WENTUS BLUES BAND WITH DUKE ROBILLARD - TOO MUCH MUSTARD!

Album Review

Album: 
WENTUS BLUES BAND WITH DUKE ROBILLARD - TOO MUCH MUSTARD!
Artist: 
Wentus Blues Band with Duke Robillard
Record Label: 
Ramasound Records
Style: 
Blues, Rock, Pop, Bluesrock
Date: 
13/09/2019
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
WENTUS BLUES BAND WITH DUKE ROBILLARD - TOO MUCH MUSTARD!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Wentus Blues Band is in 1986 opgericht in Kokkola in Midden Finland. De meeste mensen associëren de bluesmuziek met de stomende bayous van Louisiana en de katoenvelden van Mississippi, maar er is ook een bloeiende bluesscène in Scandinavië. De Finse band Wentus Blues Band is één van de vele blues/ bluesrock bands uit het Noorden van Europa. Wentus Blues Band heeft een reputatie opgebouwd als de hardst werkende band in Scandinavië en speelt ongeveer honderdvijftig optredens per jaar. De Wentus Blues Band heeft in zeventien verschillende landen getourd, tien albums uitgebracht, verschillende tv-shows gedaan, headliner geweest op festivals en met veel geweldige bluesmannen getourd. Verwacht explosieve blues en hectische ritmes en blues, gespeeld met relaxte stijl. De band heeft meer dan 2500 concerten gegeven op festivals en clubs in Engeland, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, de Benelux landen, Italië, Frankrijk, Denemarken, Noorwegen, Zweden, Finland en de Faeröer eilanden. Op dertien september verscheen hun nieuwe album 'Too Much Mustard!'. Het album werd opgenomen in de Lake West Recording studios in Rhode Island in de USA. Producer van het album is Duke Robillard, die zelf ook gitaar speelt op het album. Het album bestaat voor de helft uit originele songs die door de Wentus Blues Band geschreven zijn. Verder zijn er 'She Made My Mind' en 'Passionate Kiss', twee nummers uit vroegere albums van Robillard. De rest zijn covers van Lazy Lester, Holmes Brothers, Tom Waits, Robert Johnson en Leonard Cohen.
 
 
 
 
 
De Wentus Blues Band openen hun nieuwe album met het swingende, gospel getinte 'Stayed At The Party', een cover van The Holmes Brothers. Natuurlijk heeft de Finse band haar eigen accenten aan het nummer toegevoegd. Zo schittert toetsenist Pekka Gröhn het gehele nummer door met zijn frivool barrelhouse pianospel en hij zet de kers op de taart met een vingervlugge piano solo. Hoewel Juho Kinaret in de eerste zin zingt dat hij wat lang op het feestje is gebleven, klinken hij en de band erg levendig. De Wentus Blues Band neemt wat gas terug voor de Tom Waits cover '2:19', waarin de Finse band heel dicht bij de originele versie blijft. Met een rauwe stem, die verwijst naar het stemgeluid van Tom Waits, vertelt Juho Kinaret het verhaal van zijn geliefde die hem door zijn eigen schuld verlaat en vertrekt met de trein van 2:19. Drummer Daniel Hjerppe en bassist Robban Hagnäs zorgen voor een knappe Latijnse groove en toetsenist Pekka Gröhn schittert deze keer op het Hammond en ook deze keer speelt hij zich in de kijker met een prachtige Hammond solo. Ook de fijne gitaarsolo van Niko Riippa of Duke Robillard kan erg bekoren. Door toevoeging van een piano en een mondharmonica zetten ze 'Judgement Day', een cover van blues legende Robert Johnson helemaal naar hun hand. De versie van de Wentus Blues Band heeft een lekker strakke groove en klinkt veel rauwer dan het origineel. Ook het gitaarwerk is weer van uitstekende kwaliteit. Toch kan deze versie me niet echt bekoren. Een verrassende cover is zeker 'First We Take Manhattan' van Leonard Cohen. De Finse band maakt er een zoete poppy versie van, waardoor hun versie een meer ontspannen sfeer creëert dan de originele versie. Het bluesy gitaarwerk van Duke en Niko past perfect in dit nummer en geeft het een extra touch.
 
