VERONIQUE GAYOT – ANIMAL

Album Review

Album: 
VERONIQUE GAYOT – ANIMAL
Artist: 
Veronique Gayot
Record Label: 
Grand Cru Records
Style: 
Bluesrock, blues, rock
Date: 
18/06/2021
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
VERONIQUE GAYOT – ANIMAL
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Veronique Gayot is een Franse blues en rock zangeres uit Straatsburg. Ze heeft een unieke stem, die door duizenden wordt herkend. Haar stem draagt de expressiviteit van een wilde kat. Ze is sterk, gefocust en toch kwetsbaar. Ze zingt alsof dit ene leven niet genoeg is. Vanaf het tederste spinnen, over gevaarlijk sissen tot het wildste geschreeuw, ze gebruikt alle facetten van haar stem in al haar ongetemde wildheid. Haar stembereik varieert van de hoogste falsetto en geschreeuw tot de diepste tonen, die niet verwacht zouden worden van deze maar 1,55 meter grote vrouw. Veronique Gayot is een echte frontvrouw die duidelijk thuis is op het podium. Ze neemt tijdens haar concerten het publiek mee op een rollercoaster van emoties. In al haar authenticiteit en emotionele diepgang, oefent ze magie en macht uit over haar publiek die haar graag vergezellen op deze reis. Véronique Gayot is een echte artieste. Ze heeft nooit compromissen gemaakt. Natuurlijk viel deze vrouw niet plots uit de lucht. Ze heeft geleefd, gevierd en geleden. Ze voedde een kind op en ze zong in de schaduw van het succes in allerlei bands, maar ze heeft altijd duidelijk geweten waar ze naartoe wilde. Haar songs bewegen tussen blues, rock en ballads in de stijl van de vroege jaren zeventig, zonder afstand te doen van moderne geluiden. Samen met haar producer, gitarist Timo Gross, schreef ze acht nummers die handelen over de overvloed en afgronden van het leven. Die acht songs resulteerden samen met ''Not Alright' en 'Blessing Master Time' in het album 'Wildcat', dat op vijftien maart 2019 verscheen. Verleden maand verscheen haar nieuwe album 'Animal'. Er staan tien nieuwe en originele songs op het album. Alle songs werden geschreven door Veronique Gayot en Timo Gross. Dit duo bewees op het vorige album al dat ze een uitstekend songwriters duo zijn.
 
 
 
 
 
 
Het album opent met het broeierige en onheilspellende 'Wicked Shot'. Het is een heel aantrekkelijke, swampy bluesrocker. Een uitstekende baslijn en ritmisch vinger geknip zorgen voor de knappe intro. Eenmaal Veronique haar krachtige rauwe strot open trekt is het nummer helemaal vertrokken. De Mississippi Delta en de zonen en dochters van blueslegendes Muddy Waters en John Lee Hooker passeren de revue. De Wah Wah gestuurde gitaarsolo van Timo Gross past perfect in de onheilspellende sfeer van deze 'Wicked Shot'. Uitstekende opener. Het ritme gaat lichtjes de hoogte in voor de stuwende, rauwe bluesrocker 'Big Black Mama Style'. Het dwingende en strakke slagwerk van Olav Fendermann bepaalt het ritme en Timo Gross weet weer te bekoren met knap en gruizig gitaarwerk. Veronique zingt het nummer met veel overgave en tijdens de concerten zal het refrein ongetwijfeld luidkeels meegebruld worden door de fans. Met zijn warme Hammond B3 klanken draagt toetsenist Markus Lauer de melodie van de melodieuze slowblues 'In The Hand Of The Blues'. De uitstekende en gevoelvolle snarensol van gitarist Timo Gross zal zeker heel wat gitaarliefhebbers weten te bekoren. Veronique Gayot bewijst hier dat ze ook tragere en gevoelvolle nummers met veel passie en overgave kan brengen. 'In The Hand Of The Blues' is één van de beste nummers op het album.
 
 
 
 
 
 
De stuwende bluesshuffle 'Let's Go Crazy', zal zeker voor de nodige ambiance zorgen tijdens de live optredens van Veronique. Bassist Timo Gross en drummer Olav Fendermann zorgen voor een schitterende groove en gastmuzikant Paul Lassey haalt onweerstaanbaar uit op zijn mondharmonica. Veronique en haar band blijven verder rocken in het lekker groovende 'Love Is A Shelter'. De sterke steeds weerkerende gitaar riff van Timo Gross helpt de sound van 'Love Is A Shelter' bepalen. De dwingende basdrum van Olav Fendermann bepaalt het ritme van de titeltrack 'Animal'. Dit lekker groovende nummer kent halfweg een schitterende ritme en sfeerwisseling. Na dit moment haalt gitarist Timo Gross uit met een scheurende en verschroeiende snarensolo. In het gospel getinte bluesnummer 'Good Blues On The Radio' zoekt Veronique naar een goed bluesprogramma op de radio. De uitstekende backing vocals van Timo Gross versterken het gospel gevoel en Veronique weet het nummer weer heel energiek en vol overgave te brengen. Een ander hoogtepunt is de midtempo rocker 'No Second Hand Kind Of Woman'. Met een gruizige gitaar riff trekt Timo Gross op gang. Met haar rauwe en krachtige stem laat Veronique duidelijk horen dat ze geen soort tweedehands vrouw is. 
Het is onvoorstelbaar wat een rauwe power uit de strot van deze kleine frele zangeres komt. Top nummer.
 
 
 
 
 
 
Rauwe rock krijgen we ook in 'Easy Rider'. Het heeft een sterk en catchy meezing refrein. De prachtige ritmevertraging en sfeerwisseling halfweg geeft deze rauwe rocker nog een extra touch. Timo Gross haalt weer fantastisch uit op zijn sixstring en Veronique laat nogmaals horen dat ze een fantastische rockzangeres is. De Franse zangeres sluit haar nieuwe album af met het akoestische 'My Daddy Was A Sailor', waarin we een heel andere Veronique horen. Ze vertelt haar verhaal op een heel aangename wijze. Het akoestische gitaarwerk van Timo Gross zorgt voor de begeleiding. 'Animal' is meer dan een uitstekende opvolger voor Veroniques vorige album 'Wildcat'. 'Animal' is een voortreffelijk album van een fantastische zangeres. Haar rauwe en krachtige stem past perfect bij de songs die ze zingt. Veronique weet ook de nodige variatie te brengen in haar nummers. Haar muziek gaat van blues, over bluesrock naar pure rock. Veronique haar fanbase zal zeker weer uitbreiden met dit uitstekende album. (8/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. Wicked Shot
02. Big Black Mama Style
03. In the Hand Of The Blues
04. Let's Go Crazy
05. Love Is A Shelter
06. Animal
07. Good Blues On The Radio
08. No Second Hand Kind Of Woman
09. Easy Rider
10. My Daddy Was A Sailor
 
 
 
Veronique Gayot: Zang en backing vocals
Timo Gross: Gitaren, bas, keyboards en backing vocals
Olav Fendermann: Drums
Paul Lassey: Mondharmonica op #4
Markus Lauer: Hammond B3 op #3
Franz Eichberger: Drums op #3