die waanzinnige groove. Het album wordt rustig en sober afgesloten met 'This Ain't Goodbye'. Met 'Medicine' heeft Dynamite Blues Band weer een prima album klaar. De vele fans van de band zullen dit album zeker omarmen en naar mijn gevoel gaat het Nederlandse kwartet met dit album hun fanbase zeker nog wat vergroten. 'Medicine' is voor mij het beste album dat Dynamite Blues Band al gemaakt heeft. Wie deze Nederlanse band live aan het werk wil zien en horen zal naar Nederland moeten, want momenteel staan er geen Belgische concerten op hun agenda. De CD release show vindt op 23 november plaats in Ex-Voto in Voorhout, verder is de band te gast op 6 december in Theater Het Voorhuys in Emmeloord, op 11 december bij Radio Bluesmoose in Groesbeek en op 12 januari in The Shack in Oude Meer. (8/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Double Barrel Shotgun

02. Medicine

03. Take It All

04. Messed It Up

05. Misery Train

06. My Baby Left Me

07. I Still Don’t Know

08. Can’t Stop

09. Pull the Trigger

10. Schizophrenic

11. Fast Track to Nowhere

12. This Ain’t Goodbye

 

 

 

Wesley van Werkhoven: zang, harp

JJ van Duijn: gitaar

Renzo van Leeuwen: bas

Jan Aandewiel: drums