 
 
 
 
 
Na vijf covers krijgen we, met het door Robban Hagnäs geschreven 'She's A Killer Hot Blonde', het eerste eigen nummer. Pure rock'n roll die ons terug naar de jaren zestig slingert. Drummer Daniel Hjerppe en bassist Robban Hagnäs zorgen voor een heerlijk stuwende groove, waarop de gitaristen Duke Robillard en Niko Riippa zich volledig kunnen uitleven op hun sixstring. Met uitstekend barrelhouse pianospel is Pekka Gröhn weer het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig. Het stomende en rockende 'She's A Killer Hot Blonde' is één van de beste nummers op het album. Het tweede eigen nummer is de door warme Hammond klanken gedragen liefdesballade 'Right In Your Arms'. Juho Kinaret zingt het nummer met veel gevoel en passie en de intense en gevoelvolle snarensolo van Duke of Niko raakt je tot in de kleinste vezels van je lichaam. Duke Robillard schreef samen met Robban Hagnäs en Niko Riippa de instrumentale titeltrack 'Too Much Mustard!', een erg levendig en swingend nummer. Het is een nummer waarbij je onmogelijk kan blijven stilzitten en dat je naar de dansvloer zuigt. Het is wel spijtig dat het nog geen twee minuten duurt. Met priemend snarenwerk eisen gitaristen Duke Robillard en Niko Riippa hier de hoofdrollen op. 'She Made My Mind' is een ouder bluesy nummer van Duke Robillard, dat hij opnam voor zijn 'Rockin' Blues' album uit 1988. Met veel emotie en verdriet in zijn stem zingt Juho dat hij rondjes aan het lopen is terwijl hij steeds maar aan haar denkt. De priemende snarensolo drukt de vinger nog dieper in de wonde en toetsenist Pekka Gröhn neemt daarna erg knap over met een Hammond solo. De mondharmonica neemt de intro van 'I Hear You Knockin'', een nummer dat geschreven werd door J. Miller, voor zijn rekening. Instrumentaal is het in deze blues shuffle weer genieten van pianist Pekka Gröhn en van de pittige snarensolo van Niko of Duke.
 
 
 
 
 
 
Met de zeemzoete poppy ballade 'Miranda' en het meerstemmige slowtje 'Selma' sluipt de verveling toe. Gelukkig wordt het gaspedaal weer volledig ingedrukt voor het swingende 'You Got My Love', dat instrumentaal weer uitstekend gekruid wordt door het heerlijke toetsen en gitaarwerk van Pekka, Niko en Duke. Het blijft swingen in het door Chuck Willis geschreven 'Feel So Bad', met een indrukwekkende Pekka Gröhn in een hoofdrol. Op de piano neemt hij de intro voor zijn rekening en hij blijft het gehele nummer op een fantastische wijze uitdrukkelijk aanwezig op piano en Hammond. Natuurlijk mogen we in ons enthousiasme, de erg knappe gitaarsolo van Duke of Niko niet vergeten te vermelden. Wentus Blues Band gaan de soul weg op met de door de Hammond klanken gedragen ballade 'Where Have All The Songbirds Gone'. De zeemzoete backing vocals zorgen voor de vocale afwerking. Het album wordt afgesloten met de tweede Duke Robillard song 'Passionate Kiss'. Het nummer heeft een erg mooie opbouw en het is genieten van het knappe en opwindende slagwerk van Daniel Hjerppe. De versie van Wentus Blues Band heeft dankzij het uitstekend toetsenwerk van Pekka Gröhn een meer levendig geluid. 'Too Much Mustard!' van Wentus Blues Band With Duke Robillard is een aangenaam en gevarieerd album, met een paar echt sterke songs, maar spijtig genoeg ook een paar dieptepunten. Less is more is hier heel toepasselijk en naar mijn gevoel had de band beter een album met tien songs op de markt gebracht. 'Too Much Mustard!' is voor mij toch een aangename kennismaking geweest met de Finse band. (7/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. Stayed At The Party
02. 2:19
03. Judgement Day
04. First We Take Manhattan
05. She’s A Killer Hot Blonde
06. Right In Your Arms
07. Too Much Mustard!
08. She Made My Mind
09. I Hear You Knockin’
10. Miranda
11. You Got My Love
12. Selma
13. Feels So Bad
14. Where Have All The Songbirds Gone
15. Passionate Kiss
 
 
 
Bass guitar – Robban Hagnäs
Electric guitar – Niko Riippa
Electric guitar – Duke Robillard
Piano and Hammond organ – Pekka Gröhn
Vocals and percussion – Juho Kinaret
Drums and percussion – Daniel Hjerppe