Vier jaar geleden was Arquettes één van vele beloftevolle bands in dit land. Iedereen prees het debuut Wave On en er was zelfs een hilarisch videoclipje waarin je allerlei bekende Gentse politici gekke toeren zag uithalen. Maar het mocht niet baten, ondanks het succes voelde oprichter Koen Wijnant zich niet goed in zijn vel met zijn geesteskind. De muziek op Wave On was voor Koen veel te elektronisch en stilaan viel de band uiteen. Toegegeven, jarenlang hebben we gedacht wellicht nooit nog van deze Gentse band te horen. En dan gebeurt er plots dit: een nieuwe cd (met jawel, een zo goed als nieuwe line-up).

 

Eerlijkheidshalve blijft het ons een raadsel waarom Koen alsnog voor de naam Arquettes koos (wellicht de liefde), want hij is zowat het enige die overblijft van de band die je op Wave On kon horen, en ook qua stijl heeft men het over een andere boeg gegooid. Koen is een gitaarjongen met roots in de Amerikaanse indierock van de jaren 90 en dat hoor je deze keer wel! Op deze cd prijken tien songs die weliswaar allemaal uit hetzelfde hout zijn gesneden, en toch stuk voor stuk verschillend zijn.

 

Met opener Stay Around is het meteen raak: een noisy intro, een meezingbaar refrein met een hoog Beatles-gehalte, aangevuld met heerlijke feedbackgitaartjes waarin je zowel Dinosaur Jnr. als Slowdive hoort. Grappig, maar I Don’t Need klinkt verdraaid veel op Teenage Fan Club en is minstens even aanstekelijk als hun grote hit Starsign. Tja, misschien zijn Teenage Fan Club, of zo je wil The Posies, de referentie die je moet gebruiken als je het over de nieuwe Arquettes hebt. Een nieuwe richting, zo veel is zeker, maar Yiss Yiss klinkt als een groep die er ontzettend veel zin in heeft, en dat zorgt voor een cd die steeds maar om de herhaaltoets smeekt.

 

(7,5 op 10)

 

ENGLISH VERSION