TOMAS DONCKER - MOANIN' AT MIDNIGHT

Album Review

Album: 
TOMAS DONCKER - MOANIN' AT MIDNIGHT
Artist: 
Tomás Doncker
Record Label: 
True Groove Records
Style: 
Zware moderne bluesrock
Date: 
03/04/2020
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
TOMAS DONCKER - MOANIN' AT MIDNIGHT
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Amerikaanse zanger, songwriter en gitarist Tomás Doncker is al meer dan vier decennia aanwezig in de muziekscene van New York. In zijn beginjaren was hij gitarist bij genre brekende bands, zoals James Chance & The Contortions, Defunkt, J. Walter Negro & The Loose Jointz, enz. Daardoor was Tomás Doncker een pionier in de No Wave scene in New York. Daarna ging hij internationaal touren en opnemen met de Japanse jazz iconen saxofonist Sadao Watanabe en pianist Masabumi Kikuchi en hielp hij songs schrijven en opnemen met onder meer Bootsy Collins, Yoko Ono en met de Grammy genomineerde reggae band The Itals. Ook daarna is hij steeds met artiesten uit de A-lijst, waaronder Madonna, Ivan Neville, Bonnie Raitt, Meshell Ndegeocello, Corey Glover van Living Colour, Parlement funkadelic toetsenist Amp Fiddler, Shemekia Copeland en kunstenaar John Ransom Phillips, blijven werken. Zijn voortdurende samenwerking met dichter Yusef Komunyakaa, een Pulitzer Prize winnaar, kreeg lovende kritieken. Daarnaast was hij producer op honderden albums. Hij is eveneens de oprichter en CEO van het snelst groeiende platenlabel van NYC, namelijk True Groove Records. Dit jaar verscheen zijn album 'Moanin' At Midnight'. Eigenlijk is het geen nieuw album, want dit Howlin' Wolf project verscheen al in 2014. Het idee achter dit album ontstond in de zomer van 2013, tijdens een reeks concerten op de NYC Summer Stage. Tomás vond dat de pareltjes die geschreven werden door Willie Dixon en opgenomen door Howlin' Wolf aan een update toe waren. Op het album dat nu verscheen zijn 'Little Red Rooster' en drie live nummers toegevoegd. Elf van de twaalf nummers werden geschreven door Willie Dixon. De enige uitzondering is 'Shook Down', dat door Komunyakao en Doncker geschreven is.
 
 
 
 
 
 
Net als Howlin' Wolf heeft Tomás Doncker een diepe, rauwe bluesstem en dat maakt dat hij vocaal zeer geschikt is om de songs van deze blueslegende nieuw leven in te blazen. Het album opent met een meeslepende versie van 'Evil', dat in de versie van Doncker toch een hele gedaanteverwisseling krijgt. Met Damon Duewhite op drums en Josh David op bas beschikt Tomás over een uitstekende en stevige ritmesectie. Met een erg knappe baslijn zorgt Josh David voor een strakke stuwende groove. Met zijn gruizige en huilende mondharmonica is David Barnes op een prachtige wijze, heel uitdrukkelijk aanwezig in deze versie. De gruizige en priemende gitaarsolo past erg goed in het nummer en orgelist Nick Rolfe maakt het instrumentale gedeelte helemaal af. Er gaat heel wat kracht uit van de rauwe bluesstem van Tomás Doncker, die het nummer met veel energie en overtuiging zingt. Doncker vertraagt het ritme van 'Killing Floor' en maakt er een prachtig smeulende bluesballade van. Nick Rolfe draagt met zijn warme Hammond klanken de melodie van deze wondermooie versie. Bovendien laat hij zijn fantastische klanken op de juiste momenten lekker aanzwellen. David Barnes is op de mondharmonica minder uitdrukkelijk aanwezig dan op 'Evil', maar wat hij doet op zijn kleine instrument is geniaal. Tomás Doncker zet zelf de kers op de taart met een sublieme gevoelvolle solo op zijn sixstring. Top nummer. Met 'Back Door Man' blijft Tomás Doncker korter bij de originele versie van Howlin' Wolf. De ritmesectie behoudt dezelfde strakke pompende groove. De steeds weerkerende gitaar riff uit het origineel wordt hier vervangen door dezelfde riff, maar die komt nu uit de mondharmonica van David Barnes. Door die scheurende, steeds weerkerende mondharmonica riff gaat er meer dreiging uit van het nummer en krijgt het een nog hoger voodoo gehalte.
 
