TINSLEY ELLIS - ICE CREAM IN HELL

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tinsley Ellis werd geboren in Atlanta Georgia op 4 juni 1957 en groeide op in Florida. Op achtjarige leeftijd begon hij gitaar te spelen. In zijn tienerjaren ontdekte hij de blues en bluesrock dankzij Britse bands als The Yardbirds, The Animals en Cream. Toch waren de drie King’s zijn echte idolen en Tinsley bracht uren door met hun muziek te beluisteren en te bestuderen. In 1975 keerde Ellis terug naar Atlanta waar hij eerst bij de gruizige blues band The Alley Cats speelde en vanaf 1981 bij The Heartfixers. Deze laatste band behoorde toen bij de top van de Atlanta muziekscene. Na twee albums met The Heartfixers besliste Ellis om het solo te proberen. Hij tekende een platencontract bij Alligator Records en in 1988 verscheen zijn debuutalbum 'Georgia Blue'. Critici waren lovend over deze plaat en Tinsley had dadelijk een hele schare fans. Men sprak toen van een nieuwe gitaarheld en hij werd een paar jaar later zelfs naast mannen als Stevie Ray Vaughan en Johnny Winter geplaatst. De jaren bij Alligators Records, waar hij een vijftal albums uitbracht, waren een heel goede periode voor Tinsley, toch verliet hij dit label en tekende einde jaren negentig bij Capricorn Records. Op dit label bracht hij in 2000 het album 'Kingpin' uit en daarna ging het label failliet. Hij moest opnieuw uitkijken naar een nieuw label en dat werd Telarc, waar hij twee albums uitbracht, namelijk 'Hell Or High Water' in 2002 en 'The Hard Way' in 2004. Beide albums zijn bluesrock albums die doordrenkt zijn met soul. Daarna keerde hij terug naar Alligators Records en in 2005 verscheen het erg goede live album 'Live Highwayman'. Er volgden nog twee studio albums bij Alligator Records en in 2013 richtte Tinsley zijn eigen label Heartfixer Music op. Nog datzelfde jaar verscheen 'Get On It' en daarna volgde met 'Midnight Blue'(2014), 'Tough Love'(2015) en 'Red Clay Soul' (2016) nog drie albums bij Heartfixer Music. Voor het schitterende album 'Winning Hand' uit 2018 keerde Ellis terug naar het vertrouwde nest van Alligator Records. Verleden jaar was Tinsley nog één van de grote smaakmakers op Swing Wespelaar. Op 31 januari verschijnt bij Alligator Records zijn achttiende album 'Ice Cream In Hell', met daarop elf originele, door Tinsley geschreven songs.

 

 

 

 

 

 

Tinsley en zijn band openen op een geweldige wijze met de strakke en stevige bluesrocker 'Last One To Know'. Het is een krachtig nummer met een grote Albert King vibe. Drummer Lynn Williams en bassist Steve McKey, de vaste ritmesectie van Tinsley, zorgen voor de strakke en dwingende groove. Tinsley Ellis haalt verschroeiend uit met een paar machtige vlijmscherpe solo's op zijn sixstring. Elke noot van die solo's is met de juiste intensiteit en met het nodige gevoel gespeeld, zodat elke noot je raakt tot in het kleinste puntje van je lichaam. De blazerssectie met Jim Hoke op saxofoon en Quentin Ware op trompet voegen de juiste dosis Memphis soul aan het nummer toe. 'Last One To Know' is een geweldig nummer en een schitterende opener. Het gaspedaal wordt iets dieper ingeduwd voor 'Don't Know Beans', een uptempo nummer, waarvan Tinsley op gitaar de intro voor zijn rekening neemt. Kevin McKendree is het gehele nummer door uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig op het Hammond en Tinsley etaleert nogmaals zijn klasse als gitarist met een erg knappe, priemende snarensolo. Met zijn ietwat ruige stem weet Tinsley zijn songs met veel overtuiging te zingen. In de melodieuze titeltrack 'Ice Cream To Hell' heeft Tinsley het over een ex, die hij liever niet meer op zijn pad tegen komt. Kevin McKendree weet zijn warme Hammond klanken op een uitstekende wijze rond de woorden van Tinsley te weven, zodat ze zijn woorden nog meer draagkracht geven. De melodieuze en meesterlijke gitaar solo's van Ellis zijn ook in dit nummer weer een lust voor het oor.

