WILLIE J LAWS JR. - TOO MUCH BLUES

Album Review

Album: 
WILLIE J LAWS JR. - TOO MUCH BLUES
Artist: 
Willie J Laws Jr.
Record Label: 
Pilot lLght Records
Style: 
Soulvolle Texas Blues, Funky blues
Date: 
23/06/2023
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
WILLIE J LAWS JR. - TOO MUCH BLUES
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Amerikaan Willie J Laws Jr. is een Texaanse gitarist, zanger en songschrijver. Zijn grote voorbeelden zijn T-Bone Walker, Lightning Hopkins, Albert King en vele anderen. De muziek van Willie J Laws Jr. is echte Texas soul,  vermengd met klassieke R&B, country, blues en funk. Willie heeft nationaal en internationaal opgetreden, waaronder twee tournees door Rusland, op uitnodiging van het Amerikaanse consulaat in Sint-Petersburg. Willie J Laws Jr. en zijn band waren ooit de huisband in The House Of The Blues in Mandalay Bay in Las Vegas en Margerita In New Orleans. In 2011 wonnen ze de Mass Blues Society Challenge, waardoor ze in 2012 naar de International Blues Challenge in Memphis mochten. Daar geraakten ze tot in de halve finale  en wonnen de Beale St Kings Award. In 2015 en 2016 werd Willie J Laws Jr. genomineerd als Beste Blues Act op de New England Music Awards en op de Boston Music Awards. In 2018 verscheen het sterke album 'Black Maria' en in 2021 bracht Willie J Laws JR. nog een drietal singles uit. Sinds 23 juni 2023 ligt zijn nieuwste album 'Too Much Blues' in de winkelrekken. Het telt twaalf songs, waarvan er acht door Willie J Laws Jr. werden geschreven. 'Love Before You Die' schreef Willie samen met Osi Brathwaite en de overige drie songs werden geschreven door Willie Dixon, Ron Isley en Bruce Mattson. 
 
 
 
 
 
 
Het album opent met de mooie soulvolle bluesballade 'Regl' Ol' Blues'. Brooks Milgate draagt de melodie met zijn warme orgelklanken en saxofonist Erik Lawrence  blaast de nodige soul in deze melodieuze ballade. Willie J Laws Jr. heeft een prachtige, soulvolle stem en hij brengt 'Regl' Ol' Blues' met veel gevoel. Niet alleen uit zijn stem klinkt veel gevoel, ook het sublieme, fijne gitaarwerk wordt met veel gevoel en klasse gebracht. In 'Regl' Ol' Blues' verwijst Willie naar zijn idolen BB King en Bobby Blue Band. Het is een song die perfect in een setlist van deze twee heren zou gepast hebben. Het blijft soulvol in het vloeiende 'Better Of Blue', waarin Willie andermaal schittert met zijn prachtige, soulvolle stem en zijn fijn en gevoelvol gitaarwerk. Velen onder ons zullen al dikwijls het onderwerp van volgende song ondervonden hebben, want het gaat over vast zitten in het verkeer. Voor 'Stuck In Traffic' heeft Willie J Laws Jr. een scheutje funk toegevoegd aan zijn heerlijke Texas soul muziek. Dave Johnson schittert met een diepe funky baslijn en toetsenist Brooks Milgate kleurt het nummer met een jazzy getinte solo op de keyboards. Met dit soort muziek in je auto is het in ieder geval minder erg om in de file te staan. 
 
 
 
 
 
 
In het funky 'Getcha' Knee Of My Neck' klaagt Willie J Laws Jr. de harde aanpak van de politie in de USA aan. Met saxofonist Erik Lawrence en trompettist Mark Berney zijn de blazers het hele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig. Met hun zwoele, soulvolle stemmen geven de backing zangeressen Siobhan Magness en Amalia Ververis 'Getcha Knee Of My Neck' nog een extra touch. In het vloeiende 'Love Before You Die' weet Willie zijn verhaal weer heel overtuigend te brengen. Hij strooit het gehele nummer gretig rond met prachtige, melodieuze gitaarvullingen. Willie J Laws Jr. maakt een eigenzinnige funky versie van de Muddy Waters cover 'I Want To Be Loved'. Deze klassieker werd geschreven door Willie Dixon. In Willie's versie is het intens genieten van het samenspel tussen de funky baslijn van Dave Johnson en het uitstekende gitaar en orgelwerk van Willie J Laws Jr. en Brooks Milgate. Voor mij is het Chicago blues begeesterde 'Sorry Charlie' één van de hoogtepunten op het album. Met strak slagwerk bepaalt drummer Justin Blackburn het tempo van 'Sorry Charlie'. Mike Machaby schittert het gehele nummer met zijn heerlijke steel gitaar klanken en ook het fantastische mondharmonicawerk van Jerry Portnoy is een lust voor het oor.
 
 
 
 
 
 
De titeltrack 'Too Much Blues' is een soulvolle ballade. Brooks Milgate draagt de melodie met zijn warme orgelklanken en de diepe baslijn van Dave Johnson is het kloppend hart van 'Too Much Blues'. Willie zingt het nummer weer heel overtuigend en met een knappe snarensolo maakt hij het nummer helemaal af. Willie J Laws Jr. etaleert andermaal zijn klasse als gitarist in het funky bluesnummer 'You Don't Love Me (U Love What I Do).  'Ain't Going To Texas' is een politiek getint nummer. Dit piano gedreven nummer is een mix van Delta blues en Chicago blues, met schitterend gitaarwerk van Willie J Laws Jr., knap slidewerk van Paul Nelson en een sublieme Mike Machaby op de steel gitaar. In het opwindende 'The Right' roept Willie de mensen op om op te komen voor hun rechten en te protesteren tegen de huidige politieke leiders. Instrumentaal is het genieten van het wervelend toetsenwerk van Brooks Milgate. Het album wordt afgesloten met een uitstekende versie van 'Who's That Lady' een hit van The Isley Brothers uit 1973. Ook hier is het weer genieten van de prachtige, soulvolle stem van Willie J Laws Jr.. 'Too Much Blues' is een meer dan uitstekend album geworden. Willie J Laws Jr. heeft een geweldig mooie stem en is een fantastische gitarist en songwriter. 'Too Much Blues' is een album dat een groot publiek kan bereiken en zo misschien kan zorgen voor een internationale doorbraak van Willie J Laws Jr.. (8,5/10)
 
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
 
01. Regl’ Ol’ Blues
02. Better Off Blue
03. Stuck In Traffic
04. Getcha’ Knee Off My Neck
05. Love Before You Die
06. I Want To Be Loved
07. Sorry Charlie
08. Too Much Blues
09. You Don’t Love Me (U Love What I Do)
10. Ain’t Going To Texas
11. The Right
12. Who’s That Lady?
 
 
Willi J Laws Jr.: Lead en ritme gitaar , zang
Dave Johnson: Bas
Brooks Milgate: Keyboards, piano, orgel en synth. strijkers
Justin Blackburn: Drums en percussie
Erik Lawrence: Saxofoon (1 en 4)
Mark Berney: Trompet (4)
Mike Machaby: Steel gitaar (10)
Siobhan Magness: Backing vocals (4 en 12)
Amalia Ververis: Backing vocals (4 en 12)
Gastmuzikanten
Jerry Portnoy: Mondharmonica
Paul Nelson: Slide gitaar