 
 
 
 
 
De uitstekende baslijn van Josh David, het weer fantastische blaas en zuigwerk van David Barnes op de bluesharp en het Wah Wah gestuurd gitaarwerk van Doncker bepalen de sound van de titeltrack 'Moanin' At Midnight'. Met zijn krachtige en diepe stem weet Tomás Doncker het nummer op een imponerende wijze te brengen. Doncker brengt een eigenwijze en verschroeiende versie van 'Spoonful'. Gelukkig is er de tekst en het refrein nog om te weten dat dit een bewerking is van 'Spoonful' van Howlin' Wolf. Instrumentaal heeft dit meer dan vijf minuten durend nummer meer weg van een verschroeiende fusion jam. Drummer Mike Faulkner bepaalt het ritme met energiek en opwindend slagwerk. Het verschroeiend gitaarwerk van Tomás Doncker, de scheurende mondharmonica van David Barnes, de diepe pulserende baslijn van Josh David en de zwevende Hammond klanken van Nick Rolfe maken van deze 'Spoonful' een geweldig instrumentaal meesterwerk. Met 'Little Red Rooster' blijft Doncker veel dichter bij de versie van Howlin' Wolf. Artur Uronen zorgt voor de instrumentale afwerking met zijn prachtige Lap Steel klanken. De verschroeiende bluesrocker 'I Ain't Superstitious' wordt hier duidelijk veel sneller gespeeld. David Barnes steelt op briljante wijze de show met zijn scheurend mondharmonica spel. 'Smokestack Lightning' kent een raar psychedelisch begin. Even later drukt de uitstekende ritmesectie zijn stempel op het nummer en begint Tomás Doncker zijn verhaal te vertellen en dat doet hij met erg veel overtuiging. Hij bekroont zijn gekreun en gesteun met een prachtige imitatie van de huilende wolf. Nick Rolfe schittert afwisselend op het orgel en de piano.
 
 
 
 
 
 
 
De titeltrack 'Moanin' At Midnight' staat twee keer op het album. De tweede versie is een Ras Jah Ames Dub Mix en het is echt het nummer teveel op dit album. Wat hier de bedoeling van is mag Joost weten. Het begint al met de surrealistische synthesizer intro. Die vervelende synthesizer geluidjes komen veel te vaak terug in het nummer. Gelukkig is met er de sublieme baslijn van Josh David en het fantastische mondharmonica werk van David Barnes nog iets om van te genieten in dit misbaksel. Na deze doorslechte versie van 'Moanin' At Midnight' volgen nog drie live songs, die op verschillende locaties zijn opgenomen. 'Back Door Man' werd opgenomen in The Iridium in NYC en Tomás wil met hand en tand aan het publiek laten weten dat dit een echt gebeurd verhaal is. Hij leeft zich echt in deze song in en je hoort hem huilen, jammeren en schreeuwen, dat het een lust is voor het oor. Artur Uronen etaleert zijn klasse op de Lapsteel gitaar met een priemende solo, die je raakt tot in de kleinste vezel van je lichaam. Ook mondharmonicaspeler David Barnes en toetsenist Nick Rolfe kunnen weer erg bekoren. 'Shook Down', dat door Komunyakao en Doncker geschreven werd, past perfect in deze verzameling van Howlin' Wolf songs. Deze versie werd opgenomen in The Cutting Room in NYC en het kent een geweldige opbouw. Het album wordt afgesloten met een live versie van 'Smokestack Lightning', die opgenomen werd in The Blue Note in NYC. Ook hier horen we Tomás weer schitterend huilen als een wolf en instrumentaal is het weer genieten van toetsenist Nick Rolfe en mondharmonicaspeler David Barnes, twee virtuozen die zeker hun stempel gedrukt hebben op dit album. Moesten Willie Dixon en Chester Arthur Burnett (aka Howlin' Wolf) nu geleefd hebben  had hun muziek zeker anders geklonken. Misschien zelfs wel hetzelfde als de versies van Tomás Doncker op dit album. Het is iets dat we nooit zullen weten. Wat ik wel weet is dat Tomás Doncker met 'Moanin' At Midnight' een schitterend, soms wel wat ongewoon, album gemaakt heeft. Hij heeft de Howlin' Wolf versies terug nieuw leven ingeblazen. (8/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. Evil
02. Killing Floor
03. Back Door Man
04. Moanin’ At Midnight
05. Spoonful
06. Little Red Rooster
07. I Ain’t Superstitious
08. Smokestack Lightning
09. Moanin’ At Midnight - (Ras Jah Ames Dub Mix)
10. Back Door Man - Live At The Iridium NYC
11. Shook Down - Live At The Cutting Room NYC
12. Smokestack Lightning - Live At The Blue Note NYC
musicians:
 
Tomás Doncker: zang en gitaren
Nick Rolfe: orgel en keyboards
Josh David: bas
James Dellatacoma: gitaren
Artur Uronen: pedal steel, lap steel en resonator gitaren
Damon Duewhite: drums
Mike Faulkner: drums
David Barnes: mondharmonica