TRAINMAN BLUES - SHADOWS AND SHAPES

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Trainman Blues is een duo project van de Ierse zanger/gitarist Richard Farrell en de Deense producer/bassist Laust 'Krudtmejer' Nielsen. Zwervend door de straten van Kopenhagen ontmoetten ze elkaar in de legendarische Mojo Blues Bar en begonnen ze eind 2016 samen te werken. Ze wilden beiden een halve eeuw terug in de muziekgeschiedenis gaan om muzikale inspiratie te vinden voor de muziek die ze zelf wilden maken. Deze muziek wilde het duo mengen met hun zelfgeschreven, moderne muziek en productie. Dat resulteerde in het titelloze debuutalbum dat in 2018 verscheen. Dat album werd goed ontvangen door critici en muziekliefhebbers en op Deense Blues Music Awards werd het verkozen als Beste album van 2018. In 2019 werden ze ook buiten Denemarken bekender door hun deelname aan European Blues Challenge 2019 in Ponta Delgada, Portugal. Op 25 maart 2021 verscheen met 'Shadows And Shapes' de opvolger van hun succesrijke debuutalbum. Voor hun nieuwe album omringde het duo zich met de beste muzikanten uit Kopenhagen. Drummers Thomas Crawfurd en Lars Heiberg Andersen, gitaristen Rune Hojmark, Ronni Boysen en Alain Apaloo, toetsenist Kristian Jørgensen, mondharmonicaspeler Peter Nande, zangeres Cecilia Andersen en saxofonist Yves Moffre zijn de negen muzikanten die op dit album samenwerkten met Richard Farrell en Laust 'Krudtmejer' Nielsen. Er staan twaalf originele songs op 'Shadows And Shapes' en die werden allemaal door Richard Farrell geschreven. Laust 'Krudtmejer' Nielsen schreef samen met Richard de arrangementen. Laust is tevens de producer van het album.

 

 

 

 

 

 

Trainman Blues opent hun nieuwe album met Losing Time', een erg aantrekkelijke blues song met een aanstekelig footstompin' ritme. Het heeft een knappe drumbeat en ook de uitstekende baslijn van Laust Nielsen kan me bekoren. Richard Farell beschikt over een goede en aangename stem en hij zingt 'Losing Time' met veel overtuiging. Backing zangeres Cecilia Andersen heeft een soulvolle stem en zij maakt het vocale gedeelte helemaal af. Het gruizige mondharmonica werk van Peter Nande geeft deze song een opwindende en extra touch. 'Can't Keep On Running' is een soulvolle ballade, waarin de stemmen van Richard en Cecilia herinneringen oproepen aan de Motown sound van de late jaren zestig. Ook hier is de baslijn van Laust Nielsen een genot om naar te luisteren. In 'Undivided Seer' blijft het soulvol, maar Richard en Laust voegen daar nog wat funk aan toe. De uitstekende ritmesectie zorgt voor een heerlijke funky groove, zoals we die kennen uit de muziek van grootmeester Prince.

 

 

 

 

 

Voor mezelf is 'Poor You' één van de hoogtepunten op dit album. Voor je het goed beseft ben je al aan het mee bewegen op het dansbaar en aanstekelig ritme van 'Poor You'. De Motown sound uit Detroit is weer sterk aanwezig in het soulvolle en melodieuze 'Better Everyday'. Het nummer wordt gekruid met pittige gitaar riffs van Rune Højmark en met prachtige saxofoon klanken van Yves Moffre. Dat de oude Zuidelijke blues van Leadbelly en consoorten een grote inspiratiebron vormen voor de muziek van Trainman Blues hoor je in de titeltrack 'Shadows And Shapes'. Het is een mix van swampy blues en gospel, waarin ik ook invloeden hoor van John Fogerty zijn 'Hundred And Ten In The Shade'. Het ritme gaat fors de hoogte in voor 'Trouble Mind'. Dit uptempo nummer heeft een knappe drumbeat en ook de levendige baslijn van Nielsen is weer van uitstekende kwaliteit. Het is het enige nummer waarin gitarist Alain Apaloo meespeelt. Hij laat een sterke indruk na en drukt met zijn prachtig slidewerk zijn stempel op de sound van 'Trouble Mind'.

 

 

 

 

 

 

 

Toetsenist Christian Jorgensen draagt de melodie van het soulvolle 'I'm Fire' met zijn warme orgelklanken en hij zet zelf de kers op de taart met een prachtige Wurlitzer solo. Ook gitarist Rune Højmark weet te bekoren met zijn erg knappe en gevoelvolle gitaar riffjes. Met meer dan zes minuten is 'Sing Your Own Song' het langste nummer op dit album. Trainman Blues weet elke seconde van dit lange nummer boeiend te houden. Het uitstekende percussiewerk van Thomas Crawfurd, de pittige snaren riffs van Ronni Boysen en de mooie baslijn van Laust zorgen voor het instrumentale luistergenot. Farell en Cecilia Andersen maken er samen een mooi vocaal verhaal van. Het catchy refrein zal tijdens de live concerten zeker en vast luidkeels worden meegezongen.  Er zit heel wat galm op de prachtige gitaarklanken van gitarist Ronni Boysen in het surf nummer 'Spice Of Life'.

 

 

 

 

 

 

Het trieste 'I Cried' is een blues worksong, die vol zit van originele blues invloeden uit de tijd dat de zwarte slaven nog op de katoenvelden werkten. Het wordt op een geweldige wijze gezongen door Richard Farell en de spookachtige backing vocals versterken de trieste sfeer nog meer. Het album wordt afgesloten met de mooie, melodieuze ballade 'Find My Wings', met een uitstekende Christian Jorgensen op toetsen. Voor wie net als Richard Farell en Laust 'Krudtmejer' Nielsen houdt van een vintage geluid in een modern kleedje zal zeer blij zijn met het album 'Shadows And Shapes'. Het zou me ook niet verwonderen mocht ook dit album een nominatie krijgen voor beste album van 2021 op de Deense Blues Awards, en wie weet weer bekroond worden met deze Award. 'Shadows And Shades' is een heel aangenaam en gevarieerd album, met vooral soul en blues muziek. (7,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01 Loosing Time 03:01

02 Can't Keep On Running 03:54

03 Undivided Seer 03:28

04 Poor You 02:35

05 Better Everyday 03:40

06 Shadows And Shapes 03:02

07 Troubled Mind 03:03

08 I'm Fire 03:58

09 Sing Your Own Song 06:16

10 Spice Of Life 03:33

11 I Cried 03:02

12 Find My Wings 03:47

 

 

Richard Farrell - Gitaar en zang

Laust 'Krudtmejer' Nielsen - Bas

Peter Nande - Mondharmonica op #1

Ronni Boysen - Gitaar op #2,9,10 en 12

Rune Højmark - Gitaar op #5 en 8

Thomas Crawfurd - Drums en percussie op #2,3,5,6,9 en 12

Lars Heiberg Andersen - Drums op #1,4,7,8 en 10

Christian Jørgensen - Keyboards op #8 en 12

Alain Apaloo - Slide gitaar op #7

Yves Moffre - Saxofoon op #5

Cecilia Andersen - Backing vocals op #1,2,5,9,11 en 12