 

 

 

 

 

 

Het heel dansbare 'Foolin' Yourself' is een swingende bluesshuffle met een uitstekende Kevin McKendree op Hammond en piano. De knappe pulserende baslijn van Steve McKey zorgt voor de stuwende groove en gitaarvirtuoos Ellis haalt nogmaals overweldigend uit met een erg sterke en vingervlugge gitaarsolo. Het is een waar plezier om Ellis op gitaar bezig te horen. Er wordt dikwijls gezegd dat op elk sterk bluesrock album minstens één schitterende slowblues moet staan. Ook daaraan heeft Tinsley Ellis gedacht met het emotionele en gevoelvolle 'Hole In My Heart', een echt pareltje van bijna zeven minuten, dat elke seconde meer dan waard is. Kevin McKendree weet zijn subtiele wondermooie piano riffjes weer heel mooi te integreren in dit nummer. De zoete blazers, met Jim Hoke op saxofoon en Quentin Ware op trompet, versterken de emotionele sfeer van 'Hole In My Heart'. De machtige, melodieuze en gevoelvolle snarensolo van Tinsley is één lang uitgerekt orgasme voor het oor. Geweldig nummer. 'Set Tight Mama' is een recht toe recht aan old school bluesrocker, met een grote Hound Dog Taylor vibe. De instrumentale bezetting is minimaal met Lynn Williams op drums, Kevin McKendree op ritme gitaar en Tinsley Ellis die met knap glijwerk van de bottleneck op de snaren van zijn sixstring voor vet en fantastisch slidewerk zorgt. We krijgen daarna opnieuw de volledige band te horen in het meeslepende 'No Stroll In The Park', waarin Ellis nogmaals geweldig uithaalt op zijn sixstring en onze oren verwent met magistraal en intens snarenwerk.

 

 

 

 

 

'Evil To Sunrise' is een soulvolle funky rocker, die dankzij drummer Lynn Williams en bassist Steve McKey een heerlijke en opwindende groove heeft. Tinsley neemt zowel de lead als de ritme gitaar voor zijn rekening. In de lang uitgerekte instrumentale outro is het genieten van het samenspel tussen het orgel van Kevin McKendree en het gevoelvolle, licht overstuurde gitaarwerk van Ellis. In het vloeiende en melodieuze 'Everything And Everyone', hoor je invloeden van de grote Peter Green, maar ook van Carlos Santana. Het vrolijke 'Unlock My Heart' is een vloeiende rocker, die meteen een glimlach op je gelaat tovert. Dit aantrekkelijke liefdeslied is een zeer dansbaar en erg radiovriendelijk nummer. Het absolute topnummer van het album 'Ice Cream In Hell' heeft Tinsley bewaard als afsluiter. De meer dan zeven minuten durende slowblues 'Your Love's Like Heroin', is een treurig en heel emotioneel liefdesverhaal, van iemand die zo verliefd en verslaafd is aan zijn geliefde, dat hij niet wil en kan leven zonder haar. Tinsley weet deze slowblues heel gevoelvol en met erg veel intensiteit te brengen. Kevin McKendree draagt de trieste melodie met zijn ingetogen Hammond klanken. In elke splijtende noot die Tinsley uit zijn gitaar perst voel je de intense pijn en het grote liefdesverdriet. Tinsley weet met zijn gitaar nog beter dat hopeloze en uitzichtloze gevoel weer te geven dan met woorden en dat is niet zoveel gitaristen gegeven. 'Your Love's Like Heroin' is één van de beste nummers die ik de laatste jaren hoorde. Topnummer. Het is nog maar januari, toch durf ik nu al te zeggen dat Tinsley Ellis met zijn achttiende album 'Ice Cream From Hell' één van de beste albums van 2020 gemaakt heeft. Dit is een absolute topper, dat binnen elf maanden in heelwat eindejaarslijstjes heel hoog zal genoteerd staan. Hopelijk komt Tinsley Ellis ook dit jaar weer naar Europa, want artiesten van dit kaliber zijn altijd een genot om naar te kijken en te luisteren. (9/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

1 Last One To Know

2 Don’t Know Beans

3 Ice Cream In Hell

4 Foolin’ Yourself

5 Hole In My Heart

6 Sit Tight Mama

7 No Stroll In The Park

8 Evil Till Sunrise

9 Everything And Everyone

10 Unlock My Heart

11 You Love’s Like Heroin

 

Tinsley Ellis: vocs, guitars

Kevin McKendree: organ, piano’s, rhythm guitar (6)

Steve McKey: bass

Lynn Williams: drums, percussion

Jim Hoke: sax (1,5)

Quentin Ware: trumpet (1,5)