RICK ESTRIN & THE NIGHTCATS - GROOVIN' IN GREASELAND

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Frontman Rick Estrin werd in 1949 geboren in San Francisco en werd verliefd op de blues muziek toen zijn oudere zus hem op twaalfjarige leeftijd liet kennismaken met Ray Charles zijn 'The Genius Sings The Blues'. Op vijftienjarige leeftijd begon hij mondharmonica te spelen en op zijn achttiende was Rick Estrin een professioneel muzikant. Zijn voornaamste muzikale inspiratiebronnen waren Sonny Boy Williamson II, Little Walter Jacobs en Baby Boy Warren. Op zijn negentiende verhuisde Rick Estrin naar Chicago en werkte er met bluesmuzikanten Sam Lay, Johnny Little John, Eddie Taylor en Johnny Young. In 1973 ontmoette Rick gitarist Charlie Baty en ze richtten Little Charlie & The Nightcats op. Estrin speelde dertig jaar lang bij Little Charlie & The Nightcats en trad overal in de wereld op. Ze werden vier keer genomineerd als beste band op de Blues Music Awards. In 2008 ging Baty op tournee zonder Rick en de band. Rick richtte op zijn beurt Rick Estrin & The Nightcats op met de voormalige Nightcats leden J. Hansen en Lorenzo Farell. Als gitarist werd Kid Andersen aangetrokken. Een jaar later verscheen hun eerste album 'Twisted' bij Alligator Records. Daarna was het drie jaar wachten op de opvolger 'One Wrong Turn'. Op 18 augustus van dit jaar verscheen hun vijfde album 'Groovin' In Greaseland', met daarop dertien songs, waarvan de meeste nummers door Rick Estrin geschreven werden.

 

 

 

 

 

 

Het  album 'Groovin' In Greaseland' opent met de swingende shuffle 'The Blues Ain't Going Nowhere', waarin Rick al meteen uitpakt met uitstekend blaas en zuigwerk op zijn mondharmonica. Ook Kid Andersen en Lorenzo Farrell spelen meteen een hoofdrol, de eerste met pittig snarenwerk en de laatste met knap werk op de toetsen. De lopende baslijn van Jerry Jemmot zorgt voor de lekkere groove. Dat Estrin terug open staat voor een nieuwe relatie horen we in het erg dansbare 'Looking For A Woman'. De frontman is weer weergaloos en expressief aanwezig op de bluesharp. Instrumentaal is het in 'Looking For A Woman' genieten van de instrumentale virtuositeit van Rick, Kid, Lorenzo en Alex. Het album blijft erg dansbaar met 'Dissed Again', dat gaat over Rick zijn strijd voor sociale erkenning. Dit is pure rock'n roll uit de beginperiode van dit nog steeds populaire muziekgenre. 'Dissed Again' is een nummer dat zo uit de musical 'Grease' met John Travolta kon komen. Met 'Tender Hearted' komen we bij de eerste ballade op het album terecht. Het nummer heeft een mysterieus voodoo gevoel. Lorenzo Farrell zorgt op de toetsen voor een perfecte basis waarop Kid uitpakt met een uitstekende surf solo op gitaar en mondharmonica tovenaar Rick Estrin laat zijn creativiteit de vrije loop. Met het instrumentale 'MWAH!' krijgen we een eerbetoon aan wijlen Lonnie Mack. Kid Andersen weet perfect hetzelfde geluid als Lonnie te creëren met zijn six string. Voeg daarbij het fantastisch toetsenwerk van Lorenzo Farrell, het opwindend slagwerk van Alex Pettersen en vooral de weergaloze sax solo van Nancy Wright en je komt tot een instrumentaal pareltje dat thuishoort bij nummers als 'Wipe Out'. Met de stampende Chicago blues shuffle 'I Ain't All That' keren Rick Estrin & The Nightcats terug naar de klassieke blues van Chicago, één van de hoofdsteden van de blues muziek. Rick bespeelt de bluesharp met veel reverb, terwijl Lorenzo met levendig en vlug toetsenwerk het nummer opfleurt. Rick Estrin weet de trieste blues ballade 'Another Lonesome Day' met heel veel emotie te zingen. Met zijn geweldige frasering op de bluesharp slaagt Rick er in om samen met het gevoelvolle gitaarwerk van Kid Andersen extra lagen van verdriet en pijn toe te voegen aan dit trieste nummer. Zowel Rick als Estrin weten meer te zeggen met de noten die ze weglaten, dan andere muzikanten weten over te brengen met vingervlugge lange solo's.

 

 

 

 

 

 

'Hands In Time' is een swingende blues shuffle in de stijl van de jaren zestig, waarin elk lid van de band instrumentaal weer uitgebreid aan bod komt zonder te overheersen. Met roffelend slagwerk verzorgt Alex Pettersen de intro van het door Lorenzo Farrell geschreven 'Cool Shaw', een instrumentaal nummer waarin toetsenist Lorenzo Farell, gitarist Kid Andersen en mondharmonicaspeler Rick Estrin andermaal hun klasse kunnen etaleren en wees maar zeker dat deze heren weer weten te imponeren. 'Big Money' gaat over mensen met een grote bankrekening, maar die verder niets betekenen. Lorenzo is uitdrukkelijk aanwezig op de Wurlitzer. Bovendien krijgt de toetsenist nog hulp van Jim Pugh op de elektrische piano. Dankzij de blazers Terry Hanck en John Halbleib heeft deze 'Big Money' een groot soul gehalte. 'Hot In Here' is een mix van boogie, blues en swing met de unieke humoristische zang van Estrin. Alle muzikanten krijgen hier nogmaals een moment om hun klasse in de schijnwerpers te plaatsen. 'Living Hand To Mouth' verscheen al eerder tijdens Rick zijn periode bij Little Charlie & The Nightcats. Het verhaal van dit nummer is misschien wel het levensverhaal van Rick die in zijn begin periode zijn brood verdiende in kleinere blues clubs. Afsluiten doen Rick Estrin & The Nightcats met het instrumentale 'So Long (For Jay P.)', een eerbetoon aan bassist Jay Peterson, de vroegere bassist van The Nightcats, die eerder dit jaar overleed. Dit derde instrumentale nummer betekent geen gebrek aan ideeën, maar komt er omdat deze band hun instrumenten op een unieke wijze kunnen laten praten en gevoelens overbrengen. Dat is meteen ook één van de grootste troeven van Rick Estrin & The Nightcats. Rick Estrin laat nogmaals horen dat hij één van de beste mondharmonicaspelers van zijn generatie is. Voor de fans is 'Groovin' In Greaseland' een enorme aanrader, maar ook voor de mensen die Rick Estrin, Kid Andersen, Lorenzo Farrell en Alex Petersen nog niet kennen is dit album een aanrader om kennis te maken met deze fantastische muzikanten. (8/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. The Blues Ain’t Going Nowhere

02. Looking For A Woman

03. Dissed Again

04. Tender Hearted

05. MWAH!

06. I Ain’t All That

07. Another Lonesome Day

08. Hands Of Time

09. Cool Slaw

10. Big Money

11. Hot In Here

12. Living Hand To Mouth

13. So Long(for Jay P.)

 

 

Rick Estrin: vocals & harmonica

Kid Anderson: guitar

Lorenzo Farrell: keyboards

Alex Pettersen: drums