TRICKLEBOLT – TRICKLEBOLT

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Sallandse rockformatie Tricklebolt werd in 2014 opgericht en speelde zich dadelijk in de kijker. In de wijde regio stonden ze op menig festival, zoals Stöppelhaene, Fields Of Joy, Dauwpop, Bevrijdingsfestival Overijssel, Dicky Woodstock, PedroPicoPop, Enschede Rocks en Hoogtevrees. Ze waren dat jaar ook de winnaars van de Wraak Van salland 2014. In 2015 stonden ze op het Eurosonic Festival en brachten ze hun tweede EP 'Dawn' uit. Ze mochten al openen voor King Of The World, DeWolff, Uriah Heep, The Brew en Golden Earring. Tricklebolt voert je met hun eigen, door de sound van de seventies geïnspireerde rocksongs terug naar de hoogtijdagen van Deep Purple, Uriah Heep, Led Zeppelin en Black Sabbath. Hun titelloze debuutalbum dat opgenomen en gemixt werd door Guido Aalbers verscheen op zes januari 2018 en het bevat twaalf eigen geschreven nummers.

 

 

 

 

 

 

Het jonge Nederlandse vijftal opent hun titelloze debuutalbum met het instrumentale, nog geen zeventig seconden durende 'Entering The Valley'. Dit korte nummer zou erg goed passen in een historische film waarin vroegere kasteelheren oorlog met elkaar maakten en op het moment dat hun troepen klaar stonden om de aanval in te zetten. De vallei is overwonnen en de troepen staan voor de poort en dan begint de verschroeiende tweede song 'Open The Gate'. Drummer Ymte Koekkoek en bassist Daan Pen zorgen voor een verwoestende groove in dit stevige rock nummer. Gitarist Tim Kampman en toetsenist Roy Scholten kruiden deze song met vlijmscherp en scheurend snarenwerk en wervelende Hammond klanken. Het gaspedaal wordt nog wat verder ingedrukt voor de headbanger 'High Trees', waarin toetsenist Roy Scholten zich weer helemaal in de kijker speelt op het Hammond. Sterk nummer dat bovendien goed gezongen wordt door zanger Bastiaan Pen, wiens stem gemaakt is voor dit soort muziek. Het wordt rustiger met de erg melodieuze songs 'Come Along' en 'I'll Drive', maar ook hier is de sound van de seventies duidelijk te horen in de muziek van Tricklebolt. 'I'll Drive' wordt gedragen door het fantastisch toetsenwerk van Roy Scholten en het heeft een erg sterk en meeslepend refrein. De roadrocker is 'N347 PT II' is de ideale metgezel wanneer je met de auto over de autosnelwegen raast met de volumeknop helemaal open. Op die momenten kan je geen beter gezelschap wensen dan de beukende drums, de stomende baslijn, wervelende Hammond klanken en de scheurende gitaar riffs van 'N347 PT II'. Met een knappe drum intro van Ymte Koekkoek wordt de rauwe rocker 'Dirt Roads' op gang getrokken. In deze song zingen de jongens dat 'Crosstown Traffic' van The Jimi Hendrix Experience, de enige traffic jam is die uit hun boxen knalt. Ymte speelt zich in deze heavy rocker nogmaals in de kijker met een korte opwindende drumsolo. Bastiaan Pen weet met zijn volle en krachtige stem weer te imponeren en Tim Kampman haalt nogmaals verschroeiend uit op de gitaar.

 

 

 

 

 

 

Met 'River' gaat Tricklebolt de psychedelische rock weg op en het toetsenwerk van Roy Scholten roept herinneringen op aan John Lord van Deep Purple. Het geweldige en verwoestende einde geeft het nummer nog een extra touch. In 'Dawn' vinden we invloeden terug van The Doors en daar hebben het Hammond van Roy en de zang van Bastiaan een groot aandeel in. Verder is het nogmaals genieten van het bulderende slagwerk van Ymte en het vlijmscherpe snarenwerk van Tim. Voor mij is 'White Women' één van de hoogtepunten van het album. Deze bijna vijf minuten durende rocker blijft elke seconde boeiend en daar spelen het aantrekkelijke refrein en de verschillende sfeerwisselingen een grote rol in. Op het moment dat deze song stil valt wordt ze op een erg knappe wijze terug op gang getrokken. Eerst met de basgitaar, daarna met een aanstekelijk orgel rustig terug opbouwend tot het nummer van het ene moment op het andere plots helemaal openbarst. Wat dan volgt is een heerlijke heavy mix van geluiden die ons terug naar het refrein brengen. Wie zich zou afvragen vanwaar de titel '1996' komt, kan ik wel helpen. Het is het geboortejaar van zanger Bastiaan Pen en in het refrein van deze beukende rocker raadt hij zijn ouders om hun zonen niet in een muziekband te laten spelen. Gelukkig hebben de ouders niet geluisterd naar hun zoon, want anders was er waarschijnlijk geen Tricklebolt geweest. Afsluiten doet de Nederlandse band op een speciale manier met 'The Wanderer'. In dit akoestisch nummer van een zwerver die van deur tot deur gaat om zijn verhaal te vertellen krijgen we een heel andere, intieme Tricklebolt te horen. Voor de liefhebbers van stevige rock met seventies invloeden is 'Tricklebolt' een echte aanrader. Wie de jongens live aan het werk wil zien, moet wel naar Duitsland of Nederland want in België staan geen optredens gepland. Op 1 maart spelen ze in Hedon in Zwolle, op 2 maart in Gigant te Apeldoorn, op 3 maart in Metropool in Hengelo en op 4 maart in De Pul te Uden. (7/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01. Entering The Valley (intro)

02. Open The Gate

03. High Trees

04. Come Along

05. N347 Pt.2

06. I’ll Drive

07. Dirt Roads

08. River

09. Dawn

10. White Women

11. 1996

12. The Wanderer

 

Bastiaan Pen: Vocals, Gitaar

Tim Kampman: Lead Guitar en backing Vocals

Roy Scholten: Hammond

Daan Pen: Bas

Ymte Koekkoek: Drums