TOMMY CASTRO AND THE PAINKILLERS - METHOD TO MY MADNESS

Album Review

Album: 
TOMMY CASTRO AND THE PAINKILLERS - METHOD TO MY MADNESS
Artist: 
Tommy Castro & The Painkillers
Record Label: 
Alligator Records
Style: 
Bluesrock, Rock
Date: 
23/10/2015
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
TOMMY CASTRO AND THE PAINKILLERS - METHOD TO MY MADNESS
 
 
 
Tommy Castro werd geboren op 15 april 1955 in San Jose, Californië, Verenigde Staten en is een Amerikaanse blues, R & B en rock gitarist en zanger. Wanneer Tommy tien jaar werd begon hij gitaar te spelen. Hij was geïnspireerd door de elektrische blues, de Chicago blues, Soul, rock'n roll uit de jaren zestig en Southern rock. De sound van Tommy is steeds een mengeling geweest van deze muziek genres. Hij ontdekte ook het blues gitaar werk van Muddy Waters, BB King, Freddie King, Buddy Guy, Eric Clapton en Elmore James. In de jaren zeventig begon hij spelen bij bands uit de Bay area en in de late jaren tachtig werd hij lid van The Dynatones. In 1991 richtte hij de Tommy Castro Band op en zijn debuut album 'Exeption To The Rule' verscheen in 1996 bij Blind Pig Records. In het midden van de jaren negentig was de Tommy Castro Band, drie seizoenen de huisband op NBC Television Comedy Showcase, dat elke week miljoenen kijkers had. Met grote regelmaat bracht Castro een album uit op verschillende labels. In 2009 gaat hij naar Alligator Records en daar verscheen in datzelfde jaar nog 'Hard Believer', dat geweldig veel succes kent. In 2010 won hij vier Blues Music Awards van de Blues foundation, namelijk Blues Male Artist Of The Year, Contemporary Blues Album Of The Year, Best Band Of The Year en BB King Entertainer Of The Year. Deze laatste is de hoogste onderscheiding die een blues artiest kan ontvangen. In 2012 richtte hij Tommy Castro And The Painkillers op, een vier koppige band met gitaar, bas, drums en keyboards, maar zonder zijn strakke blazerssectie. Met 'Method To My Madness' probeert Tommy om zijn muziek terug te herleiden  naar de basis ingrediënten van blues en soul. De bedoeling was om het rauw te houden en om te proberen het live gevoel vast te leggen. Het album werd opgenomen in de Laughing Tiger Studio in San Rafael, Californië en geproduced door Tommy Castro zelf. Het is voor hem de eerste keer dat hij producer is en zijn bedoeling is om niet teveel te toveren met de knopjes, maar wel het onvervalste geluid van de band zo goed mogelijk te laten horen. 'Method To My Madness' bevat twaalf nummers, waarvan Tommy er tien schreef.
 
 
Het album opent met een typische Tommy Castro rocker. ‘Common Ground’ bevat een paar knappe gitaar riffs en het Hammond is op een erg mooie wijze aanwezig. Toetsenist Michael Emerson is ook in het swampy ‘Shine A Light’ nadrukkelijk aanwezig. Bowen Brown op drums en Randy McDonald op bas zorgen voor de opwindende en opzwepende groove. Tommy geeft het nummer nog wat extra glans door zijn schitterende stem en een paar spetterende riffs op zijn six string. Tommy Castro And The Painkillers blijven rocken dat het een lust is in de erg aangename titel track ‘Method To My Madness’. Ook hier zijn het weer de gitaar van Tommy en de wervelende toetsen van Michael die het nummer kleuren. De liefdevolle ballade ‘Died And Gone To Heaven’, bevat een vleugje soul en is een heerlijk rustpunt. Het nummer wordt met heel veel gevoel gezongen door Tommy. De gitaar en de toetsen vullen elkaar weer goed aan. Veel tijd om na te genieten van deze mooie ballade gunt Castro ons niet, want voor ‘Got A Lot’ wordt het gaspedaal volledig ingeduwd. Dit is pure rock’n roll waarin elke muzikant tot het uiterste gaat. We horen duidelijk John Lee Hooker invloeden in de ‘No Such Look’. De ritme sectie zorgt voor een shuffle groove met Latijnse inslag en ook de gitaar van Tommy doet aan Carlos Santana denken.
 
‘Two Hearts’ is ook een shuffle, maar dan wel van een heel ander genre, dit is eerder Texas bluesrock. Het pompende ritme en de uitstekende Michael Emerson op de toetsen zorgen voor de aangename melodie. Bowen Brown trekt met een drum intro ‘I’m Qualified’ op gang en even later is het Emerson die met een riff op de toetsen de definitieve start aangeeft. In de originele versie van Clarence Carter zijn de blazers heel bepalend, terwijl in Tommy Castro zijn versie de hele band voor het funky en het soul gevoel zorgt. Zonder twijfel een betere versie dan het origineel. ‘Ride’ speelt zich af in het psychedelisch wereldje. Het orgel doet denken aan The Doors en het geheel zit vol atmosferische geluiden. Het enige constante is het strakke eentonige ritme van het slagwerk. Joe Louis Walker schreef samen met Tommy Castro de ballade ‘Lose Lose’ en dat is zeer goed te horen. Dit nummer kan zo op een Joe Louis Walker album. Het gitaarwerk is vlijmscherp en om van te smullen. Michael Emerson is ook weer op een grootse manier aanwezig in deze ‘Lose Lose’. Voor mij het beste nummer op ‘Method To My Madness’. ‘All About The Cash’ is het meeste funky nummer en geeft de muzikanten de gelegenheid om alles uit de kast te halen en ze laten zich niet pramen. Afsluiten doet Tommy Castro met de BB King klassieker ‘Bad Luck’. In deze swingende shuffle stuwt de ritme sectie de aantrekkelijke melodie. De toetsen en de gitaar zorgen om beurt voor de klasse injectie. ‘Method To My Madness’ is weer een mooi album geworden, dat nogmaals de veelzijdigheid van Tommy Castro aantoont. (8/10)
 
Walter Vanheuckelom
 
Personnel:
Tommy Castro: guitar and lead vocals;
Michael Emerson: keyboards;
Randy McDonald: bass and background vocals;
Bowen Brown: drums, percussion and background vocals;
Ari Rios: percussion and background vocals;
Amber Morris: background vocals.