TRACY K - WHAT'S THE RUSH

 

http://www.tracyk.ca/

 

https://www.facebook.com/tracy.mastaler

 

 

Als de Canadese Tracy K iets geleerd heeft in haar vijftigjarig bestaan en dertigjarige muziekcarrière, dan is het dat de dingen niet altijd gaan zoals ze gepland waren. Het leven gebeurt, kinderen gebeuren, een huwelijk en een echtscheiding gebeurt, een ernstige ziekte gebeurt, zelfs niet één maar twee keer in het geval van Tracy. Toch is deze muzikante nog steeds gelukkig in haar leven en is ze blij dat ze nog steeds kan en mag muziek maken. Het duurde tot 2000 eer Tracy haar debuutalbum 'Welcome To My Fantasy' mocht uitbrengen. Dankzij dat album kreeg ze heel wat optredens op blues, jazz en folk festivals, theater concerten en vrouwen in blues evenementen. Dat laatste bracht haar, dankzij een tournee in Canada, De Verenigde Staten en in de Caraïben. Toen ze in 20002 optrad op het Thunder Bay Festival, kende het publiek haar nauwelijks, maar haar optreden was zo een groot succes dat ze het jaar daarna opnieuw op de affiche stond. In 2004 verhuisde Tracy naar Thunder Bay. In 2007 verscheen haar tweede album 'Old, New, Borrowed & Blues', dat in verschillende competities genomineerd werd. In 2011 volgde dan het vijf sterren akoestisch album 'Canned Heat'. Tracy won tweemaal de regionale IBCM competitie en mocht zo tweemaal Thunder Bay vertegenwoordigen op de Internationale Blues Challenge in Memphis. In 2015 zetelde ze in Memphis als jury voor deze competitie. Tracy keerde terug naar Canada en ging in Manitoba wonen, waar ze in alle rust werkte aan het album 'What's The Rush' dat op 30 september verscheen. Dit blues album werd opgenomen in de vermaarde Bedside Studios in Winnipeg. Het is haar vierde album en het bevat acht nummers. Haar zang doet denken aan Bonnie Raitt en Koko Taylor. Haar sfeervolle melodieën zijn doorspekt met bluesy grooves. Alle songs op 'What's The Rush' werden geschreven door Tracy K, behalve 'I'm Guilty', dat door Randy Newman werd geschreven.

 

 

Tracy K opent haar nieuwe album 'What's The Rush' op spetterende wijze met het opdwepende 'Everybody Wants'. Zelf neemt Tracy, buiten de zang ook nog de mondharmonica voor haar rekening en de Canadese legt meteen haar hart en ziel in dat instrument. Jason Nowicki is constant en uitdrukkelijk aanwezig met verschroeiend gitaarwerk en met George Demeduk op drums en Vaughan Poyser op bas heeft Tracy een ritme sectie waar je een rots op kan bouwen. 'Everybody Wants' is een schitterende kennismaking met het album. De slide klanken die uit de dobro van Jamie 'Snakeman' Steinhoff komen, vormen de basis van het Delta blues nummer 'I Got The Honey'. De rauwe stem van Tracy komt hier erg goed tot haar recht. Dat Tracy van alle markten thuis is als songschrijfster is te horen in de erg mooie soulvolle ballade 'What Tomorrow Brings'. Leonard Show draagt het nummer met de warme klanken uit zijn orgel en Jason schittert nog maar eens op de gitaar met vlijmscherpe riffs, die erg in contrast zijn met de warme, breekbare stem van Tracy. Met 'Done Gone Wrong' vist Tracy in dezelfde vijver als 'What's Tomorrow Brings'. Tracy bevestigt dat ze over een sterke stem beschikt, maar het zijn vooral het fenomenale werk op de toetsen van Leonard 'Lewsh' Shaw, het scheurende gitaarwerk van Jason Nowicki en het verschroeiende blaas en zuigwerk van Tracy op haar bluesharp die het nummer naar een erg hoog niveau tillen. Prachtig nummer en het zou me niet verbazen dat Tracy met deze 'Done Gone Wrong' heel wat airplay zou krijgen op bepaalde radiozenders. De poppy ballade 'Indigo Heart' kan helemaal niet bekoren, gelukkig is er een heel mooie melodieuze solo van Terry Barnett die het nummer toch nog de moeite waard maakt. Gitarist Tony Desmarteau schreef de muziek en Tracy de tekst voor het jazz nummer 'Time Machine', dat ze ook brengen met hun tweetjes. De afsluiter'I'm Guilty' is een echt pareltje en dat is niet alleen de verdienste van Tracy. Randy Newman zijn aandeel is daar minstens even groot in, want hij schreef deze erg sterke song, die al ontelbare keren gecoverd werd. Je herinnert je zeker de versie van Bonnie Raitt nog. Tracy houdt het in haar versie sober, met alleen de akoestische gitaar van Jamie Steinhoff als begeleiding. De zangeres imponeert met haar rauwe stem en ook door haar ingetogen werk op haar mondharmonica. Tracy hoeft zich voor mij niet te haasten als ze elke keer zo'n prachtig album als 'What's The Rush' aflevert. (8/10)

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

Tracks:

01 Everybody Wants

02 I Got The Money

03 What Tomorrow Brings

04 Heartsrung

05 Done Gone Wrong

06 Indigo Heart

07 Time Machine

08 I’m Guilty